Aktywne Wpisy
Runaway28 +18
#przegryw Wiecie co jest najgorsze w fizycznej pracy? Nie to że sama w sobie jest fizyczna ( zależy też od stopnia jak bardzo ciężka nie jest), a to że po niej kompletnie nie chce się niczego, często jedyne na co mam ochote to cos obejrzeć polurkować tag i iść spać. Czasami próbuję coś robić nawet po ciężkim dniu w pracy, jakoś się rozwijać, jednak nie dam rady ani fizycznie ani psychicznie.( ͡
Czemu wy jeszcze nie śpicie
Aktywne Znaleziska
#gorzkiezale, odchudzanie odbiera mi całkowicie radość z życia. Nie mam wiele do zrobienia, chcę tylko pozbyć się delikatnej oponki i zejść z 72 do 67 kg (krasnal 1.7m). Prowadzę maksymalnie siedzący tryb życia, w połowie przez pracę, a w drugiej połowie z wyboru, bo ćwicząc wydaje mi się, że tracę czas. Nie mam też najmniejszego nawet "wyrzutu endorfin" po ćwiczeniach. Latem czasem biegam, ale za każdym razem muszę się do tego bardzo, ale to bardzo zmuszać. Na samą myśl już mi się nie chce.
Czuję się niekomfortowo ze swoim brzuchem, ale jednocześnie jestem dosłownie zdołowany ograniczając sobie jedzenie. Tyję bardzo, ale to bardzo szybko (jeden weekend wolny od zasad spokojnie niweczy dwa tygodnie odchudzania), za to chudnę makabrycznie powoli. Co zresztą ma nawet matematyczny sens, bo zakładając bmr na poziomie 1600 kcal i zero w okolicy 1900 - 2000, realnie jestem w stanie uciąć 300 kcal dziennie, czyli 2k tygodniowo. Za to zjedzenie 4k jednego dnia nie jest dla mnie żadnym wyczynem.
I tak to się ciągnie w nieskończoność, nie ma dnia, by nie chodził za mną makaron, pizza, zapieksy, słone przekąski. Jutro kończy się festiwal pizzy, na który najchętniej chodziłbym co tydzień (mimo, że pizza z ph to nie jest szczyt osiągnięć kulinarnych ludzkości, ale to jedzenie bez limitów...). Robi się ładna pogoda, w weekend skoczyłbym na jakiś b&b za miastem, zjadł w restauracji. Ale każda taka przyjemność to 1 - 2 tygodnie w kierunku przeciwnym do osiągnięcia celu, więc nic z tych rzeczy od 2 miesięcy.
Nic innego nie sprawia tyle przyjemności w życiu, co dobre jedzenie. I nic tak nie odbiera przyjemności, jak jego brak. Nie oczekuję żadnych rad, musiałem wylać żale.
#chudnijzwykopem #odchudzanie #gorzkiezale #zalesie #dieta
─────────────────────
· Akcje: Odpowiedz anonimowo · Więcej szczegółów
· Zaakceptował: razzor91
· Autor wpisu pozostał anonimowy dzięki Mirko Anonim
@mirko_anonim: grubo, a co robisz jak nie tracisz?
@mirko_anonim: to nie ograniczaj jedzenia tylko doloz split x5 po 700kcal
@mirko_anonim: to juz z psychiatra bym skonsultowal
@programista15cm
dobre pytanie. Ujmę to inaczej, bo właśnie wróciłem z biedabiegania. Po wysiłku nieprzyjemnie się czuję. Niektórzy piszą o endorfinach itp. No więc ja jestem zmarnowany, wyzuty z chęci do czegokolwiek, w głowie mam, że żeby to miało sens, czeka mnie
@mirko_anonim: no masz mental spaslaka. Cwiczenia = strata czasu, kompulsywne obzarstwo = szczyt marzen.
@mirko_anonim: ( ಠ_ಠ) jeszcze czegos glupszego w tym tygodniu nie czytalem, a juz niedziela.
Mialem 4 nowotwory, po drugim wychodzac ze szpitala bylo mi ciezko utrzymac butelke 1.5 wody, jezeli byla pelna.
WIem jak meczacy i frustrujacy jest jakikolwiek sport
@mirko_anonim: to jest temat na terapie i byc moze bez niej nigdy nie schudniesz, bo masz przekonania na temat zycia grubasa albo wrecz osoby zaburzonej zywieniowo, czy kompulsywnie obzerajacej sie z jakiegos powodu
Oprócz tego dorzuce coś od siebie - probowalam biegać z partnerem i zawsze to było zmuszanie się do wyjścia. Czasem zimno/padało/było za gorąco - to motywacja kiepska, w zimie dodatkowo powietrze w miescie fatalne to już w ogóle chęci zero.
Spróbowaliśmy siłke i ćwiczenia siłowe i to jest to. Nie musisz katować się 30-40 minutowym kardio, ciężary też świetnie odchudzają i wzmacniają ciało, kości i generalnie polepszają
Znajdź sobie ćwiczenia, które są najmniej męczące psychicznie (ja nienawidzę biegać, ale toleruję pływanie, cardio na dywaniku, są teraz fajne gry cardio na konsole), zawsze to kilkaset kalorii więcej do przejedzenia. Godzinny spacer z muzyką/audiobookiem, wyprawa rowerem, etc. Ja omijam posiłki żeby sobie wieczorem na przykład pojeść tak solidniej. No
I to jest podsumowanie tego wpisu. Op żre bo uwielbia żreć i to sens jego życia, nażreć sie, tak jak ćpun musi sie naćpać zeby być
@juz_usma: jest cala masa ksiazek o manipulacji nawykow, schematow. Szczerze polecam poznac temat.
Sa rozne pomysly na to jak ulatwic sobie robienie rzeczy, ktore chcesz robic, jak pozyskiwac motyawacje
analogicznie mozesz sobie utrudniac rzeczy, ktorych nie chcesz robic (cpac, zrec)
@xyz_xyz: ja tam go minimalnie
Mental grubasa - owszem. Ale "obżeranie się" a tym bardziej "kompulsywne", to chamska bzdura udowadniająca, że docierają do ciebie tylko wybrane słowa z moich wpisów.
Gdybym się obżerał, ważyłbym spokojnie 100+, bo słuchając swojego apetytu, jestem w stanie tyle wbić do wakacji. Tymczasem, przez większość życia mam "lekki brzuch", a przez pozostałą, mniejszą część, nie jestem nawet lekko gruby.
@mirko_anonim: sam napisałeś ze masz ochotę raz w tygodniu chodzić na festiwalu pizzy. Jakbyś to inaczej nazwal? Rozmowa jak z narkomanem
Apetyt jest sugestia , Twój apetyt jest nieadekwatny, bo rozregulowany. Dlatego napisałeś ten post
Btw ja nie mam żadnego problemu, mam kontuzje stawu, to nie jest nic wielkiego.
Krzywdzące to jest wmawianie sobie, że jedzenie jest sensem życia albo że się nie lubi ćwiczeń