[potegaklamstwa]

Nie boję sie zamachów.Po pierwsze nie boję się, bo jednakowo traktuję każde życie i każdą śmierć.

Nie, nie uważam tak jak Wy, że, omujobrze, śmierć w zamachu to jakaś śmierć wszystkich śmierci, że ona, ja wiem, boli bardziej, że ok mogą mi gębę przejechać traktorem, ale nic to, ale jak przejadą furgonetką wielce szanownego najważniejszego ze wszystkich króla kanałów TV czcigodnego pana zamachowca to dopiero wtedy śmierć naprawdę się liczy. Dopiero wtedy jest śmierć +100, inne śmierci do śmieci, bo to zwykłe plebejskie śmierci. Nie, ja tak nie uważam. Nie uważam, tak jak Wy, że je…ć wypadki samochodowe, ch.j z drzewami łamiącymi karki, że tylko Hamburg, Tylko Barcelona, tylko Paryż! Ba, podpowiem, nie uważam też, że śmierć z rąk jakiegoś amerykańskiego naziolka z ONR jest bardziej strasznie straszliwą śmiercią od śmierci z rąk pijanego Jurka K. ze wsi Bednary. Nie, jest taka sama. Więcej śmierć Smoleńska nie jest niczym bardziej niż śmierć wycieczki autobusowej, ta przynajmniej nie leciała zaczynać kampanii wyborczej. Bo ja nie pluję w gębę rodzinom ofiar tragicznych wypadków samochodowych, demonstrując im za każdym razem jak bardzo śmierć ich mężów, synów i córek to przyziemne g…o w porównaniu z heroiczną śmiercią z rąk islamskiego prawactwa. Wy nieświadomie bo nieświadomie, ale jednak to robicie. Bo jak ma się teraz czuć matka jednego czy drugiego zabitego w ostatniej nawałnicy?

Nie boje się zamachów, bo ich nie oglądam.

Tak, tak, nie oglądam. Jeśli ciągle oglądacie pornole, to wszędzie widzicie pieprzenie. Jak ciągle oglądacie ISIS, to wszędzie widzicie odcięte łby. Jak ciągle czytacie (nie dla beki) o żydowskim spisku Sorosa, to ciągle zaglądacie, gdzie i kto jest obrzezany. Jesteście jak te orły, co seryjnie paczają na filmy z katastrofami samolotowymi tuż przed wylotem, a potem się dziwią, że w samolocie im jakoś nieswojo. Nie, nie oglądam filmików z zamachów. Nie oglądam, bo im o to chodzi. „Im” to jest terrorystom oraz „im” to jest mediom. To jeden wielki niewypowiedziany deal, gdzie jedna strona pasożytuje na drugiej i odwrotnie. Jeśli coś zabije całą tę cywilizację, to właśnie social media połączone z infotainment grzejącym czerwone paski dla wzrostu oglądalności. Nie chcę nawet gdybać, jakby wyglądał świat zamachów IRA, gdyby non stop Anglicy oglądali swoje Info24h. Tymczasem odłączcie się na moment od tych psychiatryków, wyjdzie na zewnątrz, przejedzcie po Berlinie, Paryżu, Warszawie i zobaczcie, jak groźba zamachu w waszych oczach karleje, jak spoglądając na siebie sprzed kilku miesięcy będzie pukać się w głowę. Boicie się, bo dajecie się nakręcać, naspidowani amfetaminą gorących pasków myślicie, że wiecie coś o świecie, bo Wam przed oczami ktoś pogrzebał patykiem w jednej dziurce.

Nie boję się zamachów, bo do nich przywykłem.

