Wpis z mikrobloga

Pochodzenie nazwy filozofia*.

Zaznaczyć trzeba, że nauka ta pierw nosiła miano mądrości, potem zaś przeszła do nazwy filozofia; nazwy te przyjmuje się na oznaczenie tego samego. Jak bowiem starożytni oddający się mądrości nazywani byli sofistami (sophistae), to znaczy mędrcami, tak też Pitagoras zapytany jaką to trudni się profesją, nie nazwał się mędrcem, jak swoi poprzednicy, ponieważ to wydawałoby się zuchwałością; lecz nazwał się Filozofem, to jest miłośnikiem mądrości. I odtąd nazwa mędrzec została zamieniona na filozof, a nazwa mądrości w filozofię. Nazwa ta wydaje się także wnosić coś do omawianego przedmiotu, ponieważ ci wydają się miłośnikami mądrości, którzy nie dla czegoś innego jej pożądają, lecz dla niej samej; którzy bowiem pragną czegoś ze względu na coś innego, bardziej kochają to, przez co pragną, niż to co pragną.

( tłum. z komentarza do Metafizyki Arystotelesa św. Tomasza z Akwinu. 1 l. 3 n. 5, http://dhspriory.org/thomas/Metaphysics1.htm)

*Przypowieść ta pochodzi z Rozmów Tuskulańskich Cycerona, ks. V, 7-10

#filozofia #gruparatowaniapoziomu
  • 4
@Waffel: Jeśli przywołujemy wizję filozofii nieskrępowanej, umiłowania mądrości i prawdy, tedy lepiej byłoby przywołać wypowiedźi samych Greków antycznych. A jest co, bo ci na temat pochodzenia tej dziedziny słów nie szczedzili. Lepiej to niż przytaczać średniowiecznego komentatora Stagiryty, który zresztą propagował podejście zasadniczo odmienne: uznawał wiedzę objawioną, religijną, zamknietą. Sam Arystoteles daleki był od tego, był zwolennikiem wiedzy otwartej oraz filozofii wolnej. To czyni potężną różnicę.