Wpis z mikrobloga

Duchowość Słowian z perspektywy psychologii noetycznej

Streszczenie:

Słowiańska duchowość, budząca zainteresowanie badaczy od czasów romantyzmu, przeżywa współcześnie swój ponowny rozkwit w ramach organizacji i grup mieszczących się w nurcie rodzimowierstwa słowiańskiego. Właściwe zrozumienie owej współczesnej formy duchowości wymaga zestawienia jej z pierwotnymi duchowymi przejawami kultury wczesnosłowiańskiej oraz nowożytnej kultury ludowej Europy Środkowo-Wschodniej. Podejście komparatystyczne umożliwia wskazanie bezpośrednich źródeł duchowości rodzimowierczej oraz określenie jej specyfiki zdeterminowanej cechami dystynktywnymi (wzorami kulturowymi i perspektywą czasową) doby ponowoczesności. Niniejsza praca prezentuje dawną i współczesną duchowość słowiańską w jej aspekcie poznawczym. Ukazanie wartości słowiańskiego poznania noetycznego możliwe jest dzięki psychologicznej analizie i interpretacji słowiańskich mitów i rytuałów. Przedstawione zostały również ustalenia dotyczące duchowości rodzimowierców słowiańskich na tle grupy porównawczej w ujęciu empirycznym. Prezentowana perspektywa badawcza odnosi się do założeń psychologii historyczno-kulturowej i tzw. psychologii realnej (autorska propozycja Andrzeja Pankalli).


#religia #psychologia #religioznawstwo #slowianie #rodzimowierstwo
  • 3
@Epos_o_Laskotkameszu: Słusznie zauważa, że forma ta jest współczesna. Takie podejście na starcie łagodzi krytykę. Jednak relacja do zamierzchłych wierzeń wciąż może być trudna do ustalenia, zważywszy na "odległość" kulturową (np szacunek do chleba jest inny, gdy się #!$%@? od świtu do zmierzchu na polu przy ziarnie, a inny, gdy kupuje bochenek w biedrze). Problemem jest też pewna xdd doza niepewności co do kształtu dawnej kultury. Ilu zaangażowanych, tyle koncepcji. Żeby nie