Wpis z mikrobloga

Senat Rzymski EPILOG
#lacunafabularniesenatrzymski #lacunafabularnie

-----------------------------------------------------------------------

- Nie mamy słów, by wyrazić naszą wdzięczność czcigodni konsulowie Rzymu.

- Nasze ustalenia spotkają się z ogromnym oporem zarówno Senatu, jak i innych urzędników, ale nie mamy innego wyjścia, jeżeli chcemy zatrzymać tę niekończącą się spiralę konflików - odparł w zadumie Sulla Młodszy Flawiusz.

- Służymy wszelką pomocą. Wszyscy członkowie Federacji chcą tego samego - pokoju i możliwości rozwoju. Wasza demokracja również rodziła się w bólach. Wszyscy znają historię Tarkwiniusza Pysznego.

- Kartaginie też taki układ odpowiada? - zapytał Aureliusz August

- Czcigodny Aureliuszu, wciąż opłakujemy śmierć dziesiątek tysięcy naszych rodaków. Biorąc pod uwagę ostatnie wydarzenia nie możemy prosić o nic więcej.

- Senacie, na pewno ci się to nie spodoba...

(...)

Minęło 5 lat od tamtych wydarzeń. Miasta greckie, możnowładcy kartagińscy oraz Rzym zdecydowali o utworzeniu nowych republik na wzór rzymskiej według klucza handlowego oraz ponadpaństwowy organ o nazwie Organizacja Republik Zjednoczonych, który strzec miał pokoju w rejonie Morza. Z zachodnich terytoriów Kartaginy utworzony Republikę Iberyjśką ze stolicą w Palmie. Wschodnie miasta dawnej Kartaginy - Berenika, Cyrenejka i Aleksandria wraz z greckim Knossos utworzyły Republikę Czterech Miast. Z ziem miasta Kartaginy, wciąż ożywianej Utiki, Girby, Leptis Magny oraz Sycylii i Lakuny utworzono Nową Kartaginę, w której władzach poza Fenicjanami zasiadają również tymczsaowo przedstawiecie Republiki Rzymskiej. Greckie miasta utworzyły Republikę Grecką oraz Helladę i choć podział jest nieco sztuczny, to ma zapobiec uzyskaniu przez jedno państwo niesprawiedliwej przewagi gospodarczej i militarnej. Południowo-wschodnie miasta greckie uznając, że misja Federacji została zakończona, utworzyły Republikę Eirene na cześć ukutego nowego porządku świata. Alalie, choć formalnie zostało republiką, znajduje się w ścisłych związkach z Rzymem.

Najważniejszym punktem porozumienia pokojowego było jednak rozwiązanie Senatu Rzymskiego na okres 15 lat, aby umożliwić wymianę pokoleniową składu, który to został uznany przez międzynarodową komisję za winnego wywołania konfliktu z użyciem broni alchemicznej. I choć Rzym zorganizował niezliczone uroczystości żałobne na terenie całego Rzymu, a nawet podejmowane były indywidualne, finansowane z prywatnych majątków działania przez niektórych senatorów, to jedynym sposobem na zmianę wizerunku Rzymu było odcięcie się od organu, który zatwierdził zbrodnię w Genui.

Przeprowadzone śledztwa wykazały, że za decyzję o ataku gazowym pod Luną odpowiada Minister Wojny Kartaginy, stracony później w wyniku procesu przed Międzynarodowym Trybunałem w Mesynie. Za atak w Krotonie odpowiedzialna była załoga piracka pod dowództwem rzymskiego niewolnika Septimusa Primusa. Nie udało się ustalić, kto był jego mocodawcą, ponieważ niewolnik zginął w tym samym ataku gazowym. "Atak" w Utice był z kolei błędem, popełnionym przez jednego ze sługów Dydony, który przypadkiem upuścił pochodnię w składzie ze Łzami, znajdującym się pod pałacem Królowej, czym doprowadził do zapłonu śmiercionośnej substancji, zabijając ponad 215 000 osób.

Zbrodnie te wydają się na tyle bezsensowne, że po przeprowadzeniu setek rozmów z urzędnikami rzymskimi, greckimi i kartagińskimi, międzynarodowy trybunał stwierdził, że wojna mogła się skończyć wraz ze śmiercią Peryklesa. Zarówno miasta greckie, jak i Dydona, nie planowali konfliktów zbrojnych, a wszelkie spory chcieli załatwiać drogą dyplomatyczną. Nie wiadomo, co bardziej przyczyniło się do konfliktu między Rzymem a Kartaginą, czy duma królowej Kartaginy, czy buta Senatu Rzymskiego. W związku z tragiczną śmiercią królowej neleżało jedynie rozwiązać sprawę Senatu.

