Aktywne Wpisy
nicari +1840
Kocham patrzeć na relację mojego męża z synem 🥹 dziecko nie ma nawet dwóch lat, a tata go nauczył kręcić wkrętarką, budują razem tory przeszkód i namioty, razem naprawiają ulubione samochody, wspólnie robią kawę w kawiarce... Gdy mąż wraca z pracy, to dziecko jest przeszczęśliwe - krzyczy wtedy "mama nie! Tata chodź!" i ciągnie swojego ulubionego człowieka na kolejne wspólne przygody 🥹
Dumna jestem że swoich chłopaków, są najlepsi.
#niebieskiepaski #dzieci #
Dumna jestem że swoich chłopaków, są najlepsi.
#niebieskiepaski #dzieci #
WielkiNos +159
Oto jak #onlyfans ryje banię i do czego prowadzi narracja lewicy, że prostytucja to praca jak każda inna. K0biety, które się tym trudnią są przekonane, że ich zdanie na jakikolwiek temat ma takie samo znaczenie jak normalnych ludzi.
Onlyfansiara twierdzi, że normalna, uczciwa praca to mniejszy szacunek do samego siebie niż pokazywanie gołej dupy za pieniądze.
Jak można się wypowiadać o szacunku do samego siebie jak się nawet nie wie co to
Onlyfansiara twierdzi, że normalna, uczciwa praca to mniejszy szacunek do samego siebie niż pokazywanie gołej dupy za pieniądze.
Jak można się wypowiadać o szacunku do samego siebie jak się nawet nie wie co to
źródło: temp_file421548518570412332
Pobierz
Leonid Rogozov, bo tak nazywał się bohaterski chirurg, urodził się w małej wiosce, we wschodniej Syberii, gdzieś na końcu znanego nam świata, co może właśnie wpłynęło na jego twardy charakter.
Rankiem 29 kwietnia 1961, Rogozov zaczął źle się czuć – symptomami były omdlenia, mdłości, gorączka i ból po prawej stronie podbrzusza. Następnego dnia jego stan nie poprawiał się, a gorączka była coraz większa. Wszystkie możliwe środki zachowawczego leczenia zawiodły. Doszły do tego objawy zapalenia otrzewnej i stało się jasne, że jego stan zdrowia nie ulegnie zmianie. Rogozov bez trudu zdiagnozował u siebie ostre zapalenie wyrostka robaczkowego. A że do najbliższej stacji dysponującej samolotem było 1000 mil i warunki pogodowe były fatalne (panowała zamieć śnieżna) jasnym stało się, że ratunek nie przybędzie na czas. Wtedy podjął dramatyczną decyzję, by zoperować się sam - nikt inny na stacji nie był w stanie tego zrobić, a stawką było jego życie. Nie miał wyjścia, a nie można było już dłużej czekać, potem byłby zbyt słaby aby sobie pomóc.
Zabieg odbył się w nocy 30 kwietnia 1961, rozpoczął się około 22.00. Bohaterskiemu chirurgowi asystowali mechanik i meteorolog, którzy podawali instrumenty oraz trzymali lusterko przy jego brzuchu. W pół leżąc na lewym boku, Leonid dał sobie miejscowe znieczulenie przy użyciu nowokainy (0,5% roztwór), a następnie wykonał 12 centymetrowe cięcie. Ogólne osłabienie i nudności, które rozpoczęły się w około 30-40 minut po rozpoczęciu operacji, bardzo przeszkadzały w zabiegu. Rogozov musiał więc kilkakrotnie odpoczywać, co dodatkowo wydłużyło operację. Na przemian patrząc w lusterko i badając palcami, zlokalizował wyrostek, a następnie go wyciął, po czym wstrzyknął sobie antybiotyk w jamę brzuszną. Około północy operacja została zakończona. Zabieg, który wydawał się niemożliwy udał się w stu procentach. W ciągu pięciu dni gorączka ustała, a po tygodniu mógł już zdjąć szwy. Do swoich normalnych obowiązków chirurg twardziel wrócił w około dwa tygodnie.
Rogozov zmarł 21 września 2000 z powodu raka żołądka.
Źródło
#historiajednejfotografii #fotohistoria #medycyna #zsrr
źródło: comment_Yp52vbSnBnLq4QxTYynsDwlgVxL79p8A.jpg
Pobierzźródło: comment_EVcrb6DAHy9zBs7weAq7XvmNMEVfAmKl.jpg
Pobierzhttp://pl.wikipedia.org/wiki/Siergiej_Woronow
@plusujemny: Takie tam jak się operuję...