Poprzedni wpis przyjął się nadspodziewanie dobrze, więc lecę z kolejnym, tym razem lata 1914-1923 tak jak w tytule. No i tak jak poprzednio będę starać się ujmować najważniejsze imprezy danego sezonu i najważniejsze fakty.
1914 - Kolejne GP Francji w Lyon na torze o długości 38 km wygrywa Christian Lautenschlager z Mercedesa. Najważniejsze wyścigi w USA odbywały się według pewnych regulacji. W Vanderbilt Cup, silniki mogły mieć pojemność od 301 do maksymalnie 600 cali sześciennych, w wyścigach w Indianapolis silniki mogły mieć maksymalnie 450 cali sześciennych. Automobilklub francuski narzucił maksymalną pojemność silnika, która mogła wynosić 4.5 litra, a dozwolona masa pojazdu mogła wynosić od 800 do 1100 kg. Wybuch I wojny światowej przerywa ściganie w Europie do 1920 r z wyjątkiem jednego wyścigu Targa Florio.
1915 - odbyły się 3 wyścigi, tylko w USA, 2 w San Francisco, 1 na torze w Indianapolis. W wyścigach serii GP i Vanderbilt Cup, stosowano regulacje z wyścigu Indy 500 z roku poprzedniego. Maksymalna pojemność silnika mogła wynosić maksymalnie 450 cali sześciennych, za to w Indy 500 maksymalna pojemność silnika mogła wynosić 300 cali sześciennych.
1916 - tak jak w roku poprzednim, odbyły się 3 wyścigi. 1 w Indianapolis (Indy 500), 2 w Santa Monica w ramach XI Vanderbilt Cup i American Grand Prize. W 2 z 3 wyścigów wygrywa Brytyjczyk Dario Resta, najpierw w Indy 500, potem w Vanderbilt Cup w Santa Monica. Regulacje pozostały niezmienione.
W latach 1917 – 1918 nie ścigano się również w USA ze względu na I wojnę światową
1919 - świat powoli staje na nogi po wojnie, jednak wiele firm produkujących samochody musiało odbudować się. Odbyły się dwa wyścigi, wspomniany wcześniej wyścig Targa Florio, oraz VII Indy 500. Postęp technologiczny w czasie wojny wpłynął na produkcję aut, a postęp w produkcji silników do samolotów został przeniesiony na produkcję silników samochodowych.
1920 - Europa odbudowuje się po I wojnie światowej, a co za tym idzie, firmy produkujące auta również wracają na właściwe tory. Odbywa się 6 wyścigów, 2 w USA, 2 we Włoszech oraz 2 we Francji.
1921 - wyścigi wracają na dobre, odbywa się 16 wyścigów. Ponadto odbywa się pierwsze GP poza Francją, jest to GP Włoch na torze w Brescii.
1922 - wprowadzony zostaje limit pojemności silników do 2 litrów i ma on zasięg międzynarodowy. Minimalna waga pojazdu została zmniejszona z 800 do 650 kg. Grand Prix Włoch przenosi się na tor Monza używany po dziś dzień. Wygrywa Pietro Bordino z Fiata, a tor liczy 10 km. W GP Francji na torze w Strasbourgu wygrywa Felice Nazzaro.
1923 - w GP Francji po raz pierwszy wygrywa Brytyjczyk – Henry Segrave. Fiat 805 jest pierwszym samochodem GP, który był opracowywany przy pomocy tunelu aerodynamicznego. Do GP Francji i GP Włoch dołącza GP Hiszpanii w Sitges (wg regulacji AIACR/FIA), w którym wygrywa Albert Divo. W treningach przed GP Włoch giną Enrico Giaccone i Ugo Sivocci, w konsekwencji Alfa Romeo wycofała się z wyścigu.
Ad – po GP Hiszpanii, odbywa się drugie GP Hiszpanii, tyle że wg reguł Voiturette. W opisywanych latach, w wyścigach na zasadach Voiturette brały udział auta z silnikami o pojemności do 1500 cm3.
Tak jak pisałem pod koniec poprzedniego wpisu, jeżeli pojawią się jakieś błędy, czy nieścisłości, to piszcie, a ja postaram się je naprostować. Dzięki także za odzew pod poprzednim wpisem, przez to wiem, że warto kontynuować tę serię (｡◕‿‿◕｡)
Poprzedni wpis przyjął się nadspodziewanie dobrze, więc lecę z kolejnym, tym razem lata 1914-1923 tak jak w tytule.
