Dzisiaj o prawdopodobnie najlepszym przedwojennym polskim piłkarzu.
Ernest Wilimowski
Ernest urodził się w 1916 roku w Katowicach. Karierę rozpoczynał w klubie FC Katowice skąd przeniósł się do Ruchu Hajduki Wielkie (dziś Ruch Chorzów). Przez 5 lat gry dla "Niebieskich" rozegrał 86 spotkań w których zdobył 117 bramek!
Jeden z niemieckich piłkarzy powiedział, że Ernest jest jedynym zawodnikiem, którego zna, a który zdobywa więcej bramek niż ma sytuacji.
Dla reprezentacji Polski rozegrał 22 spotkania w których zdobył 21 bramek w tym 4 gole w przeciwko Brazylii na MŚ we Francji w 1938 roku (był to rekord strzelonych bramek w jednym spotkaniu w finałach mistrzostw świata aż do 1994 roku).
Pytany o to czy czuje się bardziej Polakiem czy Niemcem, odpowiadał, że jest "Górnoślązakiem".
w 1941 roku został wcielony do kadry III Rzeszy, zaś prawie cała Polska uznała go za zdrajcę narodu
Dla reprezentacji III rzeszy rozegrał 8 spotkań w których zdobył 13 bramek.
Po zakończeniu II wojny światowej na stałe osiadł się w Niemczech.
Grał jeszcze m.in. w FC Singen 04 dla którego zdobył 16 bramek w 30 meczach czy dla VfR Kaiserslautern dla którego rozegrał 90 spotkań i zdobył 70 bramek.
Karierę zakończył w 1959 roku.
W 1995 roku z okazji 75-lecia istnienia klubu Ruch Chorzów zorganizowano huczną imprezę. Zaproszono byłych piłkarzy, trenerów i działaczy. Zaproszenie otrzymał również Wilimowski co spotkało się z ostrą krytyką sympatyków "Niebieskich. Wywieszali transparenty o hasłach "Judasz" czy "Zdrajca". Mieli za złe "Ecikowi", że bez żadnego protestu założył trykot III Rzeszy, gdy wielu zawodników było gotowych na śmierć czy obóz pracy zrzekając się reprezentowania tego zespołu.
Wilimowski ostatecznie do Chorzowa nie przyjechał.
Zmarł w 1997 roku, w wieku 81 lat.
W oficjalnych meczach według statystyk RSSSF strzelił 554 gole, co daje obecnie 10. miejsce na liście strzelców wszech czasów.
Dzisiaj o prawdopodobnie najlepszym przedwojennym polskim piłkarzu.
Ernest Wilimowski
Ernest urodził się w 1916 roku w Katowicach.
Karierę rozpoczynał w klubie FC Katowice skąd przeniósł się do Ruchu Hajduki Wielkie (dziś Ruch Chorzów).
Przez 5 lat gry dla "Niebieskich" rozegrał 86 spotkań w których zdobył 117 bramek!
Jeden z niemieckich piłkarzy powiedział, że Ernest jest jedynym zawodnikiem, którego zna, a który zdobywa więcej bramek niż ma sytuacji.
Dla reprezentacji Polski rozegrał 22 spotkania w których zdobył 21 bramek w tym 4 gole w przeciwko Brazylii na MŚ we Francji w 1938 roku (był to rekord strzelonych bramek w jednym spotkaniu w finałach mistrzostw świata aż do 1994 roku).
Pytany o to czy czuje się bardziej Polakiem czy Niemcem, odpowiadał, że jest "Górnoślązakiem".
w 1941 roku został wcielony do kadry III Rzeszy, zaś prawie cała Polska uznała go za zdrajcę narodu
Dla reprezentacji III rzeszy rozegrał 8 spotkań w których zdobył 13 bramek.
Po zakończeniu II wojny światowej na stałe osiadł się w Niemczech.
Grał jeszcze m.in. w FC Singen 04 dla którego zdobył 16 bramek w 30 meczach czy dla VfR Kaiserslautern dla którego rozegrał 90 spotkań i zdobył 70 bramek.
Karierę zakończył w 1959 roku.
W 1995 roku z okazji 75-lecia istnienia klubu Ruch Chorzów zorganizowano huczną imprezę.
Zaproszono byłych piłkarzy, trenerów i działaczy.
Zaproszenie otrzymał również Wilimowski co spotkało się z ostrą krytyką sympatyków "Niebieskich.
Wywieszali transparenty o hasłach "Judasz" czy "Zdrajca". Mieli za złe "Ecikowi", że bez żadnego protestu założył trykot III Rzeszy, gdy wielu zawodników było gotowych na śmierć czy obóz pracy zrzekając się reprezentowania tego zespołu.
Wilimowski ostatecznie do Chorzowa nie przyjechał.
Zmarł w 1997 roku, w wieku 81 lat.
W oficjalnych meczach według statystyk RSSSF strzelił 554 gole, co daje obecnie 10. miejsce na liście strzelców wszech czasów.