Wpis z mikrobloga

Z punktu widzenia szablonowych kryterjów estetycznych, są kraje piękne i kraje brzydkie. Gdy jednak człowieka wiąże z ziemią poczucie narodowe, gdy chodzi o jego ziemię, wtedy monotonne piaski i nagie skały wydają się czemś pięknem, do czego jest się przywiązanym, za czem się tęskni na obczyźnie wśród najwspanialszego otoczenia i najlepszego klimatu. Literatura i poezja często wyrażały ten motyw. Niema przywiązania do ziemi koczownik, który z łatwością przenosi się z miejsca na miejsce.*: Dla przeciętnego Żyda las jest przedewszystkiem tem, że daje się wyciąć i spławić. Ale im naród na danej ziemi dłużej siedzi, tem mocniej w nią wrasta. Albowiem krajobraz — to nietylko przyroda, to także historja, to owoc pracy pokoleń. Kawał muru, który jest pamiątką historyczną, nie jest zwyczajnym kawałem muru — jest skarbem narodowym. Świadomość, że na tej ziemi żyło wiele pokoleń narodu, że o nią krew przelewali, nadaje tej ziemi szczególną wartość. Poezja często w ten ton uderza, bo on głęboko tkwi w duszy cywilizowanego człowieka. Rudyard Kipling w Puck of Pook’s Hill tak pisze:


See you our little mili that clacks,

So busy on the brook?

She has ground her coon and paid her tax

Ever since Domesday Book...


Wówczas w duszy młodzieży, dla której przeznaczona jest opowieść o Pucku, budzi się wzruszenie, budzi się przywiązanie do otoczenia, bo przecież ten stary młyn już mełł ziarno za czasów Wilhelma Zdobywcy. Nie trzeba tu nawet wspomnień historycznych. Kocha się ziemię, wśród której się wzrosło.

Naród, jednostka i klasa, prof. Roman Rybarski, 1926


#narodowcy #nacjonalizm #patriotyzm #ruchnarodowy #marszniepodleglosci #4konserwy #polityka #neuropa #publicystyka #myslnarodowa
Pobierz TenebrosuS - > Z punktu widzenia szablonowych kryterjów estetycznych, są kraje piękne...
źródło: comment_H1ycQyNSSBJ2ABY4kmC6XwrBcVINFSmr.jpg
  • 4