Wpis z mikrobloga

1 290 - 1 = 1 289

Tytuł: Lost in Math: How Beauty Leads Physics Astray
Autor: Sabine Hossenfelder
Gatunek: Naukowa, filozoficzna
★★★★★★★★

Współcześnie by uzyskać nowe dane oraz potwierdzić lub sfalsyfikować teorię fizyczną naukowcy budują ogromne akceleratory, wystrzeliwują satelity w kosmos i osadzają detektory w podziemnych kopalniach. Są to niezwykle kosztowne przedsięwzięcia, a rywalizujących ze sobą teorii jest niemało. Jak więc dokonać wyboru? Znakomita większość uczonych uważa, że nalepsze teorie są piękne, eleganckie i naturalne. I nie bez powodu. W historii nauki nieraz zdarzało się, że chcąc wyjaśnić jakieś fakty naukowiec sformułował równanie które nie tylko współgrało z innymi znanymi prawami, ale przy okazji wyjaśniło kilka innych niewiadomych. Elegancja takiego rozwiązania z pewnością wskazuje, że jest to odpowiednia droga.
To czemu jednak od prawie pół wieku nie byliśmy świadkami żadnego przełomu w fizyce? Czemu od dawna nie potrafimy wyjaśnić takich zjawisk jak istnienie ciemnej materii i ciemnej energii lub związku między mechaniką kwantową a grawitacją? Czemu kosztowne eksperymenty nie były w stanie potwierdzić tak eleganckich i wszechogarniających teorii jak supersymetria czy teoria multiwersum? Autorka tej książki, która jest fizykiem teoretycznym badającym grawitację kwantową, uważa, że wiara uczonych w piękno stała się tak dogmatyczna, że obecnie koliduje z naukową obiektywnością. Nadto popularne teorie, które są „zbyt piękne, by nie były prawdziwe” są w rzeczywistości nieweryfikowalne. “Nie mogę uwierzyć w to, czym stał się ten czcigodny zawód” pisze Hossenfelder. “Fizycy teoretyczni wyjaśniali kiedyś, to co zaobserwowano. Teraz próbują wyjaśnić, dlaczego nie mogą wyjaśnić, czego nie zaobserwowano. I nie są nawet w tym dobrzy.”
Sami naukowcy nie są też do końca zgodni czym charakteryzuje się piękno. Autorka zauważa też, że na każdą elegancką teorię, która okazała się prawdziwa, przypada taka, która okazała się fałszywa. Na przykład był czas, gdy astronomowie sądzili, że orbity planetarne muszą być kołowe, ponieważ Bóg z pewnością nie użyłby czegoś tak brzydkiego jak elipsa(uważał tak m.in. Galileusz); czy niesławna wirowa teoria atomu popularna wśród wiktoriańskich uczonych.
Zanim jednak autorka doszła do tych wniosków przeprowadziła wiele rozmów z najwybitniejszymi umysłami zajmującymi się tą dziedziną. Duża część książki opisuje jej osobistą odyseję w formie dialogów z takimi fizykami jak Steven Weinberg, Frank Wilczek czy Nima Arkani-Hamed. Jak sama przyznaje jej obawy mają nie tylko wymiar naukowy, ale również osobisty. Szczerze nie rozumie czemu zasady estetyki powinny mieć wpływ na dziedzinę fizyki. Uważa, że fizycy powinni przemyśleć swoje metody i w tym widzi nadzieję na przyszłość.

#bookmeter #nauka #fizyka
źródło: comment_ftMC7U4ioinPdWgWvbuy6C9bsooI3N98.jpg
  • 3
Znakomita większość uczonych uważa, że nalepsze teorie są piękne, eleganckie i naturalne.


@Vivec: Nie wiem, czy większość fizyków w ogóle, ale na pewno większość dobrych fizyków rozumie, że najlepsze są teorie nie łamiące w oczywisty sposób praw fizyki i spójne matematycznie i to jest główne kryterium. Tak się składa, że przy okazji te teorie zwykle są eleganckie. Niestety Hossenfelder jest na tyle przeciętnym umysłem, że pojęcie spójności matematycznej i zrozumienie osiągnięć
@Clermont:

Tak się składa, że przy okazji te teorie zwykle są eleganckie.


Ale nie zawsze, np. model standardowy.

Nieprawda.


Sam niebyłym tak stanowczy jak autorka, ale jestem ciekaw jaki przełom masz na myśli.

Najwybitniejsi fizycy to akurat powiedzą, że Hossenfelder plecie bzdury, więc do takich wniosków doszła raczej samodzielnie xD


No tak, nie chodziło mi o to, że od nich wzięła te wnioski, bo akurat każdy z wymienionych uczonych jest zwolennikiem
@Vivec: Przecież Hossenfelder jest znaną opluwaczką i średnio raz w tygodniu wyrzuca na swoim blogu albo w popnaukowych mediach jakiś rzyg na współczesną fizykę.

jestem ciekaw jaki przełom masz na myśli.


@Vivec: W przypadkowej kolejności: inflacja kosmologiczna, dwie rewolucje strunowe, AdS/CFT (+ AdS/CMT, AdS/QCD) i ogólnie holografia (i zastosowania np. do czarnych dziur), cała masa osiągnięć związanych z informacją kwantową (algorytmy, kryptografia, teleportacja) czy rozwój fizyki materii skondensowanej (kondensat BE,