[Roxsy]

Drogie Mireczki i Mirabelki! Muszę się pochwalić bo to dla mnie ogromne osiągnięcie w walce z wieloletnią chorobą, od kilkunastu lat choruję na lęk społeczny, napady lęku panicznego oraz depresję. Od 4 klasy podstawówki musiałam być pod opieką psychiatrów i psychologów, choroba uniemożliwiała mi nawet wyjście z domu, z tego powodu musiałam mieć nauczanie indywidualne przez co większość mojego życia żyje osamotniona. Ale jest maleńki progres! Dzisiaj od ponad 5 lat, wyszłam sama z domu oraz byłam w stanie wejść do sklepu! Wiem że to mała pierdoła ale dla mnie znaczy strasznie dużo i jestem masakrycznie szczęśliwa <3
Mam nadzieję że każda osoba zmagająca się z podobnymi problemami jak najszybciej da radę stawiać kolejne kroki w walce z chorobą i jak najszybciej będzie w stanie powrócić do normalności! <3
#chwalesie #depresja #stanylekowe #psychiatria

[whaith]

@Roxsy: usuń tego baita zrozumiano?

[pollyanna]

@AudreyHorne51: Depresja z zaburzeniami lękowymi. Ja z kolei jak brałam paroksetynę to miałam manie, gory mogłam przenosić ale w taki niezdrowy sposób, No i strasznie chciało mi się żreć a fluoksetyna hamuje napady kompulsywnego zajadania emocji.
@rybsonk: pytam, bo może mogłabym brać coś jeszcze lepszego, „całkiem spoko” a „idealnie” to różnica :)

[AudreyHorne51]

@pollyanna: kurde to ja już nie wiem czego się chwycić. Może sertralina? A może nic mi nie pomoże z tych specyfików. Nie wiem, spróbuję tej paroksetyny, może akurat na mnie zadziała dobrze, tak jak na Ciebie fluo. A ile bierzesz mg pregabaliny dziennie?

[f.....k]

@Roxsy .

[pollyanna]

@AudreyHorne51: 75mg, dopiero niedawno zaczęłam, na początku było idealnie ale chyba się uodporniłam

[AudreyHorne51]

@pollyanna: No właśnie to ma prega do siebie, że organizm szybko się przyzwyczaja. Ja biorę 300mg i lipa, warto zrobić sobie dzień czy dwa przerwy wtedy czuć działanie :)

[Bl4iN_mOn0]

@Roxsy: to co się wydarzyło w twoim życiu w dzieciństwie, że miałaś taką traume? Przed 4 klasą było okej?

[Roxsy]

Było napisane wyżej ale jak coś to przeklejam "Mam wrażenie że to wynik wielu czynników takich jak: wieloletnie dręczenie w szkole, śmierć dziadka, lęk przed wymiotami, dręczenie i poniżanie przez własną babcie oraz to że najpewniej problemy natury lękowej odziedziczyłam po Mamie. Problemy ze stresem zaczęły już się w przedszkolu, przed napadami lęku panicznego miałam 2 razy wieloletnie problemy z częstomoczem, problemy z agresją w bardzo młodym wieku które zakończyły się w

[m.....y]

@Roxsy: zostaniesz moją żoną? odnoszę sukcesy na każdym polu życiowym za wyjątkiem pola towarzyskiego i chciałbym mieć taką Polkę, która nigdy nie była w związku innym, a żeby taką znaleźć w wieku 25-30 to właśnie musi być to osoba z zaburzenianmi lękowymi.
Będziemy trenować żebyś wyszła z tego.

[strike_lucky]

@Roxsy: jak znalazłaś chłopa jak od 5 lat nie wychodziłaś po bułki do sklepu?

Daj radę mirkom którzy siedzą całe życie w piwnicy, przez co nigdy nie trzymali za rękę nawet.

[Roxsy]

@strike_lucky Jak już pisałam, miałam 2 bardzo dobre lata w których funkcjonowałam praktycznie normalnie, nawet byłam w stanie wrócić do szkoły (udało mi się tylko jeden semestr, ale to nadal mnie cieszy że mi się udało) Chłopaka poznałam w tamtym czasie i był świadomy mojego problemu. Udało nam się skorzystać z mojego prime time, zrobić wiele rzeczy, wyjechać do innych miast (pierwszy raz od 3 klasy podstawówki) Chłopak też miał problemy z

[strike_lucky]

@Roxsy: i przez te 3 lata będąc z chłopem nie widywaliście się?

[Roxsy]

@strike_lucky znamy się od 7, spotykaliśmy się ale nasze spotkania wyglądały jak typowe spotkania introwertyków, siedzieliśmy w domu, oglądaliśmy filmy, graliśmy w gry i planszówki. Jest jedną z niewielu osób przy których czuje się kompletnie bezpiecznie jak przy rodzicach.

[strike_lucky]

@Roxsy: to masz szczęście do rodziców, ja ze swoim ojcem nie mogę np przebywać w jednym pomieszczeniu

To nie miałaś takiej ciężkiej depresji jak wynika z wpisu, głową do góry

[Roxsy]

@strike_lucky Myślę że nie da się określić takich rzeczy przez pryzmat związku, wiadomo nie była to jakaś najgorsza depresja. U mnie problem głównie polega na zerowej motywacji, ciągłym zamartwianiu się przyszłością i przeszłością, problem z motywacją do podstawowych codziennych czynności oraz myślach samobójczych, już od 10-11 roku życia wielokrotnie rodzice zabierali mi leki i ściągali z okien. Co do rodziców, były lata że miałam z nimi masakrycznie zły kontakt, od kilku lat