Wpis z mikrobloga

“Prawdziwy człowiek jest zwykle kłamcą.”
Słowa te wypowiedziała postać genialna, kontrowersyjna i szalenie ważna dla rozwoju ludzkości.
Alfred Nobel, był synem Immanuela Nobla (odpowiedzialnego za wynalezienie śruby do napędzania łodzi). Alfred Posiadał początkowo ośmioro rodzeństwa, jednak na skutek ubóstwa rodziny, okres dzieciństwa przeżył on, wraz z trzema braćmi. Gdy jego rodzina wyszła z okresu zubożenia, prowadząc lukratywny interes w rosyjskim Sankt-Petersburgu, pojawiła się możliwość edukowania dzieci, on sam pobierał naukę u wielu korepetytorów. Pasjonował się chemią, inżynierią i technologią produkcji materiałów wybuchowych. Poznał (oprócz ojczystego Szwedzkiego) cztery inne języki, a jego nauczycielem był wynalazca nitrogliceryny Ascanio Sobrero. Nobel „zakochał się” w potędze tego związku chemicznego i poświęcił życie dalszym badaniom nad możliwością komercyjnego wykorzystania silnie wybuchowej, niestabilnej substancji. Uzyskał 355 patentów w różnych państwach, głównie USA, Szwecji i Wielkiej Brytanii. Między innymi były to: gazomierz, detonator elektryczny, dynamit, syntetyczna guma. Przyczynił się do rozwoju wielu branż przemysłu, głownie: zbrojeniowego oraz budowlanego. Za pieniądze pozyskane z produkcji uzbrojenia a także wpływów z pól naftowych Alfred Nobel mógł dalej kontynuować badania nad materiałami wybuchowymi.
3 września 1864 roku, na terenie fabryki w Heleneborgu nastąpiła eksplozja. Prawdopodobnie przez błąd przy manipulacji zbiornikiem z nitrogliceryną. Rezultatem tego wypadku jest śmierć młodszego brat Emila Nobla. Już trzy lata później zastaje wynaleziony dynamit, dalej, potężniejszy żelignit oraz eksplodujący bez dymu balistyt.
Alfred Nobel nigdy nie ukończył żadnej prestiżowej szkoły czy uczelni, w roku 1884 zostaje członkiem Królewskiej Akademii Nauk w Sztokholmie, a dziewięć lat później uzyskuje doktorat honoris causa.
Po śmierci brata, Ludwika w 1885 roku, opinia o rodzinie jest mocno nadszarpnięta, ludzie i prasa uważają ich za producentów broni, czyli narzędzia do mordu. Nobel tknięty tym negatywnym obrazem swojej osoby przeznacza większość majątku na ufundowanie najbardziej prestiżowej nagrody, w 1896 umiera. Laureaci nagrody Nobla do dziś nagradzani są z pieniędzy wypracowanych przez działalność Noblowskiej rodziny. Od roku 1902 nagrody są wręczane osobiście przez Króla Szwecji.
Chcesz więcej mądralo? Zapraszam tutaj: () https://www.facebook.com/One-site-one-story-113366983407204/
PiwniczakJadowity - “Prawdziwy człowiek jest zwykle kłamcą.”
Słowa te wypowiedziała ...

źródło: comment_cCWOpMg3donWv8K3f3Yl0ibfT78ap4w6.jpg

Pobierz
  • 2