„Scannerman” cz. II
Danych było już bardzo dużo i robiło się zbyt poważnie, by prowadzić dokumentację konwencjonalną. Uruchomił komputer i stosowny program. Zeskanował szkice i przepisał notatki. Miał już blisko sto szablonów twarzy z opisem, każdy poparty wieloma sprawdzonymi przykładami. Złapał się za głowę widząc, ile informacji nazbierał przez te niespełna trzy miesiące. Postanowił podzielić wszystko na grupy. Według wad i zalet, a także skali nasilenia poszczególnych cech danej mordy. Od najbardziej
Danych było już bardzo dużo i robiło się zbyt poważnie, by prowadzić dokumentację konwencjonalną. Uruchomił komputer i stosowny program. Zeskanował szkice i przepisał notatki. Miał już blisko sto szablonów twarzy z opisem, każdy poparty wieloma sprawdzonymi przykładami. Złapał się za głowę widząc, ile informacji nazbierał przez te niespełna trzy miesiące. Postanowił podzielić wszystko na grupy. Według wad i zalet, a także skali nasilenia poszczególnych cech danej mordy. Od najbardziej
Po długiej i żarliwej dyskusji, wstępny plan był niemal ustalony. Programista jednak nadal upierał się przy swoim, kręcąc głową:
- Będziemy potrzebowali grafika i sprzętowca – stwierdził stanowczo.
- Naprawdę sami nie damy rady? – zapytał zakłopotany Walerian.
- Możemy spróbować, ale musisz liczyć się z tym, że twój Skaner będzie ważył tonę, wyglądał jak Nintendo Power Glove, a ty będziesz musiał wpisywać komendy, żeby go obsługiwać.
- No