Aktywne Wpisy
Pust3lnick +6
Cześć. Jako że od ponad 10 lat mam prawo jazdy B i zawsze chciałem spróbować swoich sił na motocyklu postanowiłem zakupić sobie 125 żeby spełnić wreszcie swoje małe marzenie. Jest tylko jeden problem - na żadnym motorze nigdy nie jeździłem, wiem tylko jak się tym jeździ w teorii z internetu, ale praktycznie nie mam ani minuty doświadczenia, a gdybym tą 125 zakupił, to miałbym ponad 40 km drogi powrotnej do pokonania nim
Aktywne Znaleziska
„
Książka zdobyła Nagrodę Nike Czytelniczek i Czytelników 2022, Nagrodę "Orfeo Iris 2021" ILGCN (International Rainbow Culture Network" za badania i propagowanie wiedzy o homoseksualnych ofiarach nazizmu oraz znalazła się w finale Nagrody im. Tomasza Strzembosza. Nieliczni Niemcy, którzy wykorzystywali seksualnie i dręczyli innych więźniów w nazistowskich jednostkach penitencjarnych – tak określano w Polsce mężczyzn skazanych w latach 1933–1945 na mocy paragrafu 175 piętnującego relacje homoseksualne.
„Oni” byli obcy; byli drapieżcami i było ich bardzo niewielu. Z tych trzech powodów nie zajmowano się ich historią, nie upamiętniano i nie traktowano jako ofiar nazistowskiego systemu. Ocaleńców przemilczano. W Polsce „takich” ludzi miało nie być.
Homoseksualnych mężczyzn aresztowano i więziono w Rawiczu, Międzychodzie, Wronkach, Strzelcach Opolskich, czy Tarnowie. Wywożono do KL Sachsenhausen, KL Buchenwald, KL Mauthausen, KL Gross-Rosen, kompleksu obozowego Auschwitz-Birkenau-Monowitz oraz na Majdanek. Ginęli w jednostkach penitencjarnych na terenie Rzeszy a jeśli udało im się przeżyć, wracali do domu. Ich groby można odnaleźć na polskich cmentarzach. Opowieść o nich nie składa się wcale z pojedynczych śladów. Nawet jeśli ich biografie są niepełne, często urwane lub pozbawione finału, to tworzą rozbudowany wielogłos.
Historia osób nieheteronormatywnych w czasie II wojny światowej nadal pozostaje w sferze tabu. Siedemdziesiąt pięć lat po zakończeniu wojny nie ma w Polsce praktycznie żadnych publikacji na ich temat, trudno o nawet drobne fragmenty w ogólnych opracowaniach.
„Oni” nie istnieją z naszej winy. Zamazani przez przedwojenne fantazmaty podsycane nazistowską propagandą i perwersyjne plotki wojenne i obozowe, zrównani zostali z bezimiennymi uwodzicielami, kryminalistami, aspołecznym elementem. Przeciwko tym wyobrażeniom trzeba się wreszcie zbuntować, a o „nich” nie da się już dłużej milczeć”.
”
Źródło: Wydawinictwo Krtyki Politycznej
#ksiazki #kindle #ebooki #krytykapolityczna #homoseksualizm #iiwojnaswiatowa #historia #nocnazmiana #rawicz #miedzychodzie #wronki #strzelceopolskie #tarnow #auschwitz #paragraf175 #175
źródło: img_20230815_212601
Pobierzźródło: img_20230816_145051
Pobierz”
Joanna Ostrowska jest doktorem nauk humanistycznym. Wykładała między innymi w Instytucie Judaistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, na Gender Studies Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz Studiach Polsko-Żydowskich przy Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Jest również selekcjonerem Krakowskiego Festiwalu Filmowego oraz pracowała jako dramaturg.
”
Czytaj więcej: https://histmag.org/Joanna-Ostrowska-Przemilczane.-Seksualna-praca-przymusowa-w-czasie-II-wojny-swiatowej-recenzja-i-ocena-18050
Publikacje
Autorka
2018: Przemilczane. Seksualna praca przymusowa w czasie II wojny światowej – książka poświęcona seksualnej przemocy i seksualnej pracy przymusowej w trakcie II wojny światowej[13]. Autorka, bazując na materiałach archiwalnych, ukazała mechanizmy tworzenia i funkcjonowania domów publicznych dla żołnierzy Wehrmachtu, pracowników przymusowych oraz więźniów obozów koncentracyjnych[14].
2019: „Mój Führerze!” Ofiary przymusowej sterylizacji na Dolnym Śląsku w latach 1934–44 (współautorka: Kamila Uzarczyk), Wydawnictwo Ośrodek Karta, wersja polska,