@beQuick: 74 lata temu w obozie zagłady w Oświęcimiu zostały rozstrzelane 54 osoby w tym 28 członków obozowego Związku Organizacji Wojskowej. Wśród zamordowanych byli m.in. płk pil. Teofil Dziama oraz ppłk pil. Juliusz Gilewicz. Egzekucję wykonał Wilhelm Claussen.
Teofil Bogumił Dziama urodził się 5.01.1895 r. w Zalesiu. W czasie I Wojny Światowej walczył w Legionach Polskich, do których wstąpił na ochotnika w sierpniu 1914 r. Od dnia 5.05.1915 r. był dowódcą plutonu, a od 30.08.1917 pełnił funkcję dowódcy kompanii 2 Pułku Piechoty. Od połowy września 1917 r. do 4.11.1918 r. służył w austriackim 40 Pułku Piechoty, następnie trafił do włoskiej niewoli.
W dniu 24.12.1918 r. wstąpił do Armii Polskiej we Włoszech, następnie dnia 10.03 1919 r. wyjechał do Francji gdzie został dowódcą kompanii w 2 Pułku Strzelców. Od 10.05.1919 r. rozpoczął szkolenie lotnicze w Niższej Szkole Pilotażu w Istres, a od 6.09 tegoż roku w Wyższej Szkole Pilotażu w Avord. Po powrocie do Polski został przydzielony do 582 Eskadry Salmsonów. Od 10.06.1920 r. przeniesiony został do 17 EL w Warszawie. Z dniem 1.04.1920 r. został zatwierdzony w stopniu kapitana (Dekret Naczelnego Wodza L. 2299 z dnia 9.09.1920 r.). W sierpniu 1920, w czasie bitwy warszawskiej, przydzielony został do 16 EW. Na początku września eskadra przelokowana została na lotnisko koło Białegostoku i podporządkowana dowódcy 2 Armii. W dniu 19.09.1920 r. odbył prawie 4 godzinny lot z lotniska Barszczówka do Lidy. W trakcie tego lotu zaatakował tabory bolszewickie wjeżdżające do miasta, wykonał również cenne fotografie przeciwnika. W drodze powrotnej zaatakował pociąg z transportem żołnierzy. Dnia 16.09.1920 r. pod silnym ostrzałem nieprzyjaciela wykonał zwiad fotograficzny mostów na Niemnie. Na szczególne uznanie zasługują dwa loty z dnia 25.09 tegoż roku. Pierwszy, pomimo niesprzyjających warunków atmosferycznych zaatakował bolszewików w Grodnie. W trakcie drugiego z lotów zrzucił 6 bomb i wystrzelił 700 naboi siejąc popłoch we wrogich szeregach. W dniu następnym w okolicy Skidla atakował wroga pod silnym ostrzałem z ziemi, lot trwał około 3,5 h. W dniu 1.10.1920 r., podczas bombardowania przeciwnika we wsi Horeliszka, samolot pil. Dziamy zaatakowany został przez 3 maszyny bolszewickie. Zaciekle broniąca się załoga polska zmusiła do lądowania jedną z maszyn bolszewickich, reszta musiała odstąpić od ataku. Polski samolot otrzymał 6 postrzałów, załoga wystrzeliła prawie cały zapas amunicji (około 900 sztuk) i wróciła na lotnisko dopiero po wykonaniu pierwotnie powierzonego zadania. Kilka dni później skutecznie zbombardował i ostrzelał z k.m. pociąg pancerny nieprzyjaciela W dniu 5.11.1920 r. przeprowadził nalot na kowieńskie lotnisko Poniemunie.
Za wybitne zasługi w czasie wojny polsko-bolszewickiej odznaczony został m.in.: Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8119, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Polową Odznaką Pilota nr 16, Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej oraz francuską, czechosłowacką i włoską odznaką pilota.
Juliusz Gilewicz urodził się 1.11.1890 r. w Białopolu w powiecie berdyczowskim na Ukrainie. W styczniu 1915 r., został powołany do służby w wojsku rosyjskim i skierowany do szkoły pilotów w Gatczynie. Po jej ukończeniu przydzielony został do 3 eskadry, z którą wyruszył na front. We wrześniu 1917 r. wstąpił do oddziału lotniczego I Korpusu Wschodniego gen. Dowbora-Muśnickiego.
