Dzisiaj napiszę trochę o mało znanym w Polsce klasyku, jakim jest przedwojenny Austin 7. Otóż samochód ten zmotoryzował Wielką Brytanię. Był dla anglików "samochodem ludowym", tym czym Ford T dla Amerykanów, chociaż wyprodukowano ich oczywiście znacznie mniej (około 290 tysięcy), dziadkiem słynnego Mini, produkowanym w tej samej fabryce, w Longbridge. Idea jego powstania zrodziła się w 1920 roku, kiedy Sir Herbert Austin wpadł na pomysł stworzenia małego, taniego samochodu dla młodych rodzin aspirujących do posiadania automobilu - co ciekawe plany samochodu zostały narysowane na stole bilardowym przez 18 letniego rysownika Stanleya Edge, który był głównym projektantem silnika i skrzyni biegów - wyobrażacie sobie coś takiego dzisiaj?
Pojazd wszedł do produkcji w 1922 i był malutki(ale rozstaw osi i tak miał nieco większy niż Fiat 126 xD ) i wyposażony w silnik R4 o pojemności 969 cm³ i mocy 10 KM. Ważył 360 kg i rozpędzał się do 80 km/h. Jego cena to początkowo £225, która z czasem spadła do £125 w 1930, co powodowało, że było na niego stać wielu ludzi, dla których własne cztery kółka były do tej pory kompletnie nieosiągalne. Nie był co prawda pierwszym małym tanim samochodem w Wielkiej Brytanii, ale wcześniej pojazdy tego typu miały bardzo uproszczoną konstrukcje, jednocylindrowe silniki, były czymś pomiędzy motocyklami a samochodami, natomiast Austin Seven był normalnym autem, tylko w miniaturze.
Był modelem, który spowodował sukces firmy Austin. Wzorując się na mało popularnym Caddilacu model 53 z 1916, jako pierwszy masowo produkowany miał taki układ sterowania, jak dzisiejsze auta i go spopularyzował(tzn. pedały gazu, hamulca, sprzęgła pod nogami kierowcy, dźwignia zmiany biegów i hamulec ręczny między fotelami itp.)- wcześniej to nie było ustandaryzowane i każdy producent rozwiązywał to inaczej - wystarczy poczytać jak dziwnie sterowało się Fordem T. Utrzymał się w produkcji aż przez 17 lat - do 1939.
#samochody #ciekawostki #motoryzacja #historia pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Mongolia to naprawdę ogromny i pusty kraj. Mongolię zamieszkują 3 miliony ludzi, co przekłada się na gęstość zaludnienia rzędu 2 osób na 1 kilometr kwadratowy. Czyli jakby równo wszystkich rozmieścić, to na jednym kwadracie 1 na 1 kilometr znajdą się 2 osoby. Tak łopatologicznie. Ale oczywiście jest jedno ALE. Największe miasto - Ułan Bator - zamieszkuje aż 1,5 miliona osób, a więc aż połowa ludności Mongolii. Wyobraźcie sobie, że Polskę zamieszkuje 3 miliony osób, z czego połowa mieszka w Warszawie. Mało zobrazowane? To teraz dodajcie sobie do tego fakt, że Mongolia jest 5 razy większa od Polski! Wyobrażacie sobie te pustki? Gdyby taka sytuacja miała miejsce w Polsce, to wszystko poza Warszawą mogłoby być Podlasiem :P Ale to nie koniec. Drugim największym miastem jest Erdenet, które zamieszkuje... niecałe 100 tysięcy osób. Widać drastyczną różnicę między stolicą, a drugim największym miastem. Uwzględniając fakt, że stolicę zamieszkuje 50% ludności Mongolii, a wszystkie pozostałe miasta ok. 13,5% ludności, to oznaczałoby, że tereny poza miastowe zamieszkuje ok. 36% ludności Mongolii, czyli 1 100 000 ludzi. To tak, jakby tereny pięciu Polsk (nie wiem, czy to się odmienia, ale na potrzeby tego zdania odmienię) zamieszkiwało 1 100 000 ludzi. Aż ciężko sobie wyobrazić bezkres tych pustek, dziczy i niezamieszkałych terenów. Fakt ten powoduje, że Mongolia zajmuje 6 miejsce w rankingu najmniejszej gęstości zaludnienia, a wyprzedzają ją tylko takie terytoria jak Sachara Zachodnia czy Grenlandia (a także Falklandy, Pitcairn i Svalbard). Co wpływa na taki wynik? Najprawdopodobniej ogromne stepy i tereny górzyste niezdatne do zamieszkania.

#ciekawostki #mongolia #podroze #podrozujzwykopem #swiat #zdjecia pokaż całość

źródło: polska-azja.pl