Straciłam swoją miłość, Straciłam swe Kochanie, Przeminęła moja młodość, Została pustka, strach, serca kołatanie.
Opustoszało moje serce, Ja nie chcę już więcej! Zostawcie mi w spokoju Resztki serca popiołu.
Wiem, ze sama tego chciałam, Bezdusznie męskie serca rwałam, Za serca... i duszę swą oddałam. Miłość zrzucałam z piedestału, Szukając cudzego ideału, Trwoniąc swe Kochanie, Po mału, po mału...
Strach przed samotnością, Lek przed przeciętnością, Kto teraz, kto wygra ten bój? Czy
@Mzl02: Ja tez nieszczegolnie, ale to akurat wiedzialem i odczuwam silne poczucie do poprawiania innych, gdy wiem, ze sa w bledzie, samemu tez chcac byc poprawianym, gdy tenze blad popelnie. Wiem, dziwna fiksacja.
Straciłam swoją miłość,
Straciłam swe Kochanie,
Przeminęła moja młodość,
Została pustka, strach, serca kołatanie.
Opustoszało moje serce,
Ja nie chcę już więcej!
Zostawcie mi w spokoju
Resztki serca popiołu.
Wiem, ze sama tego chciałam,
Bezdusznie męskie serca rwałam,
Za serca... i duszę swą oddałam.
Miłość zrzucałam z piedestału,
Szukając cudzego ideału,
Trwoniąc swe Kochanie,
Po mału, po mału...
Strach przed samotnością,
Lek przed przeciętnością,
Kto teraz, kto wygra ten bój?
Czy