Aktywne Wpisy
kenay +11
List pożegnalny już wydrukowany. Aby nie zginął zostanie rozesłany jutro rano na meila do najbliższych. To jest ten moment, w którym człowiek doszedł do ściany i aby dłużej, oraz bardziej się nie męczyć postanowił zakończyć to tu i teraz. Wybrałem chyba najbardziej bezbolesną metodę - zaczadzenie w odpalonym samochdozie. Miał być sznur, ale nie wiem czy dał bym radę, a tak tylko usnę i po sprawie. Tylko nie idźcie w moje ślady.
Aktywne Znaleziska
Wspaniali Czytelnicy! Lurkujące męski świat, cudne Czytelniczki!
Serwuję Wam dziś treściwego stejka, który rozpozna, opisze, wyjaśni i rozwiąże problem, jaki wielokrotnie przewijał się w naszym zacnym gronie. Świadomie lub nie.
Dlaczego nie opłaca się być betą?
Pytanie tendencyjne. Nic dziwnego: większość z nas jest betami. W najlepszym wypadku. A samym betom, tak bardzo przydatnym społeczeństwu, przez długi czas wiodło się nieźle. Ostatnio zaczęli dostawać w dupę -- tak w społeczeństwie jak i w związkach. Potraktujmy po macoszemu wszelkie pozytywy i skupmy się na klasyfikacji, problemach i rozwiązaniach.
TL;DR
Samce beta, alfa i inna zwierzyna
Klasyfikacja alfa/beta pochodzi z obserwacji świata zwierząt. Tam każdy ma swoje miejsce i rolę w stadzie.
Społeczność ludzka jest jednak bardziej skomplikowana. Każdy należy do wielu grup. Wielu stad. W różnych grupach, lub nawet w różnym czasie, może pełnić różne role. Zależy to od konkretnych zachowań.
Trafniej więc mówić o zachowaniach beta lub zachowaniach alfa. Za samca beta można uważać kogoś, u kogo zachowania beta dominują. Jakie one są?
Cechy charakterystyczne bety
- Uczynny, tj. robi wiele dla innych.
- W ogóle: stawia innych ponad sobą.
- Uległy.
- Miły.
- Ułożony.
- Raczej unika konfliktu.
- Co za tym idzie: stosunkowo często przyznaje się do błędu i przeprasza.
- W pakiecie: miewa niezłą introspekcję, tj. widzi swoje wady (paradoksalnie: często nie widzi wad bycia betą).
- …a to z kolei może powodować niższą pewność siebie.
- Często: ma zasady, których nie będzie łamał.
- Bywa mało asertywny (nie zawsze).
- Często posiada całkiem niezłe, lub wręcz bardzo dobre zasoby, inteligencję i kompetencje.
To ostatnie (m.in) odróżnia samca betę od omegi, który ani nie jest liderem, ani nic nie potrafi.
Co robi beta w związku?
Stara się dogodzić swojej partnerce.
Ona ma zły humor?
Beta pociesza.
Ona ma focha?
Beta stara się udobruchać. Nawet jak foch jest nieuzasadniony.
Ona coś od niego chce, np. by poobwoził ją po wszystkich galeriach handlowych w mieście?
Beta robi to. Nawet jak jest to ewidentne i w sumie zbędne wykorzystanie go któryś raz pod rząd.
Ona chce coś inaczej, niż on?
Beta kapituluje. Nawet jeśli jej pomysł nie należał do obiektywnie najlepszych.
Ona mówi "to było niemiłe/świńskie/etc."?
Beta przeprasza, tłumaczy się i wycofuje. Nawet jak to był oczywisty żart, a reakcja laski była tylko shit testem (gratuluję oblania, z niecierpliwością czekam na bolca na boku).
Beta czasem się chwilowo postawi czy ponarzeka na swój los. Że zawsze musi robić to i to. Ale potem i tak to robi. Wcześniejsze marudzenie i narzekanie to tylko okazanie słabości, z którego nic nie wynika.
Beta-zachowania w łóżku to raczej więcej miłości, a mniej (albo w ogóle) ostrzejszych zagrań.
Jak kobiety reagują na beta-zachowania?
Beta pod wieloma względami uchodzi za "dobrego tatusia" i w ogóle wartościowego partnera. Dla wielu kobiet, tak brzmi oficjalna wersja. A nieoficjalnie?