Tak, po prostu przywykłem. Bo skoro ciągle słyszą od Was ojtam ojtam, tak to przykre, ale ludzie umierają na raka, w wypadkach aut, przyzwyczaj się, to czemu nie mogę powiedzieć tak samo: ojtam ojtam, tak to przykre, ludzie umierają też w zamachach, przyzwyczaj się. No więc ja się przyzwyczaiłem. Ba, to straszne, co teraz napisze, ale Wy też się już przyzwyczailiście. Jakiś miesiąc temu był zamach w Amsterdamie, jakiś, zdaje się, kolejny radyklany konserwatysta, wjechał w kogoś na ulicy. I co, i rwaliście włosy z głowy, zamykaliście okiennice, robiliście przetwory na czas wojny? Nie, przyjęliście to wzruszeniem ramion, przyzwyczailiście się. I zaprawdę powiadam Wam, przyzwyczaicie się i do zamachów, tak jak przyzwyczailiście się do strzelanin w amerykańskich szkołach albo do wybuchających butli gazowych, co potrafią sprzątnąć pół kamienicy.

Wreszcie, nie boję się zamachów, by nie dać im satysfakcji.

W dawnych czasach, gdy jeszcze chodziliście do takiego kwadratowego budynku zwanego szkołą, być może słyszeliście, że słowo „terror” oznacza „strach”. Dokonując aktu terroru, dokonujesz aktu zastraszania. I teraz, gdy terroryści zastraszają, społeczeństwa zachodu wychodzą i mówią, a gdzie tam, my się nie damy, dawajcie więcej uchodźców. Terroryści na to, a macie jeszcze i jeszcze bum bum, a społeczeństwo znowu na placu i znowu. Bo oni nie dają się zastraszyć, giną ich rodacy, a oni nadal odważni. A Wy? Wy nawet jednego zamachu islamskiego nie mieliście w kraju, a już ukorzeni na kolanach rozdygotani przed garstką kobiet i dzieci. I wszystko na co Was stać to eichmanowe pomysły ostatecznego rozwiązania „ciapatych w mieście”. Więc który naród przetrwa? Ten, który mam jaja żyć, jak chce, bez względu na wybuchy IRA, ETA, RAF, czy ISIS? Czy ten, który w chwili próby, nawet nie u siebie, ale u sąsiada, trzęsie się jak galareta. Słyszę o śmiechach z kredek, z marszów pamięci, ale czy Wy mielibyście choćby tę odwagę, by nazajutrz po wybuchu, gdy wiecie, że furgonetkami celują w tłum, iść w marszu? Czy raczej odszczekiwalibyście się zamachowcom pochowani po piwnicach z karabinami nabitymi twitterem i fejsem? Bo że boicie się, aby Polska armia gromadnie ruszyła na ISIS to wiemy.

A przecież kiedyś było w Polsce inaczej. Kiedyś był terror. Kiedyś wyłaził car, jungier puski, hitlerowiec, czy Bierut i aktami terroru zastraszał Polaków. A oni mu na to takiego wała, a on im na to, dobrze, to jeszcze raz batem, a oni na niego z widłami. A potem do powstania w Warszawie. Im bardziej malujecie łydeczki, ramionka i paznokietki makietami powstańców wyklętych, first to fight i tak dalej, tym bardziej trzeba Was spytać, niby czemu mielibyście być zdolni do walki z czołgami i samolotami w obronie Ojczyzny? Skoro przeraża Was, że 3000 km stąd zamachowiec 13 osób przejechał? #oswiadczenie #zamach #4konserwy #neuropa #niemoje #terroryzm

[s.....n]

@potegaklamstwa: ja też się nie boję i nie widzę potrzeby aby to argumentować lol

[Czarny_Kot_]

@potegaklamstwa: Wspaniały mircocontent.

[Andreth]

@potegaklamstwa: Dobrze napisane.

To jest naprawdę dobijające, że dumny kiedyś naród sika po nogach ze strachu przed garstką ogłupiałych gówniarzy (jako że po bliższym przyjrzeniu się do tego się to przegroźne ISIS teraz sprowadza), którzy zabili kogoś na drugim końcu kontynentu i z tego powodu trzęsie się przed niewinnymi ludźmi którzy dzielą (albo i nie) z gówniarzami tę samą religię.