Tytuł: Wielkie Polowanie Autor: Robert Jordan Gatunek: fantasy Ocena: ★★★★★★★☆☆☆
Druga część cyklu Koło Czasu. O ile pierwszej brakowało trochę określonego kierunku, w którym seria ma zmierzać, o tyle z drugiej części powoli zaczyna klarować się szerszy obraz fabuły.
Czytało się bardzo dobrze, fajne były pewne "myki" jak np. z alternatywnymi światami. Niektóre wątki czy postacie dość przewidywalne (dość szybko połapałem się kim naprawdę może być Selene) ale nadal satysfakcjonujące. Jedyna rzecz, która mi się nie podobała i łapał mnie cringe za każdym razem gdy ten wątek wracał, to (jak to określił jeden z Mirków w jednej z poprzednich recenzji) "teenage drama" między Egwene, Min i Elayne.
No i jeszcze trochę Perrin potrafił mnie irytować swoim uporem w ukrywaniu co potrafi robić. Ale można to wyjaśnić jego obawami, że ludzie uznają go za świra albo Sprzymierzeńca Ciemności czy coś. Ale zacząłem już czytać 3 część i ów bohater zaczyna mi się coraz bardziej podobać.
Tak czy siak bardzo dobra pozycja, z niecierpliwością biorę się za następną.
@kalkuba: Czytam to chyba 4 rok, jestem na 10 tomie i już dosłownie pluje na ten cykl i chcę to skończyć wreszcie. Autor chyba po złości wszystko wydłuża. O ile pierwsze 3 lub 4 tomy jeszcze dało radę, teraz to jest po prostu parodia. Kilkuzdaniowy dialog posiada kilka stron opisów i wspominek. Postacie są tak karykaturalne w swoim zachowaniu, że w bajkach dla dzieci są bardziej wiarygodne.
Jakie zwierze do mieszkania sobie kupic? Pies wykluczony, kot wykluczony. Chce, by zwierze bylo czyste, niedrogie w utrzymaniu, zylo dlugo, nie paskudzilo.
Tytuł: Wielkie Polowanie
Autor: Robert Jordan
Gatunek: fantasy
Ocena: ★★★★★★★☆☆☆
Druga część cyklu Koło Czasu. O ile pierwszej brakowało trochę określonego kierunku, w którym seria ma zmierzać, o tyle z drugiej części powoli zaczyna klarować się szerszy obraz fabuły.
Czytało się bardzo dobrze, fajne były pewne "myki" jak np. z alternatywnymi światami. Niektóre wątki czy postacie dość przewidywalne (dość szybko połapałem się kim naprawdę może być Selene) ale nadal satysfakcjonujące.
Jedyna rzecz, która mi się nie podobała i łapał mnie cringe za każdym razem gdy ten wątek wracał, to (jak to określił jeden z Mirków w jednej z poprzednich recenzji) "teenage drama" między Egwene, Min i Elayne.
No i jeszcze trochę Perrin potrafił mnie irytować swoim uporem w ukrywaniu co potrafi robić. Ale można to wyjaśnić jego obawami, że ludzie uznają go za świra albo Sprzymierzeńca Ciemności czy coś. Ale zacząłem już czytać 3 część i ów bohater zaczyna mi się coraz bardziej podobać.
Tak czy siak bardzo dobra pozycja, z niecierpliwością biorę się za następną.
Wpis dodano za pomocą strony https://bookmeter.ct8.pl
#bookmeter