Wpis z mikrobloga

@CzeczenskiRadiator: Rosja. Specyficzny kraj. Niemalże od zawsze bezsensownie wielki, przepełniony absurdem i paradoksami. Korupcja kwitnie, działania Władimira Władimirowicza według sondażu przeprowadzonego przez Centrum Lewady w listopadzie 2016 roku cieszą się poparciem rzędu 86 procent, a wszystko to w akompaniamencie stukających o siebie kieliszków wódki.
Większość osób żyjących poza granicami Rosji i interesujących się tamtejszą polityką w stopniu umiarkowanym wie o niej raczej niewiele. Osoby takie, jak Putin, Miedwiediew czy Ławrow są raczej rozpoznawalne; trochę mniej powszechną wiedzę stanowią informacje o tym, jakie partie poza Zjednoczoną Rosją działają na terenie Matuszki. Co w sumie dziwić nie powinno, bo każdy umie sobie wyobrazić, jakie znaczenie ma opozycja w tym kraju wódką i ropą płynącym.

Główną siłę opozycyjną stanowi Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej. Obecnie posiada 42 mandaty w Dumie (czyli niższej izbie parlamentu rosyjskiego); czym jednak są czterdzieści dwa mandaty przy 343 mandatach Jednej Rosji? Podkreślam jeszcze raz - KPFR to największa opozycyjna partia.
Charakterystyka i założenia w dużym skrócie: spadkobierczyni Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego stawia przede wszystkim na socjalizm XXI wieku, dostosowany do współczesnych realiów. Według programu partyjnego z roku 2008, główną jej ideologią jest marksizm-leninizm, ugrupowanie dzieli się jednak na inne frakcje, m.in. socjaldemokratyczną. Ponadto skupia się na prawach robotników. KPFR - zgodnie ze słowami Ziuganowa, przewodniczącego - popiera nawiązywanie współpracy z Cerkwią.
Istotną kwestią jest stosunek KPFR do przeszłości kraju; zdaniem jej przedstawicieli stanowisko przyjmowane przez historyków względem m.in. kolektywizacji czy Hołodomoru, jest błędne. Również przy ocenie postaci Stalina starają się zwrócić uwagę przede wszystkim na reformy gospodarcze oraz powojenną odbudowę kraju. Jednocześnie dostrzegają naruszanie socjalistycznych wartości w czasach ZSRR. Ponadto w 2009 Ziuganow oświadczył, że już w latach pięćdziesiątych partia dobitnie przedstawiła swoje krytyczne poglądy na temat represji i zapewniła o braku możliwości ponownego ich zaistnienia.

Zaraz po KPFR mamy Liberalno-Demokratyczną Partię Rosji (39 mandatów). Ugrupowanie liberalne i demokratyczne w stopniu porównywalnym do tego, jak socjalistyczna była rewolucja z 1917. Program zakładający między innymi państwową kontrolę kluczowych sektorów gospodarki, przywrócenie kary śmierci czy monopol państwa na alkohol, tytoń i cukier, w dodatku z otoczką nacjonalizmu, raczej nie odpowiada liberalnym wartościom. Jest to ugrupowanie silnie antyamerykańskie (w tym momencie warto zauważyć, że patologiczna rusofilia często prowadzi właśnie do antyamerykanizmu).

Oczywiście nie są to wszystkie ugrupowania polityczne działające w Federacji Rosyjskiej, jednak mają one marginalne znaczenie, o ile jakieś w ogóle mają. Jest chociażby - jak samo się określa ideologicznie - centrolewicowe Jabłoko. Partia ta postuluje m.in.: legalizację związków jednopłciowych, równość płci, stworzenie wojska zawodowego na miejsce obowiązkowego poboru, większy nacisk na ochronę środowiska, zniesienie wiz jeśli chodzi o kraje UE i generalnie rozwój Rosji w kierunku europejskim. Jabłoko sprzeciwia się ideologiom nacjonalistycznym, bolszewickim oraz opartym na szeroko pojętej dyskryminacji.
A tak poza tym na przykład:
- Partia Narodowo-Bolszewicka, której wniosek o rejestrację był już pięciokrotnie odrzucany ze względu na ekstremistyczny charakter. Jej członkowie w 2009 utworzyli partię Inna Rosja, będącą antyputinowską koalicją (do której należy m.in. Zjednoczony Front Obywatelski z Garrim Kasparowem na czele)
- Rosyjska Partia Maoistyczna, według której działania Stalina w siedemdziesięciu procentach były słuszne; zdaniem jej przedstawicieli burżuazja wróciła do ZSRR w latach pięćdziesiątych, natomiast w Chinach pojawiła się z końcem lat dziewięćdziesiątych. RMP sprzeciwia się rosyjskiemu imperializmowi.
- Rosyjska Partia Narodowosocjalistyczna - jej program opiera się na czterech filarach: prawosławiu, silnej pozycji państwa, agresywnym rosyjskim nacjonalizmie i niemarksistowskim socjalizmie; organizacja paramilitarna. Cytat ze strony ugrupowania: "Нас интересуют в первую очередь проблемы Русской нации, но фактически мы хотим (и должны) объединить все Белое человечество под красным знаменем Арийской гордости." ["Priorytetem są dla nas problemy narodu rosyjskiego, ale generalnie chcemy (i jest to konieczne) zjednoczyć wszystkich ludzi białej rasy pod czerwonym sztandarem aryjskiej dumy"].

"Rosja to żywioł, stan umysłu i ducha, olbrzymia potęga pełna słabości, przekleństwo historyczne i szaleństwo w jednym. Ten kraj to ocean patologii, humoru, nieszczęścia, miłości i brudu, których żadne środki wyrazu nie oddadzą w pełni." Sokołowski

#polityka #rosja #putin
  • 2