Bety rzadko je fascynują. Albo zwyczajnie się w końcu (dość szybko...) nudzą. Nie zawsze: zależy, na ile kobieta myśli racjonalnie, na ile chce się już ustatkować. Na ile jest w stanie użyć mózgu, by stłumić swoją hipergamię. Bo hipergamia każe im szukać mężczyzny silniejszego od siebie. A jaki on silniejszy, skoro ciągle jej ulega i daje się jej zdominować?
A poza tym: jak ktoś jest na czyjeś posyłki, to jest zdobyty, zaklepany, owinięty wokół palca. Nie fascynuje. Nie imponuje. Często nie generuje lasce poczucia, że jest super szczęściarą, że go ma.
Beta-provider
To funkcja, do jakiej nierzadko sprowadza się beta.
Ma zapewnić wszystko swojej kobitce (nawet niedoszłej). Robi za chodzący portfel. Za prywatnego taksówkarza i hydraulika.
Do dobrych usług każdy z czasem się przyzwyczaja. Wyjątkowa przysługa, wykonana więcej niż trzy razy, staje się obligacją. Normą. A potem: przestaje wystarczać.
Za mało kasy. Za kiepski samochód. Za słabe wakacje. Za wolno naprawiona rura. Za słabo posprzątane mieszkanie. Ty to nic nie potrafisz zrobić dobrze. Ty to nie umiesz mi — królewnie — zapewnić rozrywki.
Kobieta traci szacunek do swojego bety.
A beta, w swojej uległości i chęci udobruchania, nie bardzo potrafi się postawić i coś z tym zrobić. Nawet jak się postawi, szybko się wycofuje.
W skrajnych przypadkach, prowadzi to do trybu #bolecnaboku. Laska da dupę jakiemuś alfie, który w ogóle jej nie szanuje i który nigdy by z nią na dłużej nie był, ale skoro ona jest 6/10, to co mu szkodzi ją puknąć.
Ale to przecież nie jej wina... "Bo ona już nie czuła ze Zdziśkiem chemii". "Bo on już jej nie fascynował". "Bo kiedyś bardziej o nią zabiegał". I inne bzdury.
Beta-podryw (?)
W zasadzie, starający się o dziewczynę beta zachowuje się podobnie, jakby już był w związku, tylko... laska nie daje mu od siebie ani seksu, ani nawet łapki do potrzymania.
Przypomnijmy wynikające z biologii zasady rynku matrymonialnego: faceci chcą seksu, a rozporządzają zaangażowaniem. Kobiety chcą zaangażowania, a rozporządzają seksem.
Beta to fajny kandydat na friendzone. W FZ facet daje zaangażowanie -- rady, podwózki, naprawy, pomoc -- a nie dostaje seksu. Kobietom to pasi, facetom nie.
Poza tym: czemu kobieta miałaby dać coś od siebie, skoro nawet gdy tego nie robi, to i tak dostaje to, co chce? A dodatkowo dostaje też opcję szukania alfa-bolca, utrzymując krążących wokół niej beta-orbiterów. Zawsze gotowi coś dla niej zrobić, w razie awarii i potrzeby związku, można zbić szybkę i użyć bety jako swojego faceta.
Nawet przed FZ, beta chętnie zapłaci lasce za drinka, kwiaty, kolację, kino. A za rękę odważy się ją złapać dopiero na N-tym spotkaniu. Co ona nierzadko skwituje oburzeniem: jak to, że przecież to nie jest relacja „na takim gruncie”!
Jednocześnie, ta sama cnotka-niewydymka może bez problemu, niemal natychmiast pójść w tango z jakimś samcem alfa, który ani nie jest dla niej miły, ani nie postawił jej drinka, ani nie robi sobie nic z jej protestów na temat jego humoru.
Stąd wzięło się określenie, który pewien polski mędrzec — może to był Mickiewicz, a może Bolesław Chrobry — przełożył na naszą mowę jako: „alfa szmaci, beta płaci”.
Co jest złego w zachowaniach beta
Brak szacunku do samego siebie. Sprzedawanie się tanio. Tak jak generalnie dla kobiety nie jest korzystnie sprzedać tanio i szybko swój "towar" (seks), tak facet nie powinien rozdawać każdemu swojego zaangażowania. A już na pewno nie dlatego, że ten ktoś jest ładną dziewczyną, która — złudne nadzieje — może będzie z nim w związku. Potencjalnie. Tak na 1.5%.
Wszelkie modele psychologiczne mówią, żeby nie nagradzać kogoś ciągle i ciągle, jeśli osoba ta nie reprezentuje „dobrego zachowania”. Dobrego dla nas — takiego, jakbyśmy chcieli.
