Wpis z mikrobloga

@mecenas_z_piaseczna: Ale miał też szansę na obronę bo miał tylniego strzelca, i przyjemną bombkę podczepianą. Plus dwupłatowce nie grzeszyły dużą odpornością na kule, więc jeśli strzelec by trafił w dwupłatowiec, to prawdopodobnie kaplica
  • Odpowiedz
@pietryna123: Dwupłatowce miały w większości przedział załogi (czyli miejsce gdzie siedzi pilot) bez ochrony. Pilot nie był ogrodzony metalową płytą która ma za zadanie "odbić" pociski wystrzeliwane przez przeciwnika. Plus brak kuloodpornego szkła przed nim, dzięki czemu strzał, lub odłamek mógł go ogłuszyć/zabić/zranić. Zwykle dwupłatowce były lekkie, z drewnianą ramą z pokryciem z płótna (Dopiero później zaczęto stosować metalowe poszycia, ale w tym samym czasie stwierdzono że dwupłatowce są zbyt wolne,
  • Odpowiedz
@Thome ja nie znalazłem takich informacji na wikipedii ani po polsku, ani po angielsku. Układ samolotu z pilotem był bardziej narażony na atak ale sam samolot można było zniszczyć albo kompletnie go rozpruwając albo uszkadzając silnik. Można jeszcze zabić pilota. Owiewki nie były specjalnie kuloodporne do końca wojny, szczególnie w myśliwcach. Płyta pancerna była za plecami żeby zmniejszyć ryzyko śmierci przy nie zauważeniu przechwycenia. Pełne opancerzenie miały samoloty szturmowe (z przodownikiem IŁem
  • Odpowiedz
@pietryna123: Ju-87 nie miało strzelca na dole, ale istniały również ciężkie bombowce które miały wielu strzelców (np. górny, lewy, prawy i dolny).

Przy okazji jak nie widziałeś tego na wikipedii?

...a wadą jest ich znacznie większy opór aerodynamiczny. Stąd samoloty dwupłatowe miały co do zasady lepszą zwrotność oraz krótszy start i lądowanie w porównaniu z jednopłatami, natomiast były od nich wolniejsze, rzadko przekraczając prędkość 400 km/h link

...a najważniejszym osiągnięciem tamtych
  • Odpowiedz