Powstańcze radiostacje W czasie powstania pracowały w Warszawie dwie radiostacje foniczne dużej mocy Armii Krajowej "Błyskawica" i "Burza". W 1943 r. mieszkający w Częstochowie członek Polskiego Związku Krótkofalowców Antoni Zębik ps. "Biegły", który zbiegł z obozu jenieckiego, rozpoczął gromadzenie części do budowy radiostacji fonicznej większej mocy, która mogłaby nawiązać łączność z Londynem. W maju 1943 r. przedstawiciel Dowództwa Wojsk Łączności AK por. inż. Czesław Brodziak ps. "Adler" uzgodnił z konstruktorem szczegóły techniczne radiostacji. Montaż został przeprowadzony na strychu domu Bolesława Drożdża, który wydatnie pomagał przy konstrukcji urządzenia. 1 września 1943 r. nadajnik został uruchomiony. Słyszalność była dobra na częstotliwości 7 MHz w kraju i 10 MHz w Anglii. Niemcy polowali na radiostację, ale szczęśliwie udało się ja wywieźć na wozach ze słomą i ukryć w innym miejscu. 31 grudnia 1943 radiostacja została przywieziona do Warszawy i ukryta w warsztacie samochodowym przy ul. Huculskiej na Mokotowie. Pod nazwą "Błyskawica" stanowiła w Powstaniu Warszawskim radiostację foniczną Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK. W dniu wybuchu powstania okazało się, że wskutek niewłaściwego przechowywania i zamoczenia elementów radiostacja "Błyskawica" nie nadaje się do pracy i wymaga kilkudniowej konserwacji. W tej sytuacji Inspektor Radiokomunikacji Delegatury Rządu mjr Stanisław Noworolski PS. "Zwora" zlecił młodemu krótkofalowcowi Włodzimierzowi Markowskiemu pilne wykonanie drugiej radiostacji fonicznej o podobnych parametrach. Budowa "Burzy" rozpoczęła się 2 sierpnia 1944 po południu w dwóch pokojach Poczty Głównej przy pl. Napoleona (dziś pl. Powstańców Warszawy). Zostały tam przeniesione podzespoły zgromadzone w mieszkaniu pisarza Juliusza Kaden-Bandrowskiego przy ul. Boduena 4. Markowski z pamięci naszkicował schemat ideowy nadajnika. Za podstawę montażową posłużyła deska wycięta z szafy, do której przykręcono płytę czołową z bakelitu. 3 sierpnia po południu nadajnik był gotowy do pracy. Brakowało tylko anten. Tego dnia wieczorem mjr Noworolski dostarczył odpowiednią linkę i przy użyciu istniejących na budynku dwóch masztów została zawieszona 30 metrowa antena. Około północy rozpoczęto strojenie radiostacji i po dwóch godzinach nadano pierwszą próbną audycję. Operatorem technicznym radiostacji, redaktorem programów i spikerem był w jednej osobie Włodzimierz Markowski. Nadawane komunikaty pochodziły z "Biuletynów Informacyjnych" BIiP KG AK. Po 15-30 minutach transmisji biuletynów nadawano kilkunastominutowe komunikaty o aktualnej sytuacji w mieście. Były to komunikaty o poszukiwaniach ludzi, potrzebie udzielenia pomocy, prośby i apele o pomoc zagraniczną dla walczącej Warszawy. "Burza" nadawała komunikaty trzy razy dziennie o 10.00, 14.00 i 17.00. Londyn potwierdził słyszalność audycji. W międzyczasie 8 sierpnia 1944 por. inż. Czesław Brodziak "Adler" uruchomił przy pomocy zespołu radiotechników radiostację "Błyskawica". Była ona ulokowana w gmachu PKO przy ul. Świętokrzyskiej r. ul. Jasnej. Wykorzystywało ją również dla swoich audycji Polskie Radio. Programy "Błyskawicy" nadawano cztery razy dziennie o 9.45, 14.00, 19.30 i 22.00 na falach krótkich 32,8 m (9,2 MHz) i 52,1 m (5,8 MHz). Czas trwania audycji zależał od zawartości materiałów i nie przekraczał jednej godziny. źródło #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #powstaniewarszawskie
Kawa, kawa, kawa! Muszę wypić najpierw KAWĘ bo inaczej NIE DAM RADY FUNKCJONOWAĆ!!! Czy was też wnerwiają tacy biurowi kawosze jak z koziej dupy trąba? #pracbaza #kawa #pytanie
Przypominam z rana żeby w pracy robić tylko tyle za ile wam płacą, nie mniej nie więcej. Żadnego wychylania, robienia dodatkowej pracy za darmo, nie #!$%@? innych. #pracbaza
W czasie powstania pracowały w Warszawie dwie radiostacje foniczne dużej mocy Armii Krajowej "Błyskawica" i "Burza".
