Wszystko
Wszystkie
Archiwum
Dekolonizacja nigdy nie przechodzi niepostrzeżona, gdyż dotyczy istoty ludzkiej i gruntownie ją modyfikuje; zmienia biernych widzów, przygniecionych własną nieistotnością, w głównych aktorów, przybierających niemal monumentalne pozy w świetle jupiterów Historii. Nadaje ludzkiej istocie czysty rytm, który niosą nowi ludzie, nowy język, nowe człowieczeństwo. Dekolonizacja to stwarzanie nowego człowieka. Nie odbywa się ono jednak na mocy siły nadprzyrodzonej: skolonizowana „rzecz” staje się człowiekiem w tym samym procesie, w którym się wyzwala.
„Dekolonizacja. Klęska Czarnego Człowieka” – wyrokuje nagłówek „Historii Do Rzeczy” na tle krzykliwej grafiki obrazującej postać afrykańskiego dyktatora. Tyran zasiada na stosie ludzkich czaszek, w jednej ręce trzyma broń, w drugiej kość z kawałkiem mięsa ociekającego krwią.
z
Artykuł opisuje dekolonizację Afryki, przede wszystkim jej początkową fazę. Skupia się na sytuacji państw afrykańskich w I połowie XX wieku oraz na początku lat 60-tych. W dużej mierze opiera się na książkach Ryszarda Kapuścińskiego, naocznego świadka opisywanych wydarzeń.
z
Czy dekolonizacja była zła?