Kogoś, kto myśli, że została stworzona, ponieważ przez niektórych jest najbardziej bluźnierczą istotą, po prostu dokonującą różnych wyborów w życiu. Jak, wiesz, jak wszystkie poświęcenia, które podejmujesz jako [?] Jak [archetyp?] Różnica, a matka i córka, osoba, która wybiera, od czego zaczniesz w życiu, a potem jest coś ... może ty, kiedy jesteś starszy, dochodzisz do punktu, w którym, hm, zdajesz sobie sprawę, że może jesteśmy tacy jak wszyscy inni i naprawdę nie ma znaczenia, czy byłeś inny. Więc myślałem, że jestem inny, to jest coś. To tak, jakby powiedział nastolatek: „Myślałem, że jestem inny, ale jestem taki jak inni” Tak, ale nastolatek zawsze potajemnie wierzy, że są inni i ... Mm, tak, tak, więc to tak, jakby wszyscy zawsze myśleli, że są inni, ale z wiekiem ... Tak. Wciąż trochę się tego trzymam, ale właśnie napisałem trochę o, hm, tych rzeczach, hm, do książki o aborcji i, hm ... co, jedna rzecz, którą mi się podobało filcu, um, stania się kimś, kto dobiega końca trzydziestki i nie ma dziecka, to tak, że muszę zaakceptować, że jestem częścią tego ludzkiego ekosystemu, hm, ale nie jestem księżniczką i jestem nie główny bohater? Ponieważ wydaje mi się, że głównymi bohaterami są ludzie, którzy mają dzieci, ponieważ dosłownie podtrzymują działanie wirusa. Ale, hm, jestem jak, pomyślałem, może jestem mówiącym drzewem, albo może jestem wiedźmą, a może jestem, jestem, jestem, postacią drugoplanową i to jest trudne do zniesienia dla mojego ego, ponieważ chcę być gwiazdą ludzkiej historii, ale tak nie jest. Jestem jak, jestem, jestem kimś, kto jest w tle, jeśli chodzi o przetrwanie, ponieważ nie wspieram bezpośrednio przetrwania, po prostu wspieram to w bardzo abstrakcyjny sposób, i prawdopodobnie nie obsługują tego Może tego nie popierasz, antagonisto? Jestem, mógłbym być antagonistą, ale antagoniści są niezbędni, aby wirus mógł przetrwać, ponieważ czyni go silniejszym Tak
Tak, ale nastolatek zawsze potajemnie wierzy, że są inni i ...
Mm, tak, tak, więc to tak, jakby wszyscy zawsze myśleli, że są inni, ale z wiekiem ...
Tak. Wciąż trochę się tego trzymam, ale właśnie napisałem trochę o, hm, tych rzeczach, hm, do książki o aborcji i, hm ... co, jedna rzecz, którą mi się podobało filcu, um, stania się kimś, kto dobiega końca trzydziestki i nie ma dziecka, to tak, że muszę zaakceptować, że jestem częścią tego ludzkiego ekosystemu, hm, ale nie jestem księżniczką i jestem nie główny bohater? Ponieważ wydaje mi się, że głównymi bohaterami są ludzie, którzy mają dzieci, ponieważ dosłownie podtrzymują działanie wirusa. Ale, hm, jestem jak, pomyślałem, może jestem mówiącym drzewem, albo może jestem wiedźmą, a może jestem, jestem, jestem, postacią drugoplanową i to jest trudne do zniesienia dla mojego ego, ponieważ chcę być gwiazdą ludzkiej historii, ale tak nie jest. Jestem jak, jestem, jestem kimś, kto jest w tle, jeśli chodzi o przetrwanie, ponieważ nie wspieram bezpośrednio przetrwania, po prostu wspieram to w bardzo abstrakcyjny sposób, i prawdopodobnie nie obsługują tego
Może tego nie popierasz, antagonisto?
Jestem, mógłbym być antagonistą, ale antagoniści są niezbędni, aby wirus mógł przetrwać, ponieważ czyni go silniejszym
Tak