No i tak jak poprzednio będę starać się ujmować najważniejsze imprezy danego sezonu i najważniejsze fakty.
1914 - Kolejne GP Francji w Lyon na torze o długości 38 km wygrywa Christian Lautenschlager z Mercedesa.
Najważniejsze wyścigi w USA odbywały się według pewnych regulacji. W Vanderbilt Cup, silniki mogły mieć pojemność od 301 do maksymalnie 600 cali sześciennych, w wyścigach w Indianapolis silniki mogły mieć maksymalnie 450 cali sześciennych.
Automobilklub francuski narzucił maksymalną pojemność silnika, która mogła wynosić 4.5 litra, a dozwolona masa pojazdu mogła wynosić od 800 do 1100 kg.
Wybuch I wojny światowej przerywa ściganie w Europie do 1920 r z wyjątkiem jednego wyścigu Targa Florio.
1915 - odbyły się 3 wyścigi, tylko w USA, 2 w San Francisco, 1 na torze w Indianapolis.
W wyścigach serii GP i Vanderbilt Cup, stosowano regulacje z wyścigu Indy 500 z roku poprzedniego. Maksymalna pojemność silnika mogła wynosić maksymalnie 450 cali sześciennych, za to w Indy 500 maksymalna pojemność silnika mogła wynosić 300 cali sześciennych.
1916 - tak jak w roku poprzednim, odbyły się 3 wyścigi. 1 w Indianapolis (Indy 500), 2 w Santa Monica w ramach XI Vanderbilt Cup i American Grand Prize. W 2 z 3 wyścigów wygrywa Brytyjczyk Dario Resta, najpierw w Indy 500, potem w Vanderbilt Cup w Santa Monica.
Regulacje pozostały niezmienione.
W latach 1917 – 1918 nie ścigano się również w USA ze względu na I wojnę światową
1919 - świat powoli staje na nogi po wojnie, jednak wiele firm produkujących samochody musiało odbudować się. Odbyły się dwa wyścigi, wspomniany wcześniej wyścig Targa Florio, oraz VII Indy 500.
Postęp technologiczny w czasie wojny wpłynął na produkcję aut, a postęp w produkcji silników do samolotów został przeniesiony na produkcję silników samochodowych.
1920 - Europa odbudowuje się po I wojnie światowej, a co za tym idzie, firmy produkujące auta również wracają na właściwe tory.
Odbywa się 6 wyścigów, 2 w USA, 2 we Włoszech oraz 2 we Francji.
1921 - wyścigi wracają na dobre, odbywa się 16 wyścigów. Ponadto odbywa się pierwsze GP poza Francją, jest to GP Włoch na torze w Brescii.
1922 - wprowadzony zostaje limit pojemności silników do 2 litrów i ma on zasięg międzynarodowy. Minimalna waga pojazdu została zmniejszona z 800 do 650 kg.
Grand Prix Włoch przenosi się na tor Monza używany po dziś dzień. Wygrywa Pietro Bordino z Fiata, a tor liczy 10 km. W GP Francji na torze w Strasbourgu wygrywa Felice Nazzaro.
1923 - w GP Francji po raz pierwszy wygrywa Brytyjczyk – Henry Segrave.
Fiat 805 jest pierwszym samochodem GP, który był opracowywany przy pomocy tunelu aerodynamicznego.
Do GP Francji i GP Włoch dołącza GP Hiszpanii w Sitges (wg regulacji AIACR/FIA), w którym wygrywa Albert Divo.
W treningach przed GP Włoch giną Enrico Giaccone i Ugo Sivocci, w konsekwencji Alfa Romeo wycofała się z wyścigu.
Ad – po GP Hiszpanii, odbywa się drugie GP Hiszpanii, tyle że wg reguł Voiturette. W opisywanych latach, w wyścigach na zasadach Voiturette brały udział auta z silnikami o pojemności do 1500 cm3.
Tak jak pisałem pod koniec poprzedniego wpisu, jeżeli pojawią się jakieś błędy, czy nieścisłości, to piszcie, a ja postaram się je naprostować.
Dzięki także za odzew pod poprzednim wpisem, przez to wiem, że warto kontynuować tę serię (｡◕‿‿◕｡)
#retrof1
#f1