Ulica znana chyba większości osób 15-40 lvl, które były w stolicy. Kilkanascie klubów i pubów skupionych po dwóch stronach niedlugiej uliczki w centrum.
Byłam tam, gdy w klubie chodziła klima na maxa, barmani rozdawali wachlarze do drinka, a i tak nie dało się tańczyć z powodu 36 stopni na plusie. Czekałam tez w kolejkach na mrozie -22 stopnie, rozgrzewając się piwkami spod kurtek. Do klubów ciężko sie dostać, zawsze przepełnione, zawsze się oberwało z łokcia albo przyłożyło komuś z torebki. A żeby wejść do środka to w ogóle godzina stania na zewnątrz. Nawet przy tych mrozach. Dziesiątki trąbiących taksówek kłócących się z uberami, oblężone food trucki z frytkami za 15 zł, wszystko spowite mgła fioletowych neonów i roześmianych ludzi. Głosy ze wszystkich stron świata. Centrum nocnego życia Warszawy.
Może to nie najbardziej wyrafinowane miejsce stolicy, moze nie każdy lubi imprezowy styl. Ale jak się chciało poczuć klimat nocnego życia, to wystarczyło pójść właśnie na Mazowiecką.
Byłam tam z przyjaciółmi, byłam z rodzeństwem, byłam z chłopakiem, byłam na szycie zadowolenia z życia i w dałam się namówić na wyjście tkwiąc w głębokiej depresji. W mrozie i w gorącu, jako grubsza i chudsza wersja siebie, przestraszona dziewczynka i pewna siebie kobieta. Blondynka, brunetka, ruda i alternatywka w fioletowych kudłach. Z budżetem 20zl i z budżetem no limit.
I tam zawsze, w każdą sobotę, w godzinach 22-3 było mnóstwo gwaru, ludzi i świateł. Zawsze.
Co mnie podkusilo żeby teraz tam pojechać? Wiedziałam że będzie inaczej. Spodziewałam się jakichś postapokaliptycznych obrazów. Smetnie świecący neon z zaproszeniem do klubu, a pod nim krzywo zamocowane plastikowe tabliczki z napisem "nieczynne". I dwie kartki A4 przyklejone taśma do przezroczystych drzwi wejściowych. Na pierwszej zalecania o myciu rąk z MZ, na drugiej informacje o postępowaniu w przypadku objawów COVID-19. Spodziewałam się ducha martwego życia nocnego.
Zastałam zwykła, szarą, nudną ulicę. Tak jakby nic tam nie umarło, tylko nigdy niczego tam nie było. Jakby mi się to tylko śniło.
@Moseva: tez kiedys myslalem ze mazowiecka to epicentrum nocnego zycia. Dopoki nie wyjechalem i nie poznalem Amsterdamu. I tu wcale nie trzeba stac w kolejkach albo miec w #!$%@? kasy ( ͡°͜ʖ͡°) tzn. teraz to trzeba przeczekac, az znowu bedzie mozna zyc jak wczesniej.
@Moseva: uwielbiam takie wysrywy, moja była pisała podobnie, pewnie tak jak ona masz się za swego rodzaju artystkę i wydaje Ci się, że to ma wartość. Dam 2 zł i 30groszy, że masz konto na tumblr, bo przecież musisz gdzieś to pokazywać.
Ulica znana chyba większości osób 15-40 lvl, które były w stolicy. Kilkanascie klubów i pubów skupionych po dwóch stronach niedlugiej uliczki w centrum.
Byłam tam, gdy w klubie chodziła klima na maxa, barmani rozdawali wachlarze do drinka, a i tak nie dało się tańczyć z powodu 36 stopni na plusie. Czekałam tez w kolejkach na mrozie -22 stopnie, rozgrzewając się piwkami spod kurtek. Do klubów ciężko sie dostać, zawsze przepełnione, zawsze się oberwało z łokcia albo przyłożyło komuś z torebki. A żeby wejść do środka to w ogóle godzina stania na zewnątrz. Nawet przy tych mrozach.
Dziesiątki trąbiących taksówek kłócących się z uberami, oblężone food trucki z frytkami za 15 zł, wszystko spowite mgła fioletowych neonów i roześmianych ludzi. Głosy ze wszystkich stron świata. Centrum nocnego życia Warszawy.
Może to nie najbardziej wyrafinowane miejsce stolicy, moze nie każdy lubi imprezowy styl. Ale jak się chciało poczuć klimat nocnego życia, to wystarczyło pójść właśnie na Mazowiecką.
Byłam tam z przyjaciółmi, byłam z rodzeństwem, byłam z chłopakiem, byłam na szycie zadowolenia z życia i w dałam się namówić na wyjście tkwiąc w głębokiej depresji. W mrozie i w gorącu, jako grubsza i chudsza wersja siebie, przestraszona dziewczynka i pewna siebie kobieta. Blondynka, brunetka, ruda i alternatywka w fioletowych kudłach. Z budżetem 20zl i z budżetem no limit.
I tam zawsze, w każdą sobotę, w godzinach 22-3 było mnóstwo gwaru, ludzi i świateł. Zawsze.
Co mnie podkusilo żeby teraz tam pojechać?
Wiedziałam że będzie inaczej. Spodziewałam się jakichś postapokaliptycznych obrazów. Smetnie świecący neon z zaproszeniem do klubu, a pod nim krzywo zamocowane plastikowe tabliczki z napisem "nieczynne". I dwie kartki A4 przyklejone taśma do przezroczystych drzwi wejściowych. Na pierwszej zalecania o myciu rąk z MZ, na drugiej informacje o postępowaniu w przypadku objawów COVID-19. Spodziewałam się ducha martwego życia nocnego.
Zastałam zwykła, szarą, nudną ulicę. Tak jakby nic tam nie umarło, tylko nigdy niczego tam nie było. Jakby mi się to tylko śniło.
źródło: comment_1587861138Lnzqtm8Ynek7K5qbtIUFNm.jpg
Pobierzźródło: comment_1587861170gwdoasOC1T3t53eD7BKJOR.jpg
PobierzZnam te klimaty
źródło: comment_1587871393fJOh7TKfu8rLk65QA6rliS.jpg
PobierzKomentarz usunięty przez moderatora
Komentarz usunięty przez autora
Komentarz usunięty przez autora
Ale ból dupy przegrywow ( ͡° ͜ʖ ͡°)