[M4rcinS]

Imamat Wojska Polskiego – Duszpasterstwo Muzułmańskie w Wojsku Polskim, mzr.pl

Imam w islamie jest osobą przewodniczącą modlitwie zbiorowej wiernym. Imam nazywany jest często mułłą. Nazwa ta stosowana była przez polskich muzułmanów W czasach staropolskich własnych imamów posiadały pułki i chorągwie Tatarów muzułman. Również starsi żołnierze przechodząc w stan spoczynku zostawali nieraz imamami dla swych społeczności, w których mieszkali. Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości w wojsku polskim służyli muzułmanie: Tatarzy polscy, Tatarzy nadwołożańscy i muzułmanie pochodzący z Kaukazu. Służyli oni głównie w pułku Jazdy Tatarskiej. Pojedynczych muzułmanów spotyka się też w innych jednostkach. W 1919 roku Ministerstwo Spraw Wojskowych powołało Sekcje Religijno-Wyznaniową obejmującą wyznania niekatolickie. W jej skład wszedł Tatar nadwołożański Sinatułła Chabibulin który został mianowany 16 lutego 1919 roku Naczelnym Mułłą Wojskowym i otrzymał stopień kapitana. Był on zobowiązany do pełnienia dla żołnierzy muzułmanów posług religijnych takich jak:

– prowadzenie modlitw pięć razy dziennie

– prowadzenie modlitw piątkowych

– prowadzenie modlitw świątecznych

– chowanie zmarłych

– w razie potrzeby udzielanie ślubu

– pouczać żołnierzy o nakazach i zakazach islamu.

Modlitwy musiały być odprawiane w meczecie lub czystym pokoju. Żołnierzom umożliwiono post przez cały miesiąc ramadan, w którym, zgodnie z islamem, każdy muzułmanin ma obowiązek pościć. Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej imam Sinatułła Chabibulin został zdemobilizowany. Po wojnie polsko-bolszewickiej muzułmanie nie służyli w oddzielnych jednostkach wojskowych i funkcja imama wojskowego nie istniała do roku 1938.

W 1936 roku wszystkich muzułmanów poborowych zaczęto przydzielać do jednego szwadronu w 13 Pułku Ułanów Wileńskich i w związku z tym w 1938 roku mianowano nowego imama w wojsku polskim. Został nim Ali Ismail Woronowicz. Utworzenie „służby duszpasterskiej” w wojsku dopuszczała ustawa o stosunku państwa do Muzułmańskiego Związku Religijnego. Podlegał on w sprawach wojskowo-administracyjnych dowództwu wojskowemu, zaś w sprawach praktyk religijnych Muftiemu Rzeczpospolitej. Imam wojskowy przyjmował od muzułmanów żołnierzy przysięgę wojskową, która brzmiała inaczej niż przysięga żołnierzy chrześcijan. W czasie II wojny światowej Ali Ismail Woronowicz zginął w Związku Radzieckim, najprawdopodobniej z rąk NKWD. Był on ostatnim imamem w wojsku polskim. Po wojnie funkcji tej nie reaktywowano.

#4konsewy #neuropa