W październiku 1919 r. wstąpił do Wojska Polskiego, do 6 EL gdzie został szefem pilotów. Od stycznia 1920 r. do 21.04.1921 r. był dowódcą 5 EL. Dekretem Naczelnego Wodza Wojsk Polskich L. 2164 z dnia 4.06.1920 r. zatwierdzony warunkowo w stopniu podporucznika wojsk lotniczych. Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych L.1149 przydzielony został do 5 EL. Dekretem Naczelnego Wodza L. 3415 z dnia 06.12.1921 r. nadano mu stopień kapitana.
W akcji lotniczej pod Wapniarką 3, 4 i 7 czerwca 1920 r. przyczynił się do unieruchomienia nieprzyjacielskich pociągów pancernych, poprzez celne zbombardowanie torów. Brał udział w walkach przeciw kawalerii Budionnego. W akcji pod Żmerynką i Barem odpierał ataki bolszewickich pociągów pancernych. Dnia 11.07.1920 r. odnalazł odciętą 12 Dywizję Piechoty, zrzucił rozkazy od Dowództwa Armii, jednocześnie poinformował odcięty oddział o ruchach wrogich wojsk. Dnia 21.06.1920 r. zaatakował z niskiego pułapu pociągi pancerne przeprawiające się przez rzekę Zbrucz w miejscowości Wołoczyska. W efekcie jego ataków jeden z pociągów został uszkodzony.
Ppłk pil. Juliusz Gilewicz odznaczony został m.in. Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8115, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Walecznych, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921 oraz Polową Odznaką Pilota nr 20. Uhonorowany został także francuską, rumuńską oraz czechosłowacką odznaką pilota.
Zabójca, Wilhelm Claussen zmarł 6 grudnia 1948 w Krakowie w trakcie postępowania przygotowawczego procesu o zbrodnie wojenne.
Ale mnie kurrrvica strzeliła po obejrzeniu tego ścierwa z Pruszkowa... Jeszcze moderacja usuwa posty broniąc tej tępej karyny i reszty patologii... Aż nienawiść we mnie do społeczeństwa znów zaczęła kipieć
Teofil Bogumił Dziama urodził się 5.01.1895 r. w Zalesiu. W czasie I Wojny Światowej walczył w Legionach Polskich, do których wstąpił na ochotnika w sierpniu 1914 r. Od dnia 5.05.1915 r. był dowódcą plutonu, a od 30.08.1917 pełnił funkcję dowódcy kompanii 2 Pułku Piechoty. Od połowy września 1917 r. do 4.11.1918 r. służył w austriackim 40 Pułku Piechoty, następnie trafił do włoskiej niewoli.
W dniu 24.12.1918 r. wstąpił do Armii Polskiej we Włoszech, następnie dnia 10.03 1919 r. wyjechał do Francji gdzie został dowódcą kompanii w 2 Pułku Strzelców. Od 10.05.1919 r. rozpoczął szkolenie lotnicze w Niższej Szkole Pilotażu w Istres, a od 6.09 tegoż roku w Wyższej Szkole Pilotażu w Avord. Po powrocie do Polski został przydzielony do 582 Eskadry Salmsonów. Od 10.06.1920 r. przeniesiony został do 17 EL w Warszawie. Z dniem 1.04.1920 r. został zatwierdzony w stopniu kapitana (Dekret Naczelnego Wodza L. 2299 z dnia 9.09.1920 r.). W sierpniu 1920, w czasie bitwy warszawskiej, przydzielony został do 16 EW. Na początku września eskadra przelokowana została na lotnisko koło Białegostoku i podporządkowana dowódcy 2 Armii. W dniu 19.09.1920 r. odbył prawie 4 godzinny lot z lotniska Barszczówka do Lidy. W trakcie tego lotu zaatakował tabory bolszewickie wjeżdżające do miasta, wykonał również cenne fotografie przeciwnika. W drodze powrotnej zaatakował pociąg z transportem żołnierzy. Dnia 16.09.1920 r. pod silnym ostrzałem nieprzyjaciela wykonał zwiad fotograficzny mostów na Niemnie. Na szczególne uznanie zasługują dwa loty z dnia 