[lukas850430]

#depresja Czytam różne wpisy pod tagiem depresja i większość ludzi skarży się tu na samotność. Ja mam udane małżeństwo, dwójkę dzieci, pracę, którą lubię i sporo pasji, a mimo to od 2 tygodni jestem na oddziale psychiatrycznym z powodu depresji i stanów lękowych. Praktycznie wszyscy na moim oddziale mają gorsze życie niż ja. Nic się nie stało w ostatnim czasie, żebym tak mocno wdepnął w depresje, a mimo to ją mam. Ostatni epizod depresyjny miałem 8 lat temu i myślałem, że jestem od tego już wolny. Leczą mnie tutaj escitalopramem 15 mg, pregabaliną 75 i trittico 50 przed snem. Dodatkowo dostaję rano i wieczorem klonazepam, a nadal czuje, jakbym był daleko od wyzdrowienia. Poza chorobą czeka mnie dobre życie, a siedze sobie sam na sali w oddziale i rozmyślam, czy czeka mnie jeszcze coś dobrego w życiu...

[m.....n]

@lukas850430: małżeństwo i dzieci chyba nie chronią przed czymkolwiek... U mnie w takim kontekście życiowym depresja uwidoczniła się najmocniej.

Trzymaj się Mirek, wierzę że się dźwigniesz z tego.

[szzzzzz]

@lukas850430 jak trafiłeś na oddział?
twój wpis niestety potwierdza to że depresja naprawdę może dotknąć każdego i to czasami w najmniej spodziewanym momencie

[sotilas]

@szzzzzz: @lukas850430: ja jak bylem na oddziale to jednym z pacjentow był psychiatra

[lukas850430]

@szzzzzz Po prostu żona mnie przywiozła, jak miałem atak paniki. Spytali, czy chce iść na oddział i się zgodziłem. Na oddziale szybciej dobiorą mi leki i zawsze mogę poprosić o silne leki uspokajające. Po 2 tygodniach jest już poprawa, ale nadal nie czuję się do końca pewnie

[lukas850430]

@mentalbreakdown Dzięki. Czasami się wydaje, że jak człowiek ułoży sobie życie to go depresja nie dotknie. U ciebie jest już lepiej?

[szzzzzz]

@lukas850430 co tam robisz przez cały dzień?

[lukas850430]

@szzzzzz Przez pierwsze dni głównie płakałem i miałem myśli samobójcze. Od kilku dni jest trochę lepiej i zacząłem trochę czytać, choć głównie siedzę na telefonie. Czasami chodzę na spacery (tylko pół godziny dziennie i tylko z psychologiem), chodzę czasami na zajęcia,ale nie lubię tego, czasami gadam z psychologiem lub swoim lekarzem prowadzącym. Ogólnie życie na oddziale jest bardzo monotonne, ale jestem tu w określonym celu i staram się nie narzekać

[m.....n]

@lukas850430: u mnie słabo - leki często zmieniam, bo nie działają. Staram się za to sobie dodatkowo nie dopieprzać - przestałem chlać (chociaż satysfakcja życiowa sama z siebie z tego nie przychodzi)

[Lemoniadewithcitrone]

@lukas850430 myślę, że czeka ciebie coś dobrego. A nawet jestem tego pewna. Leki pomogą, ale trzeba przeprogramować mózg. Dziwnie to brzmi, ale trzeba tak zrobić, wyszukiwać pozytywów, pozytywne afirmacje, śmiesznie to brzmi, ale trzeba tak robić, miłe wizualizacje, zamykam oczy, i wyobrażam sobie, jak krew przepływa przeze mnie, albo że przebywam w najmilszym dla mnie miejscu. Takie zaprogramowanie siebie trwa… jestem pewna, że jeszcze się uśmiechniesz i sam się złapiesz na tym,

[alaskan_pipeline]

@lukas850430: depresja to nie smutek spowodowany biedą czy samotnością, tylko choroba. Ja od siebie życzę zdrówka właśnie

[huginn9]

Może niektóre dzbany przeczytają ten wpis i się zastanowią naprawdę, czy to można leczyć wyjściem do ludzi lub bieganiem.

[olokynsims]

@lukas850430: Najpierw musisz zajrzeć do swojego wnętrza, być może nie podążasz właściwie ze ścieżką swojego ducha, i to jest jedna z możliwych manifestacji.

[lukas850430]

@alaskan_pipeline Dzięki. Niektórym się wydaje, że depresja to choroba samotnych i biednych

[lukas850430]

@Lemoniadewithcitrone Ja już dość dobrze radziłem sobie z lękami. Na tyle dobrze, że na 8 lat zapomniałem, co to nerwica. Przez to stałem się nieistrożny, wziąłem na siebie za dużo i to cholerstwo wróciło

[Lemoniadewithcitrone]

@lukas850430 o widzisz, czyli już wiesz, że „wzięcie na się je za dużo” ciebie przytłacza. To jest już dobry początek, że widzisz, co jest początkowym zapalnikiem. Daj sobie czas.