W 1943 r. mieszkający w Częstochowie członek Polskiego Związku Krótkofalowców Antoni Zębik ps. "Biegły", który zbiegł z obozu jenieckiego, rozpoczął gromadzenie części do budowy radiostacji fonicznej większej mocy, która mogłaby nawiązać łączność z Londynem. W maju 1943 r. przedstawiciel Dowództwa Wojsk Łączności AK por. inż. Czesław Brodziak ps. "Adler" uzgodnił z konstruktorem szczegóły techniczne radiostacji. Montaż został przeprowadzony na strychu domu Bolesława Drożdża, który wydatnie pomagał przy konstrukcji urządzenia.
1 września 1943 r. nadajnik został uruchomiony. Słyszalność była dobra na częstotliwości 7 MHz w kraju i 10 MHz w Anglii. Niemcy polowali na radiostację, ale szczęśliwie udało się ja wywieźć na wozach ze słomą i ukryć w innym miejscu. 31 grudnia 1943 radiostacja została przywieziona do Warszawy i ukryta w warsztacie samochodowym przy ul. Huculskiej na Mokotowie. Pod nazwą "Błyskawica" stanowiła w Powstaniu Warszawskim radiostację foniczną Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK.
W dniu wybuchu powstania okazało się, że wskutek niewłaściwego przechowywania i zamoczenia elementów radiostacja "Błyskawica" nie nadaje się do pracy i wymaga kilkudniowej konserwacji. W tej sytuacji Inspektor Radiokomunikacji Delegatury Rządu mjr Stanisław Noworolski PS. "Zwora" zlecił młodemu krótkofalowcowi Włodzimierzowi Markowskiemu pilne wykonanie drugiej radiostacji fonicznej o podobnych parametrach. Budowa "Burzy" rozpoczęła się 2 sierpnia 1944 po południu w dwóch pokojach Poczty Głównej przy pl. Napoleona (dziś pl. Powstańców Warszawy). Zostały tam przeniesione podzespoły zgromadzone w mieszkaniu pisarza Juliusza Kaden-Bandrowskiego przy ul. Boduena 4. Markowski z pamięci naszkicował schemat ideowy nadajnika. Za podstawę montażową posłużyła deska wycięta z szafy, do której przykręcono płytę czołową z bakelitu. 3 sierpnia po południu nadajnik był gotowy do pracy. Brakowało tylko anten. Tego dnia wieczorem mjr Noworolski dostarczył odpowiednią linkę i przy użyciu istniejących na budynku dwóch masztów została zawieszona 30 metrowa antena. Około północy rozpoczęto strojenie radiostacji i po dwóch godzinach nadano pierwszą próbną audycję.
Operatorem technicznym radiostacji, redaktorem programów i spikerem był w jednej osobie Włodzimierz Markowski. Nadawane komunikaty pochodziły z "Biuletynów Informacyjnych" BIiP KG AK. Po 15-30 minutach transmisji biuletynów nadawano kilkunastominutowe komunikaty o aktualnej sytuacji w mieście. Były to komunikaty o poszukiwaniach ludzi, potrzebie udzielenia pomocy, prośby i apele o pomoc zagraniczną dla walczącej Warszawy. "Burza" nadawała komunikaty trzy razy dziennie o 10.00, 14.00 i 17.00. Londyn potwierdził słyszalność audycji.
W międzyczasie 8 sierpnia 1944 por. inż. Czesław Brodziak "Adler" uruchomił przy pomocy zespołu radiotechników radiostację "Błyskawica". Była ona ulokowana w gmachu PKO przy ul. Świętokrzyskiej r. ul. Jasnej. Wykorzystywało ją również dla swoich audycji Polskie Radio. Programy "Błyskawicy" nadawano cztery razy dziennie o 9.45, 14.00, 19.30 i 22.00 na falach krótkich 32,8 m (9,2 MHz) i 52,1 m (5,8 MHz). Czas trwania audycji zależał od zawartości materiałów i nie przekraczał jednej godziny.
źródło
#ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #powstaniewarszawskie
źródło: comment_Z2emlnP9osegYJGlUcgwBtqRQPWuRYbF.jpg
Pobierz