25.09 tegoż roku. Pierwszy, pomimo niesprzyjających warunków atmosferycznych zaatakował bolszewików w Grodnie. W trakcie drugiego z lotów zrzucił 6 bomb i wystrzelił 700 naboi siejąc popłoch we wrogich szeregach. W dniu następnym w okolicy Skidla atakował wroga pod silnym ostrzałem z ziemi, lot trwał około 3,5 h. W dniu 1.10.1920 r., podczas bombardowania przeciwnika we wsi Horeliszka, samolot pil. Dziamy zaatakowany został przez 3 maszyny bolszewickie. Zaciekle broniąca się załoga polska zmusiła do lądowania jedną z maszyn bolszewickich, reszta musiała odstąpić od ataku. Polski samolot otrzymał 6 postrzałów, załoga wystrzeliła prawie cały zapas amunicji (około 900 sztuk) i wróciła na lotnisko dopiero po wykonaniu pierwotnie powierzonego zadania. Kilka dni później skutecznie zbombardował i ostrzelał z k.m. pociąg pancerny nieprzyjaciela W dniu 5.11.1920 r. przeprowadził nalot na kowieńskie lotnisko Poniemunie.
Za wybitne zasługi w czasie wojny polsko-bolszewickiej odznaczony został m.in.: Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8119, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Polową Odznaką Pilota nr 16, Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej oraz francuską, czechosłowacką i włoską odznaką pilota.
Juliusz Gilewicz urodził się 1.11.1890 r. w Białopolu w powiecie berdyczowskim na Ukrainie. W styczniu 1915 r., został powołany do służby w wojsku rosyjskim i skierowany do szkoły pilotów w Gatczynie. Po jej ukończeniu przydzielony został do 3 eskadry, z którą wyruszył na front. We wrześniu 1917 r. wstąpił do oddziału lotniczego I Korpusu Wschodniego gen. Dowbora-Muśnickiego.
W październiku 1919 r. wstąpił do Wojska Polskiego, do 6 EL gdzie został szefem pilotów. Od stycznia 1920 r. do 21.04.1921 r. był dowódcą 5 EL. Dekretem Naczelnego Wodza Wojsk Polskich L. 2164 z dnia 4.06.1920 r. zatwierdzony warunkowo w stopniu podporucznika wojsk lotniczych. Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych L.1149 przydzielony został do 5 EL. Dekretem Naczelnego Wodza L. 3415 z dnia 06.12.1921 r. nadano mu stopień kapitana.
W akcji lotniczej pod Wapniarką 3, 4 i 7 czerwca 1920 r. przyczynił się do unieruchomienia nieprzyjacielskich pociągów pancernych, poprzez celne zbombardowanie torów. Brał udział w walkach przeciw kawalerii Budionnego. W akcji pod Żmerynką i Barem odpierał ataki bolszewickich pociągów pancernych. Dnia 11.07.1920 r. odnalazł odciętą 12 Dywizję Piechoty, zrzucił rozkazy od Dowództwa Armii, jednocześnie poinformował odcięty oddział o ruchach wrogich wojsk. Dnia 21.06.1920 r. zaatakował z niskiego pułapu pociągi pancerne przeprawiające się przez rzekę Zbrucz w miejscowości Wołoczyska. W efekcie jego ataków jeden z pociągów został uszkodzony.
Ppłk pil. Juliusz Gilewicz odznaczony został m.in. Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8115, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Walecznych, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921 oraz Polową Odznaką Pilota nr 20. Uhonorowany został także francuską, rumuńską oraz czechosłowacką odznaką pilota.
Zabójca, Wilhelm Claussen zmarł 6 grudnia 1948 w Krakowie w trakcie postępowania przygotowawczego procesu o zbrodnie wojenne.
#historia #ciekawostki #lotnictwo #wojsko #wojskopolskie #iirp #virtutimilitari #iiwojnaswiatowa #auschwitz #zbrodnia