Wpis z mikrobloga

Najbliższy weekend startuje trzeci sezon W Series, zwanej też Formułą Różowy Pasek. Seria ostatnio nie ma łatwego życia, stała się szklanym sufitem dla bardziej utalentowanych dziewczyn i bezpieczną przystanią dla tych mniej, czego koronnym dowodem jest los Jamie Chadwick, która pomimo dwukrotnego majstra nie dała rady pójść wyżej. Mimo to wciąż trzyma status serii towarzyszącej Grand Prix Formuły 1 co nadaje jej prestiżu. Wszystkie 10 wyścigów na 8 torach będzie odbywać się w przeddzień Grand Prix Formuły 1. Ostatnie lata oznaczały roszady w stawce, zmniejszając wydatnie średnią wieku zawodniczek. Jak dobra jest stawka teoretycznie 18 najlepszych młodych kobiet w motorsporcie? W tym celu zrobię kilkuczęściowy przegląd wszystkich pań startujących w tegorocznej edycji W Series. Lecieć będziemy w kolejności numerów startowych. Na początku omówię kierowców głównych, a w ostatniej poruszę rezerwę. Niby powróciły zespoły, ale są one jedynie ruchomymi bilboardami, więc kierowczynie będą wymianie po numerach startowych.

#4 Emely de Heus (2003) - Holandia
Miejsce w 2021 - Debiutantka
Kierowca o dość skromnym rekordzie. Jak na razie jedynym doświadczeniem w single seaterach jest występ rok temu w hiszpańskiej F4 i niestety była najgorsza wśród regularnie startujących, bez zdobycia nawet jednego punktu. Mimo to, na testach, za kierownicą Tatuusa T-318 zajęła miejsce w środku stawki, więc chyba powinno być bez kompromitacji

#5 Fabienne Wohlwend (1997) - Liechtenstein
Miejsce w 2021 - P6
Jedyny aktywny kierowca wyścigowy w Liechtensteinie. Jej przygoda z wyścigami torowymi zaczęła się w 2016 występami we włoskiej F4 - jednej z najważniejszych serii na tym szczeblu. W ciągu całego sezonu nie zdobyła, ani jednego punktu. Następnie przeszła do regularnych występów w Ferrari Series, gdzie nie obyło się bez pewnych sukcesów, wygrywając nawet w 2018 finały w swojej klasie. W 2019 i 2021 występowała również w W Series zajmując na koniec w obu wypadkach szóste miejsce i sumarycznie trzy podia.

#7 Emma Kimiläinen-Liuski (1989) - Finlandia
Miejsce w 2021 - P3
Podobnie jak wielu jej podobnych, zaczęła od lokalnej Formuły Ford, z niezłymi rezultatami zgarniając wicemistrzostwo Fińskiej oraz Północnoeuropejskiej Formuły Ford. W późniejszej części kariery z przyzwoitymi wynikami rywalizowała na szczeblu lokalnej Formuły 4 i Formuły Palmer Audi, lecz nie na tyle dobrze by zabezpieczyć się finansowo. Zrezygnowała z kampanii w Indy Lights w 2010 z powodu nieporozumienia ze sponsorem (chciał, pomimo wcześniejszych ustaleń, rozbieranej sesji zdjęciowej). W 2019 występowała również w W Series i pomimo kraksy i kontuzji w pierwszym wyścigu i absencji w dwóch kolejnych była jedną z szybszych osób na torze i wywalczyła piąte miejsce w klasyfikacji. 2021 okazał się jeszcze lepszy, gdzie zgarnęła trzecie miejsce, trzymając się blisko Powell i Chadwick. Koronny dowód, że nawet po urodzeniu dziecka, można zachować wyścigowe zacięcie.

#8 Chloe Chambers (2004) - USA
Miejsce w 2021 - Debiutantka
Reprezentantka różnorodności po odejściu Naomi Schiff. Jej pierwsze odnotowane wyniki z kartingu datuje się na 2014 rok, gdzie z drobnymi sukcesami rywalizowała na szczeblu krajowym. 2021 przyniósł przejście na single seatery. Występ w dosyć licznie obsadzonej amerykańskiej F4 przyniósł jednak rozczarowanie i zaledwie dwudzieste szóste miejsce w generalce z zaledwie jednym zdobytym punktem. Marcowe testy w Barcelonie przyniosły siedemnaste miejsce (na dwudziestkę startujących)

#10 Juju Noda (2006) - Japonia
Miejsce w 2021 - Debiutantka
Obiekt sporego hype'u (w tym od dziennikarzy F1 jak Will Buxton), kiedy kilka lat temu po internecie latały filmiki, gdzie prowadziła maszynerię F3. Córka byłego kierowcy F1 - Hideki Nody, hodowana od najmłodszych lat na kierowcę wyścigowego. Pierwszy raz mogła pokazać się szerszej publice w 2020 w duńskiej F4. Serię wzięła szturmem wygrywając pierwszy wyścig, ale potem stopniowo traciła impet i to samo tyczyło się też 2021. To była z resztą lekka zmiana planów, gdyż w 2021 miała jechać w amerykańskiej F4. Po wygraniu jednego treningu zniknęła z toru i już się nie zjawiła wracając właśnie do Europy. Wyniki na testach w Barcelonie były jednak rozczarowujące, znajdowała się daleko za resztą stawki. Niemniej nie sposób nie odmówić jej doświadczenia w tak młodym wieku (najmłodsza w całej stawce).

#19 Marta García López (2000) - Hiszpania
Miejsce w 2021 - P12
Jej wyścigowy rekord nie jest specjalnie rozbudowany. Wyniki w hiszpańskiej F4 w 2016 i 2017 ciężko uznać za specjalnie oszałamiające (P9). Mimo to jej sezon w W Series był dosyć udany. Jedno PP, dwa podia z czego jedna wygrana dały jej czwarte miejsce w ostatecznym rozrachunku. Niestety 2021 nie był już tak udany, ledwo załapała się na rekwalifikacje na sezon 2022, pomimo jednego podium.

#wseries #f1 #motorsport #gosiardest #rdest #f123 #wseriesprzeglad
jedlin12 - Najbliższy weekend startuje trzeci sezon W Series, zwanej też Formułą Różo...

źródło: comment_16509194142gLHJ4cPG1e1CjSmchmjIZ.jpg

Pobierz
  • 13
  • Odpowiedz
nie dała rady pójść wyżej


@jedlin12: Nie ma dowodów że to nie z jej winy. Sophia Floersch ładnie podsumowała tą seryjke i dodatkowo tylko potwierdziła to zdobywając ostatnio drugie podium w prestiżowym ELMS
  • Odpowiedz
@Piotr_Rupik: Zosia Flersz nie powinna być akurat żadnym wyznacznikiem. Całą karierę ogurzyła, ale nie musiała martwić się o hajs. Chadwick wciągnęłaby ją dupą. Taka trochę lepsza Tatiana Calderon
  • Odpowiedz