Bety są notorycznie wykorzystywani. Raz, że przez kobiety, które czują, że mają nad nimi kontrolę. Dwa, że przez innych facetów — którzy są bardziej asertywni, bardziej egoistyczni, którzy nie mają oporów przed wykorzystywaniem ludzi. W obu tych względach, niestety, bety przegrywają z alfami.
Rady dla betów
- Przejawiać więcej alfa-zachowań.
- Nie sprzedawać się tanio. Znać swoją cenę.
- Robić komuś przysługi tylko jeśli ta osoba nas mega szanuje i również robi to, co byśmy chcieli.
- Przynajmniej: być świadomym manipulacji i nie dać się NIKOMU wykorzystać. Wykorzystać asertywność do odmowy.
- Nie bać się zrobić czegoś dla siebie.
A stricte w relacjach z kobietami?
No właśnie. Jak zdobyć lub udobruchać kobietę bez spamowania jej prezentami, komplementami, bez ciągłego bycia super-miłym i innych technik budowania komfortu?
Po pierwsze, czasami trzeba budować ten komfort. Szczególnie gdy się go celowo zerwało (metoda push/pull). Lub w nagrodę za dobre zachowanie. W rzeczy samej: to ostatnie powinno być cokolwiek częste, gdy już jesteśmy w związku.
Po drugie jednak… kobiet nie przyciąga bycie na ich usługach, tylko emanowanie wysoką wartością. Sukcesy zawodowe, społeczne, atletyczne. Decyzyjność. Bystrość umysłu. Zdolność do opowiadania ciekawych historii. I precyzyjnego cięcia humorem. Mocna psychika. Bycie ciekawą osobą, również poprzez zainteresowania, hobby. Umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji. Również, oczywiście: nienaganny wygląd.
Tu nie chodzi o to, żeby nie robić dla kobiety absolutnie nic, nie dać jej żadnego poczucia bezpieczeństwa i zaangażowania, aż nie da nam dupy. Fakt: wartościowe samce alfa tak działają. Dla większości jednak to trudne do osiągnięcia, a w sumie nawet niepotrzebne.
Wszystko można stopniować. Tak zaangażowanie, jak i seksualność relacji. Od bardzo niewinnych drobnostek poprzez wzajemne obdarowywanie się, znane również jako związek.
Nie płaćmy za nią, jak ona nie chce za nas czy jeśli ona nie daje indykatorów zainteresowania (IOI). Niech ona też się stara. Wbicie się w dobrą kieckę i buty, wydanie ileś kasy i czasu na stylizację to już jest coś, co można ew. czymś nagrodzić. Uśmiechanie się, śmianie z naszych historyjek, patrzenie głęboko w oczy, chwalenie nas — IOI. Można czymś tam nagrodzić. Dopiero wtedy.
Ale bez przesady: na pewno nie spędzeniem trzech nocy nad poprawianiem jej głupiej pracy licencjackiej czy zapłaceniem jej za wczasy (!).
Stopniujmy. Eskalujmy. Przed łóżkiem jest faza swobodnego łapania za rękę, dotykania czy pocałunków. Tak, laskom wolno to robić i nie będą szmatami, jeśli to zrobią nawet na drugim spotkaniu. Więc niech to zrobią -- stopniowo, ale bez nadmiernych opóźnień -- i będą dobrymi dziewczynkami. Im więcej pozytywów z ich strony, tym więcej z naszej.
Także: dostrajajmy nagrodę do zachowań.
Więcej: czasami, paradoksalnie, pomaga nawet sztuczne sprzedawanie przysług jako czegoś, co i tak mieliśmy zrobić dla siebie. Jak już koniecznie chcesz ją zawieźć na te pieprzone zakupy, powiedz jej, że i tak miałeś sobie kupić marynarkę/buty/whatever i że zabierzesz ją ze sobą. I może nawet z nią wytrzymasz, jeśli będzie przydatna i powie ci bez ściemy, która marynara lepiej na tobie leży.
Bo szczególnie we wczesnej fazie znajomości chodzi o to, by pokazać swoją wartość. To, że jesteśmy fun fun fun, że robimy fajne rzeczy. Sami z siebie i sami dla siebie. Jak ona chce, może wskoczyć do naszego kabrioletu i jechać z nami na prerię. Jak nie, pojedziemy sami lub… z kimś innym.
Niech ona chce z nami być dlatego, że jesteśmy zajebiści i że wokół nas jest zajebiście. Nie dlatego, że tak jej wygodnie. Was samych nie zachęcam do zmieniania się dla kobiet. Zachęcam do zmieniania się na lepsze -- kropka. One to docenią. Zachęcam też do zbierania wiedzy o relacjach damsko-męskich. W końcu to przydatne, a nigdzie Was tego nie uczą. No, prawie nigdzie.
