Wpis z mikrobloga

UWAGA! Długie, ale ciekawe.

Według teorii stylu charaktery istnieją następujące charakterystyczne typy budowy ciała i związane z nimi właściwości psychiczne:

Charakter schizoidalny – w pierwszych miesiącach po urodzeniu występują silne napięcia w okolicach stawów, co objawia się później bardzo sztywnymi lub wiotkimi stawami. Ciało sprawia wrażenie niedożywionego, kruchego, jest bardzo szczupłe, słabo rozwinięte, często małe. Zauważalny jest płytki oddech, bardzo szczupła klatka piersiowa i mało ruchoma przepona. Obecne są bloki mięśniowe szyi i karku oraz napięcia wokół oczu. Osoby te często mają kłopoty ze wzrokiem i noszą okulary.

Osoba o charakterze schizoidalnym czuje się niepewnie w sytuacjach społecznych, ma poczucie, że jest niechciana przez innych. Unika kontaktu fizycznego i nie lubi go, także słabo odczuwa swoje ciało i często jest z niego niezadowolona, źle się w nim czuje. Jest "oderwana od ziemi" co objawia się specyficznym sposobem chodzenia – lekkim, jakby na palcach. Często osoby takie są twórcze i mają rozwinięte myślenie abstrakcyjne.

Charakter oralny – zapadnięta klatka piersiowa, w której ramiona nachylają się ku sobie, bardzo płytki oddech, zapadnięty brzuch i sztywne kolana. Rzepki kolanowe są podniesione do góry, co powoduje, że nogi są w kolanach jakby wygięte ku tyłowi. Czasem kolana zbiegają się ku sobie ("nogi iksy"), głowa wypchnięta do przodu. Często osoby takie mają słabo rozbudowaną żuchwę, słabe zęby.

Ludzie o charakterze oralnym mają skłonność do wchodzenia w relacje skrajnej zależności: uzależniają się łatwo od ludzi, substancji, pewnych czynności (np. gier komputerowych). Mają poczucie, że samodzielnie nie dadzą sobie rady i pragną ciągłej bliskości innych. Zachowują się tak, jakby potrzebowały ciągłej pomocy, wskazówek i wsparcia innych ludzi nawet w drobiazgach. Jednocześnie mają zwykle dobrze rozwinięte umiejętności społeczne. Charakter oralny może objawiać się również zaprzeczaniem potrzebom zależności. Taka osoba żywi przekonane, że nikogo nie potrzebuje do szczęścia, jednocześnie boi się sytuacji zależności od innych i posiadania potrzeb. Przykładem może być alpinista, który przez dwa tygodnie idzie w śniegu i nie odczuwa potrzeby odezwania się do kogoś.

Charakter narcystyczny (psychopatyczny) – słabe nogi i stopy, złe ugruntowanie (pojęcie zaczerpnięte z bioenergetyki), wyciągnięty ku górze brzuch i rozdęta klatka piersiowa.

Osoby takie bardzo boją się poniżenia i ośmieszenia. Pragną dominować i wzbudzać w innych lęk (zobacz też: techniki ingracjacji), chcą kontrolować innych ludzi. Łatwo radzą sobie z trudnymi sytuacjami, ale nie są zdolne do dłuższego zaangażowania i wysiłku. Mają skłonność do wykorzystywania i używania innych.

Charakter masochistyczny – bardzo silne nogi, rozrośnięte mięśnie ud i tkanka tłuszczowa wokół ud, zaokrąglone, zgarbione plecy, pochylona głowa, fałdy tłuszczowe na karku.

Masochiści mają problemy z wolną wolą, czują się pozbawieni spontaniczności i kontrolowani przez innych. Posiadają duży ładunek biernej agresji i oporu. Są bardzo wytrzymałe. Z pozorną pokorą godzą się z przeciwnościami losu, jednocześnie nosząc w sobie dużą porcję stłumionego gniewu.

Charakter edypalny (sztywny) – ciało lekko pochylone ku przodowi, ramiona ściągnięte do tyłu, wypięta klatka piersiowa, wypięte pośladki. Ciało jest raczej harmonijne, ale z silnie napiętymi, "gotowymi do działania" mięśniami. Niekiedy mówi się także o histerycznej odmianie tego typu budowy ciała (zobacz też: charakter histeryczny) z silnymi napięciami mięśni klatki piersiowej.

Osoby takie są w ciągłej aktywności, bez przerwy coś robią, "nie odpuszczają sobie", stawiają na osiągnięcia. Starają się dać z siebie coraz więcej, choć nigdy nie są z siebie zadowolone do końca.

#liganauki #ciekawostki #dlugie #nauka #osobowosc #psychologia
  • 4