[sraneczk0oo]

czaisz że pewnego dnia umrzesz i nigdy nie obejrzysz już nowego filmu który mógłbyś uznać za swój ulubiony i nigdy nie usłyszysz nowej piosenki która mogłaby podobać ci się bardziej niż każda którą znasz

[M.....a]

@sraneczk0oo: oby jak najszybciej

[atteint]

@sraneczk0oo: czaję i mam w to -jak to się mawia- #!$%@?.

[zagubionyjanusz]

@sraneczk0oo: czaję i strasznie mi szkoda utraty swojej tożsamości

[mejndadi]

@sraneczk0oo it's all about the little things ¯_(ツ)_/¯

[s.....r]

@sraneczk0oo: modl sie zebys umarl we snie a nie w męczarniach

[atteint]

czaję i mam w to -jak to się mawia- #!$%@?.

czaję i strasznie mi szkoda utraty swojej tożsamości

@zagubionyjanusz: bardzo uroczy kontrast nam tu powstał.

[sraneczk0oo]

@shadow_hunter: umarla, i nie wiem co to ma do rzeczy, smucą mnie doświadczenia których nie zaznam, a nie rodzaj śmierci, na który nie mam większego wpływu

[benekxd]

@sraneczk0oo: mi z kolei było szkoda utraty zdobytych doświadczeń. Przeżywamy tak wiele ostatecznie po nic, to trochę jak uczestniczenie w zajebistej imprezie i nie pamiętanie nic z całego wydarzenia...

A co do zdobywania doświadczeń to co jeśli by się już poznało wszystko, albo gdyby wszystko już przeminęło? To jest właśnie hipotetyczne przekleństwo nieśmiertelności

[sraneczk0oo]

@benekxd: budujesz sobie całe żyćko charakter, znajomości, upodobania, umiejętności, doświadczenia, a potem deadasz i #!$%@? to strzela, memento mori sranie w banie

[Endrius]

@sraneczk0oo:
Czaję. Czekam na wynalezienie nieśmiertelności ale raczej się nie zdążę załapać :/

[zagubionyjanusz]

@sraneczk0oo: chyba że teoria wiecznego powrotu jest słuszna i będziemy w nieskończoność przeżywać ten sam los

[kolakrejzola]

@sraneczk0oo: dzięki, jestem już wystarczająco zdołowana

[sraneczk0oo]

@Endrius: wraz z nieśmiertelnością musiałoby wejsc jakieś prawo regulujące rozmnażanie się bo nie ogarnelibysmy przeludnienia, a do takiego prawa wiele matek z powołania by się prulo

[zagubionyjanusz]

@Endrius:
kolega @benekxd słusznie zwrócił uwagę, że z jednej strony żal porzucać nasze życie, a z drugiej nieśmiertelność mogłaby się okazać przekleństwem, poza tym brak śmierci nieodwracalnie wpłynąłby na sposób życia, przez co nie moglibyśmy go już nawet doświadczać tak samo, kto wie, może straciłoby sens

[sraneczk0oo]

@zagubionyjanusz: jeśli przeżywa się ten sam los to wychodziłoby na to samo, bo i tak nie pozna się nowych rzeczy

[zagubionyjanusz]

to prawda, z wewnętrznej perspektywy nie ma to znaczenia, ale mnie lekko krzepi myśl o tym, że to może nie być ostatnie spotkanie "nas z nami"

[Endrius]

@zagubionyjanusz:
Zdaję sobie z tego sprawę ale i tak bym chciał aby istniała opcja cielesnej nieśmiertelności bez chorób i bez starości.
@sraneczk0oo:
Nieśmiertelność (ale podatność na np. śmierć w wypadku samochodowym) mogłaby wiele spraw rozwiązać, ile błędów przestalibyśmy powtarzać jako ludzie, jako cywilizacja? Poza tym wraz z rozwojem techniki byłyby nowe cuda do odkrycia, może nawet nowe światy w innych systemach gwiezdnych. Just saying ( ͡° ͜ʖ ͡

[Bajczarz]

@shadow_hunter: jeśli inną opcję jaką masz na myśli niż umieranie we śnie jest umieranie otoczonym bliskimi, a nie np. upadek ze schodów, to nie powinno być tak źle. Człowiek czuje się zmęczony, ale godzi się z tym, że co przeżył to jego, a na koniec strzał DMT od mózgu

@Endrius: z tą nieśmiertelnością to jest dużo problemów, bo jeśli myślimy o niestarzejącym się ciele, to jeszcze zostaje kwestia mózgu który

[Endrius]

@Bajczarz:
Myślę, że z pojemnością nie ma problemu ze względu na mechanizm zapominania. Co do przenoszenia się do sztucznego ciała to by musiały być etapy. Np. każdy umierający neuron byłby zastępowany przez sztuczny i tak aż do ostatniej sztuki aż umysł stałby się w 100% syntetyczny a jeszcze na wczesnym etapie dałoby się tę pamięć rozszerzać. Może nawet w wariancie chmurowym i zaczęłoby się hackowanie dusz jak w ghost in the

[Bajczarz]

@Endrius: a no tak, brałem pod uwagę opcję gdzie zależy nam na zapamiętaniu całego życia, ale jak się tak zastanowić to chyba to najlepsza opcja ze wszystkich w tym temacie, czyli świadomość zostaje że my to my, tyle że zapomina się o nie ważnych rzeczach. Nawet widzę plusy, bo z czasem można lepiej zapomnieć o ulubionym filmie czy książce

Jakoś nie widzę tego z neuronami. Co jeśli dusza potrzebuje czegoś więcej?