* * *
FAQ
Q: Co to tak w ogóle są te alfa zachowania? Czy one zawsze wiążą się z tępymi łobuzami?
A: Temat na oddzielny wpis.
Q: A jak to jest z dobrymi manierami i powierzchowną uległością wobec kobiet? Z dżentelmeństwem? Czy to beta, czy alfa?
A: Temat na jeszcze oddzielniejszy wpis.
#rozowepaski #niebieskiepaski #zwiazki #podrywajzwykopem
To że ktoś doskonale radzi sobie na jednej płaszczyźnie, nie oznacza że radzi sobie także na drugiej. Przykładem może być chociażby Nikola Tesla (o ironio) który pomimo ogromnych odkryć nigdy nie dorobił się fortuny, ani nawet nie odcisnął się w świadomości ludzkości.
50+% to jest: "więcej niż połowa", "większość", więc Twoje oczekiwania
Trochę słabo z tymi badaniami. Zupełny brak konkretów. Widzę możliwość związku przyczynowo-skutkowego, ale nie widzę jego stopnia. Jaki jest efekt netto? Czy faktycznie alfa prędzej popełni samobójstwo? I co to znaczy "prędzej"? Jakie są szanse na samobójstwo w ogóle? Co jeśli dotyczy ono 0.1% ludzi i aż 0.5% samców alfa? Ryzyko większe pięciokrotnie, ale wciąż nie szkodzi 99.5% samców alfa, więc nie jest zbyt istotne.
Poza tym,
Komentarz usunięty przez autora
To zależy. Jest wiele pożądanych cech alfa. Ta niesławna pewność siebie, mocna psychika, asertywność.
Z byciem "miłym" jest różnie -- na pewno wypada umieć być miłym, ale może to też być
Komentarz usunięty przez autora
https://www.youtube.com/watch?v=VShduqVWLOA
:D
Zazwyczaj nie czytam takich tekstów, ale dzisiaj akurat miałem chwilę to zaryzykowałem. Co prawda bardzo przyjemnie się czytało, ale mam wrażenie że życie typowego "bety" (#!$%@? swoją drogą) nie zmieni się ani odrobinę po twojej analizie.
Jak przestać być "betą"? Przestań być betą! Przecież to takie proste xD
Mogę prosić jakiś przykład z życia?
A tak co do tematu to odkad poczytywalem sobie twoje "wypociny" o betach i alfach tak zaczalem sie zastanawiac do ktorej grupy ja naleze albo gdzie sie zaklasyfikowac. Generalnie mam bardzo wiele zachowan ktore oznaczasz jako betazachowania. Ale z drugiej strony jestem jedna z nielicznych osob ktore sa w stanie ponosic ryzyko z
Szukając dziury w całym, nie umiesz znaleźć wartości w tej radzie. Założę -- może mylnie -- że masz umysł analityczny, więc wyjaśnię, o co chodzi, w analityczny, abstrakcyjny sposób.
Jeśli robimy zachowania X i jest nam z tym źle, cenną radą jest stwierdzenie, że aby było lepiej, powinniśmy robić zachowania Y. To NIE jest z
To co opisałeś, to coś trochę z boku kwestii zachowań alfa/beta. To manipulacje, tzw. zachowania makiawelistyczne. W zależności od stopnia i naturalności ich użycia, mogą oznaczać tzw. osobowość makiawelistyczną.
Technicznie rzecz biorąc, jest to jeden z elementów mrocznej triady. W wykorzystywaniu innych bez skrupułów jest coś z alfy, ale wg mnie, makiawelizm jest postrzegany jako najmniej "alfa" spośród wspomnianych trzech elementów. Może dlatego, że sprowadza się nieraz do okazania pozornej
Często, nie zawsze. Znam bardzo różne przypadki:
1. Naturalne alfy, które nawet nie interesują się teorią.
2. Ludzie z nabytymi cechami alfa, którzy teorię oczywiście znają.
Ale też:
3. Naturalne alfy, które poznały również teorię.
Opcje 2 i 3 doskonale zrozumieją, o co chodzi
Poruszyłem to już oryginalnym poście:
"Klasyfikacja alfa/beta pochodzi z obserwacji świata zwierząt. Tam każdy ma swoje miejsce i rolę w stadzie.
Społeczność ludzka jest jednak bardziej skomplikowana. Każdy należy do wielu grup. Wielu stad. W