Większość byłych senatorów zaszyła się w swoich posiadłościach, dalej prowadząc swoje interesy i spędzając wieczory z urodziwymi niewolnicami. Część z nich doszła jednak do wniosku, że ich misja polityczna nie dobiegła jeszcze końca, co Rzym przyjął z radością.

Lucius Licinius Lisaros objął stanowisko konsula Rzymu do spraw wewnętrznych. Wraz z Aureliuszem Augustem sprawnie kierowali Republiką, dbając o jej interesy i prowadząc swoich obywateli do poprawy jakości ich życia.

Quintis Lusius Segestes zgodnie z postanowieniami traktaku pokojowego objął stanowisko konsula Nowej Kartaginy do spraw reform państwowych. Jego celne spostrzeżenia i mądrość, będąca źródłem niekończączych się pomysłów pozwoliła stworzyć sprawną administrację wielonarodowego państwa, a Senat Nowej Kartaginy, zadowolony z jego pracy, co roku przedłużał jego kadencję.

Amelinius Akumulatus nie pogodził się z ustaleniami konferencji pokojowej i tylko ze względu na oddanie Republice wprost nie nazwał konsulów zdrajcami. Postanowił wynieść się z Rzymu i założyć nową osadę na wschód od Ragusy, tworząc administrację według własnego pomysłu. W ciągu pięciu lat do Amelinii przybyło 8 000 osasdników, czyniąc osadę godną odnotowania na mapach rzymskich i zagranicznych kartografów.

Marek Terencjusz Cygni po powolnym wspinaniu się na kolejne szczeble międzynarodowej kariery politycznej został w tym roku wybrany na roczną kadencję przewodniczącego Organizacji Republik Zjednoczonych z siedzibą w Utice. Choć jego kandydatura wzbudzała kontrowersje w związku z pochwałą agresywnej polityki międzynarodowej, Marek Terencjusz dał się poznać również jako dyplomata pokoju, sprawiedliwie rozstrzygając międzynarodowe spory.

Spiritus The Bonusus zdecydował się służyć Rzymowi w jego granicach, dołączając do kadry Akademii Rzymskiej i szkoląc adeptów w sztuce dyplomacji i naukach pięknych. Część absolwentów jego kierunków znalazło pracę w administracji rzymskiej, podczas gdy zdecydowana większość powróciła do pracy w rolnictwie.

Anonus Matikius, Skawiusz Kappacjan oraz Maximus Solvius Columella stali się bohaterami głośnej afery, gdy okazało się, że doprowadzali delfickie kapłanki do intymnych zbliżeń w różnych diabelskich konfiguracjach, podczss gdy te były odurzone bagiennymi ziołami. Formalnie nie spotkała ich za swój wybryk żadna kara, oficjalnie ze względu na obawy o naruszenie dobrych stosunków między republikami grecką i rzymską, a tak naprawdę z powodu statusu majątkowego byłych senatorów, który umożliwia im wkładanie czego chcą w co chcą.

Kaeso Juventius Florentius zdecydował się wybrać inną ścieżkę i zaprojektował oraz zbudował najsłynniejszy na całym świecie Circus Juventius obok założonej przez siebie osady Monza. Kompleks cyrkowo-teatralny stał się najważniejszym centrum kulturalnym północnego Rzymu, a czerwony proporzec z poderwanym czarny koniem na żółtej tarczy - symbol rodziny Florentiusów stał się symbolem rozpoznawalnym na całym świecie.

Stahus Stahoslavus Grubszy pierwotnie wyruszył na misję dyplomatyczną do Republiki Iberyjskiej, mając w planach wspieranie reform ustrojowych. Jednak po pięciu latach jego największą spuścizną na tych terytoriach było 15 iberyjskich i fenickich bękartów.

Basileus Valkorion Sithious skupił się na pracy w Ośrodku Współpracy Rzymsko-Kartagińskiej imienia Pomponiusza Nettyniusza. Za główny cel swojej pracy postawił sobie stworzenie systemu adopcyjnego i rodzin zastępczych dla sierot ostatnich wojen między Kartaginą, Atenami i Rzymem.

Haterusz Ceminus wraz z przedstawicielami Republiki Eirene pracuje nad reformami administracyjnymi w Helladzie. Za główny cel postawił sobie hamowanie tendencji zjednoczeniowych z Republiką Grecką oraz uzależnianie wymiany handlowej Hellady od bardziej oddalonych republik rzymskiej, nowokartagińskiej i iberyjskiej.

