[arkan997]

Jedną z ciekawszych "osobliwości" rosyjskiego krajobrazu są tak zwane monomiasta. To ośrodki miejskie które, zaczynały najczęściej jako obóz namiotowy dla więźniów gułagu, oddalony od cywilizacji, ale w pobliżu jakiś złóż surowców naturalnych. Z czasem namioty zamieniły się na baraki, a te na osady i miasta, które zaczęli zamieszkiwać dawni skazańcy, objęci amnestią, bądź fartem dożywając końca wyroków.

Ich charakterystyczną cechą jest baza ekonomiczna, oparta na jednej branży produkcyjnej, bądź jednym przedsiębiorstwie. Choć zdecydowanie najczęściej to jedna fabryka (bądź ewentualnie kopalnia) daje zatrudnienie całemu miastu.

Przykładem takiego miasta może być położony na Uralu Krasnoturjinsk. Gdzie trzy tysiące ludzi pracuje w Fabryce Aluminium należącej do Olega Dieripaski. Oligarcha wycisnął z miasta tyle ile się dało, lecz nie zainwestował tam ani kopiejki. Gdy w hucie zawaliły się cztery hale, nieremontowane od ponad pół wieku, nic nie naprawiał tylko zamknął jedną z dwóch linii produkcyjnych, wkrótce potem drugą. Obecnie fabryka pracuje na ćwierć etatu i choć Dieripaska najchętniej zamknąłby ją na dobre, oznaczałoby to jednak koniec miasta, bo zakład daje mu prąd, ciepło, oraz obsługę jego instalacji komunalnych. Dlatego, za namową władz centralnych, zdecydował się obciąć pensję robotników i wysłać część z nich na nieopłacone urlopy. Robotnicy będą więc przychodzić do fabryk dwa-trzy razy w tygodniu, gdzie będą sprzątać, malować i robić inne niepotrzebne rzeczy, jednak formalnie pracować i otrzymywać jakieś tam wynagrodzenie.

Obecnie w monomistach żyje dziś 14 mln Rosjan, a więc co dziesiąty obywatel. Po raz pierwszy, władze federalne dostrzegły ich problem po słynnych protestach mieszkańców Pikalowa, miasteczka w pobliżu Sankt-Petersburga, gdzie Dieripaska (tak to ten sam oligarcha) zamknął swoją fabrykę tlenku glinowego. Nastroje musiał osobiście zgasić Putin, który kazał aluminiowemu magnatowi otworzyć na nowo zakład.

Oczywiście wszystko było sfingowane. Kontrakt, który Putin kazał podpisać Dieripasce nie miał żadnego znaczenia, gdyż takie kontakty mogą podpisywać jedynie dyrektorzy generalni, a nie właściciel. Zauważono również, że Dierpisaka tuż przedtem otrzymał 4,5 miliardy dolarów pomocy, w pierwszym z wielu programów ratunkowych przeprowadzonych w czasie kryzysu.

Miedwiediew na specjalnych posiedzeniu dotyczącym monomiast uznał, że na 313 takich miast jedynie w 71 sytuacja wygląda mniej więcej stabilnie. (To przede wszystkim te ośrodki w których wytwarza się broń.) Przeprowadzono akcje promocyjną mającą na celu przyciągnięcie kapitału i inwestycji, jednak ich rezultat jest niewielki. Gdyż pomimo obiecanych przez rząd ulg podatkowych, żaden inwestor nie włoży swoich pieniędzy w miejscowość położoną w kompletniej głuszy, gdzie infrastruktura o ile istnie jest kompletnie zużyta. Wydziela się również skromne sumy (około 4,5 mld rubli, czyli przy dzisiejszym kursie po 1 mln zł na każde niestabilne "monomiasto") na tworzenie inkubatorów przedsiębiorczości, w tak zwanych "strefach przyspieszonego rozwoju"

Monomiasta będą się więc pogrążać w marazmie. Ludzie energiczni, umiejący o siebie zadbać, uciekną - jak wynika z badania przeprowadzonego przez gazetę RBK, w przeciągu 25 lat (1989-2014) liczba ludności miast Rosji zmniejszyła się o 8 milionów - Pozostali będą starać się przystosować do trudnego życia. Państwo będzie natomiast dążyło by nie dopuścić do eksplozji formalnego bezrobocia, zaś gubernatorzy nie pozwolą właścicielom fabryk zwalniać niepotrzebnych pracowników, wydzielając im jakieś pieniądze na wypłaty. Monomiasta będą się degradować, zaś Rosja będzie przekształcać się w archipelag dużych miast oddalonych od siebie o setki kilometrów bezludnych pustkowi.
______________________________________________________________________________________________________
Źródła: Car Putin - Anna Arutunyan, Creml de la Kreml - Wacław Radziwinowicz
link1
link2
link3

#rosja #rosjatostanumyslu #ciekawostki