Od dzieciństwa wpajano mi katolicyzm. Chciano, żebym był księdzem. Udzielałem się bardzo dużo w kościele, służyłem do mszy itd.
Jakieś pół roku temu zaczęła we mnie kwitnąć wątpliwość w to, że moja wiara jest czymś realnym, że Boga jednak być nie może.
W ostatnim czasie przeczytałem "Błękitną kropkę" Carla Sagana, która wydaje mi się, że mi pomogła. Uświadomiła mi, że ludzie nie są żadnym narodem wybranym, że
@HemoroidySaSpoko: niektórych właśnie przeraża to, że po śmierci może nic nie być. Dlatego wymyślono niebo albo reinkarnację. Obietnica życia wiecznego to taki trochę fundament chrześcijaństwa, no nie?
@animiesiewaz ale oczywiście. Religie jako systemy dają takie złudne zapewnienie, że koniec życia nie oznacza rzeczywiście końca, tylko jest swego rodzaju przejściem.
Ale odnoszę wrażenie, że jakby powoli odpuszczam ten strach. W końcu nie miałem wpływu na swoje narodziny, nie będę miał jakiegoś wielkiego wpływu na śmierć. Moje decyzje mogą co najwyżej trochę przybliżyć lub oddalić ten koniec.
Wieczorne rozkminy trochę mnie teraz rozbudziły, ale jutro niestety praca.
Od dzieciństwa wpajano mi katolicyzm. Chciano, żebym był księdzem. Udzielałem się bardzo dużo w kościele, służyłem do mszy itd.
Jakieś pół roku temu zaczęła we mnie kwitnąć wątpliwość w to, że moja wiara jest czymś realnym, że Boga jednak być nie może.
W ostatnim czasie przeczytałem "Błękitną kropkę" Carla Sagana, która wydaje mi się, że mi pomogła. Uświadomiła mi, że ludzie nie są żadnym narodem wybranym, że
Ale odnoszę wrażenie, że jakby powoli odpuszczam ten strach. W końcu nie miałem wpływu na swoje narodziny, nie będę miał jakiegoś wielkiego wpływu na śmierć. Moje decyzje mogą co najwyżej trochę przybliżyć lub oddalić ten koniec.
Wieczorne rozkminy trochę mnie teraz rozbudziły, ale jutro niestety praca.
Dobranoc Mirabelko :)!