Wpis z mikrobloga

#modelarstwo #nasa #mirkokosmos #ciekawostki

Model kapsuły Apollo z ASTP (Apollo Soyuz Test Project) wraz ze śluzą powietrzną. Skala 1:100.

Misja Sojuz-Apollo, przeprowadzona w lipcu 1975 roku, obejmowała pierwsze w historii połączenie na orbicie pojazdów amerykańskiego (kapsuły Apollo) i radzieckiego (kapsuły Sojuz 19). Łącznie w obu pojazdach leciało pięciu astronautów i kosmonautów.

Start statku Sojuz z załogą złożoną z Leonowa i Kubasowa nastąpił 15 lipca 1975 r. o godzinie 12:20:00 UTC). Statek rozpoczął bliskoziemski lot na wysokości od 186,5 do 222,1 km. Nachylenie płaszczyzny orbity 51,785°. W czasie czwartego okrążenia wokół Ziemi kosmonauci zwiększyli prędkość lotu o 3,6 m/s. Następnie zmniejszyli ciśnienie w kabinach do 520 mm Hg i wzbogacili atmosferę tlenem. W następnym dniu lotu o godzinie 0:40,8 (w czasie 17 okrążenia) zwiększyli prędkość o 11,8 m/s, w wyniku czego perygeum wyniosło 222,6 km, a apogeum 225,4 km. Na tej wysokości nastąpiło spotkanie z Apollo. Start Apollo nastąpił 15 lipca 1975 roku o godzinie 19:50:01 UTC. Parametry początkowe - perygeum 149 km, apogeum - 168 km. Następnie zwiększając prędkość przekształcili orbitę na kołową na wysokości 167 km.

Połączenie statków nastąpiło 17 lipca 1975 roku o godzinie 16:09:09. Statki leciały wtedy nad Portugalią. Prędkość w chwili zetknięcia różniła się o 0,25 m/s, a boczne przesunięcie miało wartość 82 mm. Lot połączonych statków trwał 43 godz. 54 min. i 11 s, czyli do godziny 8:14: w dniu 19 lipca 1975 roku. W tym czasie miały miejsce czterokrotne odwiedziny. W dniu 17 lipca 1975 roku o godzinie 19:18 otwarty został luk między śluzami a kabiną laboratoryjną statku Sojuz, wówczas Leonow ze Staffordem po raz pierwszy podali sobie ręce w kosmosie, po czym Stafford i Slayton weszli do statku Sojuz. Astronauci i kosmonauci wykonali wiele czynności oficjalnych i upamiętniających to zdarzenie (podpisanie odpowiednich dokumentów, wysłuchanie pozdrowień Leonida Breżniewa i Geralda Forda, wymiana pamiątek itd.). Pierwsze spotkanie przedłużyło się o godzinę i piętnaście minut. Stafford i Slayton wrócili do Apollo o godzinie 22:45. W dniu 18 lipca 1975 roku o godzinie 9:02 nastąpiły kolejne odwiedziny, trwały do godziny 15:16. W tym czasie Brand przeszedł do statku Sojuz, a Leonow do statku Apollo. Odbyła się transmisja telewizyjna z obu statków, fotografowano i nakręcono filmy. Podpisano dalsze dokumenty i wykonano inne oficjalne czynności. Trzecia wizyta miała miejsce 18 lipca 1975 roku o godzinie 15:28. Tym razem Stafford i Leonow przeszli do statku Sojuz, a Kubasow z Brandem do statku Apollo. Po raz pierwszy odbyła się konferencja prasowa, podczas której astronauci i kosmonauci odpowiadali na pytania dziennikarzy. Ostatnie - czwarte - przejście odbyło się 18 lipca 1975 roku o godzinie 19:15. Stafford i Kubasow wrócili do swoich statków. Całą tę akcję zakończono o godzinie 22:06.

W dniu 19 lipca 1975 roku o godzinie 12:03 statki rozłączyły się i odsunęły na odległość 220 m. Następnie Sojuz zaczął się przybliżać do Apollo i przyłączył się do niego o godzinie 12:33:39. O godzinie 15:00:29 statki ostatecznie rozłączyły się. Do godziny 19:09 wykonywały eksperyment, wymagający oddalania się od siebie na odległość do 1000 m. O godzinie 19:09 statek Apollo zaczął oddalać się od Sojuza z prędkością 0,6 m/s. W tym momencie parametry Apolla: perygeum 220,8 km, a apogeum 222,1 km. Apollo poruszał się za Sojuzem i w czasie każdego okrążenia pozostawał w tyle o 9 km. Parametry charakteryzujące orbitę Sojuza 19: perygeum 219,4 km, a apogeum 216,8 km, poruszał się nieco niżej i nieco szybciej niż Apollo. Lądowanie kabiny Sojuza nastąpiło 21 lipca 1975 roku o godzinie 10:50:51,4. Hamowanie statku Apollo zaczęło się 24 lipca 1975 roku o godzinie 20:37:47. a wkrótce potem kabina Apollo wodowała na Oceanie Atlantyckim.

Dokowanie umożliwił specjalnie zaprojektowany moduł wyniesiony na orbitę wraz z pojazdem Apollo. Połączenie pojazdów trwało 44 godziny - w tym czasie załogi przeprowadziły wspólne eksperymenty naukowe, wymieniły się upominkami i proporczykami (w tym sadzonkami drzew, które następnie posadzono w obu krajach), odwiedziły nawzajem swoje statki, zjadły wspólny posiłek i rozmawiały w obu językach. Kilkakrotnie powtarzano także manewr dokowania. Pojazd radziecki pozostał na orbicie przez pięć dni, Amerykański przez dziewięć. Po rozłączeniu, pojazdy ustawiono w taki sposób, aby kapsuła Apollo wywołała sztuczne zaćmienie Słońca dla załogi Sojuza, która mogła dzięki temu wykonać zdjęcia korony słonecznej.

Misja była wielkim sukcesem zarówno technicznym, jak i politycznym. Jedyny poważny problem pojawił się w trakcie powrotu z orbity kapsuły amerykańskiej - na skutek błędu załogi, która nie wyłączyła systemu kontroli reaktywnej, do wnętrza kabiny zassane zostały opary paliwa. Na szczęście załoga nie odniosła poważnych obrażeń.

Misja ta stanowiła ostatni start kapsuły Apollo. Była też sposobem na utrzymanie w NASA specjalistów od lotów załogowych, po zamknięciu programu Skylab i w obliczu opóźnień w programie budowy promów kosmicznych. Moduł Dowodzenia kapsuły wykorzystanej w tej misji jest wystawiany w Centrum Kosmicznym im. Johna F. Kennedy’ego na przylądku Canaveral na Florydzie. (Wikipedia)
Pobierz
źródło: comment_Za9nHWk90PAPEmIbAumPqu4r3NcfBpFK.jpg
  • 1