Octavianus Flavius Matho po latach okazał się być Septimusem Arietesem, przywódcą piratów maltańskich, byłym niewolnikiem rzymskim, odpowiedzialnych za zabójstwo i podszycie się pod senatora Octavianusa Flaviusa Matho, atak na statek poselski Ateńskiej Gildii Kupieckiej oraz podbicie Balearów. Uznany współwinnym tragedii w Krotonie został wraz z towarzyszami skazany na karę śmierci.

Recurrentes Maleficus zdecydował się na karierę wojskową. Na stanowisku trybuna wojskowego odpowiadał za system szkolenia nowych rekrutów, jednak za jego kadencji nie było mu dane sprawdzić swoich nowowyszkolonych żołnierzy w boju, trudno jest więc ocenić realną jakość szkolenia. Wśród rekrutów cieszył się opinią "cynicznego sadysty".

-----------------------------------------------------------------------
Nie zapomnij wypełnić ankiety na temat przygody.

Jeżeli chcesz zostać zawołany do następnej edycji gry, zapisz się do spamlisty
Pobierz lacuna - Senat Rzymski EPILOG
#lacunafabularniesenatrzymski #lacunafabularnie

---...
źródło: comment_Myyijit6vhzblQz3njyF7sb4qQrMnBGS.jpg
  • 34
Kaeso Juventius Florentius zdecydował się wybrać inną ścieżkę i zaprojektował oraz zbudował najsłynniejszy na całym świecie Circus Juventius obok założonej przez siebie osady Monza. Kompleks cyrkowo-teatralny stał się najważniejszym centrum kulturalnym północnego Rzymu, a czerwony proporzec z poderwanym czarny koniem na żółtej tarczy - symbol rodziny Florentiusów stał się symbolem rozpoznawalnym

Fajny easter egg. Dzięki. Do zobaczenia w następnej grze
@lacuna:
@lacuna:

Super zabawa zawsze chciałem pograć w RPG lub coś podobnego, ale z względu na brak kompanów do tych gier nigdy tego nie doświadczyłem.

Może nie byłem idealnym senatorem, ale bardzo cieszę się, że moja postać dostała swoje orginalne zakończenie. Chociaż liczyłem na to, że Rzym zdobędzie cały basen morza śródziemnomorskiego.

Podziwiam za chęć poświęcenia takiej ilości czasu na prowadzenie 3 różnych przygód. Z pewnością wezmę udział w przyszłych zabawach.
Zarówno miasta greckie, jak i Dydona, nie planowali konfliktów zbrojnych, a wszelkie spory chcieli załatwiać drogą dyplomatyczną.


@lacuna: To jest jakieś jedno wielkie kłamstwo.

To armia Kartaginy zaatakowała Genuę zaczynając wielką wojnę. To samo zresztą było w Grecji. To oni pierwsi zaczęli walczyć z Atenami i Peryklesem. "nie planowali konfliktów zbrojnych"...
@lacuna:
Amelinius Akumulatus - Obywatel
Kiedyś zapytano mnie jak to jest być senatorem, czy dobrze? Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne
@AutomatycznyCzarodziej:
1. Agresorem był Perykles, który wywołał wojnę Kartaginie na Sycylii. W międzyczasie Rzym podpisał pakt z Kartaginą, na mocy której Sycylia miała należeć do Kartaginy
2. Po jego śmierci pod Spartą została zwołana konferencja pokojowa, gdzie Grecy przyznali się do odpowiedzialności za czyny Peryklesa, a Rzym odmówił oddania Kartaginie greckiej części Sycylii, którą z rąk greckich odbiła rzymska armia.
3. Doszło do wojny w wyniku której Rzym podbił kartagińską część
@lacuna
Skaweniusz Kappacjan - byly niezalezny senator

Wraz z kolegami wynalezlismy jedna z najwazniejszych gier swiata: tetris kaplankami. Nie nalezy umniejszac tak wielkiego czynu ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Mimo, ze uczesniczylem glownie pasywnie, to zawsze czekalem nowej debaty z wypiekami na twarzy jak pieciolatek. Dzieki za dobra zabawe.
@Miczubezi: Nie wkleiłam!!! Za bardzo skupiłam się na jurnych delegatach i zapomniałam o przewodniczącym, przepraszam :< . W oryginale było tak:

Fridericus Verginius Valerian z zadowoleniem przyjął postanowienia traktatu pokojowego i jako najbardziej progrecki senator został przewodniczącym komitetu doradczego do spraw reform administracyjnych w Republice Greckiej. Prace komitetu zostaną jednak w Grecji zapamiętane z innego powodu.

Anonus Matikius, Skawiusz Kappacjan oraz Maximus Solvius Columella stali się bohaterami głośnej afery, gdy okazało