Wpis z mikrobloga

#anonimowemirkowyznania
Kiedyś miałem zdiagnozowane Zaburzenia schizoafektywne dzięki tej chorobie nie musiałem iść do wojska. Dostałem kategorię E.
Wojewódzki Szpital neuropsychiatrii w Krośnicach
Hospitalizowany od 11.03.2001 do 30.05.2001

Chłopiec lat 16, po raz pierwszy skierowany do szpitala psychiatrycznego. Przed przyjęciem zmienił się w zachowaniu. Przestał chodzić do szkoły, zamknął się w swoim pokoju i ograniczył spożywanie posiłków.

Po przyjęciu w obniżonym nastroju, afekt niedostosowany, spowolniały psychchoruchowo. Orientacja nie zaburzona. Kontakt aspontaniczny, nieufny, podejrzliwy, urojeniowo interpretujący otoczenie. Relacjonował poczucie braku akceptacji, lęk przed ludzmi. Na oddziale w zachowaniu dziwaczny, obserwowano naglę występujący lęk z chowaniem się do szafy, pod łóżko -tłumaczący zachowaniem nakazem z zewnątrz.

Po włączeniu leczenia farmakologicznego (neuroleptyku) następowała stopniowa poprawa funkcjonowania pacjenta. W kolejnych okresach pobytu obserwowano epizod hipomaniakalny: wzmożony napęd psychoruchowy, wesołowaty , ze skłonosciami do błaznowania, drażliwością. Po ponownym epizodzie subdepresyjnym włączono do leczenia lit uzyskując normalizację stanu psychicznego.
Wypisany w stanie poprawy.

Leczenie biologiczne:
Podstawowe leczenie psychotropowe:
Tranxene, rispolsept, Bioxetin, Lorafen, Xanax, Sulpiryd, Lit
Inne leki:
Dormicum, Akineton

Psychoterapia, socjoterapia, rehabilitacja:
zajęcia w grupie rówieśniczej, społeczność terapełtyczna

#opowiescizpsychiatryka

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( http://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Asterling
  • 5