Źle
Super! Robisz postępy :)
Ja nie potrafię tak jak Ty się wyłączyć i nie myśleć o niczym
Brak mi odwagi, to z medytacji raczej nie przyjdzie
Ważne jest też według mnie to, aby robić coś, co na serio lubisz i wyciągać z tego korzyści
Gorzej niestety, jak tak jak ja nie wiesz co chcesz do cholery robić i wszystko jest ci praktycznie obojętne.
to zawsze trzeba według mnie próbować osiągnąć cele, jak ciężkie by nie były
akceptacja ma sens, bo wówczas nie ma żadnego maratonu, on nie istnieje
Jeśli są w stanie przynosić satysfakcję, cenną naukę itp. to tak. Jeśli natomiast ciągną tylko w dół i przynoszą rozczarowanie to raczej nie warto, szczególnie gdy to już któryś raz pod rząd ;p
Let it come, let it be, let it go
W trakcie poczułem, że to co robię jest bez sensu, że w zasadzie to tylko siebie oszukuje, że to nic nie zmieni i powinienem natychmiast przestać marnować swój czas. Poddałem się siedząc i obserwując co będzie się pojawiało, olbrzymie zwątpienie, same negatywne myśli we wszelkich tematach.
Będzie długo ;p
Wypadałoby to jakoś podsumować. Tak długo się zbierałem do tego i odwlekałem, że wpis pojawia się dopiero teraz. 31 dni codziennej medytacji za mną. Jest to moje 4te podejście do 30 dniowego, codziennego rytuału. Tutaj 1 (sukces) , za drugim razem się nie udało, za trzecim przywitał mnie niesprawiedliwy ban, za 4 wyszło całkiem nieźle.
Co do samej medytacji, praktykowałem mindfulness. W zależności od dnia 10-20