[wygolony_libek-97]

Hiram Heartsill Ragon nigdy nie miał żadnych złudzeń co do konstytucyjnego charakteru restrykcji na broń. Wiele wskazuje na to, że działał w zmowie z administracją rządową w celu wykreowania idealnej “test case”. Zanim rozsiadł się wygodnie na stanowisku sędziego, spędził dziesięć lat w Kongresie z ramienia Partii Demokratycznej.

Był bliskim znajomym Roosevelta; pomagał mu przepychać “New Deal” przez Kongresową Komisję Budżetową. Jako deputowany głośno lobbował za regulacjami zaostrzającymi dostęp cywilów do broni palnej; w 1924 roku przedłożył projekt uchwały zabraniający importowania rzeczonych przedmiotów do Stanów Zjednoczonych i popierał zakaz wysyłania broni krótkiej pocztą, który ostatecznie wszedł w życie trzy lata później. Poniżej jego słowa:

Chcę, żeby było jasne: jednoznacznie sprzeciwiam się idei, że osoba może posiadać i nosić przy sobie pistolet. Jeśli naprawdę potrzebujesz broni do obrony domu, wystarczy ci strzelba. Pistolet to narzędzie używane nie w celach defensywnych, lecz z intencją zabijania.

NFA była swego rodzaju ukoronowaniem Rooseveltowskiego “Nowego Ładu”. Już na starcie wzbudzała jednak niemałe kontrowersje – zwłaszcza horrendalny podatek, który w praktyce eliminował 95 proc. prywatnych nabywców.

Rząd potrzebował zatem czegoś, co uciszyłoby lamenty krytyków, a Miller nadawał się do tej roli idealnie. Ragon wiedział, że jest on średnio rozgarniętym kapusiem z wyostrzonym instynktem przetrwania, bez przeszkód da się go wmanipulować w sprawę i nie będzie sprawiał problemów. Gutensohn też był posłuszny i znał swoje miejsce w szeregu. W dodatku nie było obaw, że nagle obrona zacznie mącić wodę. Wszystko było zapięte na ostatni guzik i przygotowane pod pokazowy proces.

30 czerwca 1939 roku wniesiono apelację w sprawie Millera do SN. Do artykulacji stanowiska rządowego oddelegowano anonima z Biura Radcy Generalnego USA. W notatce służbowej, sporządzonej na okoliczność przesłuchania, można przeczytać, że Druga Poprawka dotyczy nie indywidualnego prawa przysługującego ludziom, lecz prawa kolektywnego przynależnego milicji, tj. jednostkom uformowanym na potrzeby państwa do ochrony porządku publicznego, w tym instytucji rządu.

Ponadto Druga Poprawka gwarantuje prawo do posiadania i noszenia broni używanej przez milicje, nie zaś “broni gangsterów”.

Po przeciwległym froncie sali sądowej nie było nikogo, kto mógłby rzeczowo argumentować przeciwko NFA, dlatego też 15 maja 1939 roku szacowne gremium przewodniczących Sądu Najwyższego jednogłośnie wydało werdykt:

Interpretujemy Drugą Poprawkę jako związaną ze służbą w milicji i nie jesteśmy w stanie stwierdzić, by krótkolufowe strzelby miały jakiekolwiek zastosowanie w takiej służbie.

Uzasadnienie wyroku zapisano na dziewięciu stronach maszynopisu: że NFA nie reguluje tylko nakłada (wysoki) podatek; że NFA nie zabrania posiadania i nabywania broni objętych restrykcjami, a jedynie wymaga ich rejestracji; że Kongres ma prawo opodatkować określone typy broni palnej; wreszcie – że strzelby krótkolufowe, karabiny krótkolufowe, obrzynki etc. nie są bronią używaną w milicji, więc Druga Poprawka jako klauzula ustanawiająca zręby formacji milicyjnych dotyczy wyłącznie konstrukcji, z których korzystają członkowie tej organizacji.

Ewidentnie Sąd Najwyższy miał banalnie proste zadanie: obrona nie istniała, ba, nikt nie pofatygował się nawet na salę rozpraw, żeby przedstawić tak oczywiste dowody jak choćby fakt, iż krótkolufowe strzelby były powszechnie używane przez Amerykanów w okopach wielu wojen, w tym podczas wojny secesyjnej

#nowylad #teoriespiskowe #bekazpisu #bron #bronpalna #broniarze #dostepdobronipalnej #hoplofobia .info #spisek #wolnosc #kastasedziow #polityka #interwencjonizm #usa

[wygolony_libek-97]

W ogóle ten Roosveltowski tzw. Nowy Ład był jednym z aktów przepoczwarzania się Stanów Zjednoczonych z krainy wolności i suwerenności w jej karykaturę. Skala interwencjonizmu rządu federalnego, odgórnego narzucania regulacji i centralizacji organów państwa była jak na tamte czasy bezprecedensowa. Pierwszy poważny wyłom w marszu ku drapieżnemu fiskalizmowi i tyranii biurokratów został poczyniony.