Nazwa Tupadły została utworzona za pomocą przyrostka „adła”, najprawdopodobniej od staropolskiego wyrazu tupać, tępać lub tąpać. Słowo to zaczerpnięte zostało z procesu przerobu lnu, profesji jakże popularnej w średniowieczu, również w regionie nadnoteckim. Miejscowość wzmiankowana była po raz pierwszy w źródłach już w XIV wieku. Bliskość Kcyni (2 km) powodowała, że niekiedy traktowana była jako jej przedmieście. Ze wsią związane jest pojawienie się jeszcze w XV w. rodziny szlacheckiej Tupadlskich. Byli oni właścicielami Tupadł tzw. Dalszych (lub Mniejszych) i Wielkich, co świadczy o istnieniu dwóch części wsi, podobnie jak w pobliskich Samoklęskach. Szybko majątek ten znalazł się w posiadaniu pochodzącej z pobliskich Siernik rodziny Siernickich. Dobrami tymi władali około 50 lat. Następnie ziemie te na krótko przeszły na własność wojewody poznańskiego i starosty inowrocławskiego Janusza Latalskiego z Łabiszyna, a później posiadł je sędzia generalny ziemi kaliskiej Mikołaj Łącki. W XVII w. wieś należała do takich znacznych rodów wielkopolskich, jak Grocholscy, Baranowscy, wojewoda kaliski Zygmunt Grudziński czy Mieszkowscy. W XVIII w. byli to ponownie Baranowscy, Piekarscy i Krystian Ewald de Manteuffel-Kiełpiński z Dębogóry. W 1771 r. wieś posiadł podkomorzy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego - Maksymilian Mielżyński. Mielżyńscy wsią władali około 40 lat. Potem wieś na ponad pół wieku ponownie wróciła do Kiełpińskich z Dębogóry. Jeszcze przed 1869 r. folwark z okazałym dworem i 567 ha gruntów zakupił Niemiec Theodor Busse. Oprócz uprawy ziemi, specjalizował się również w hodowli bydła, trzody chlewnej, a w szczególności owiec. Miał też ponad 200 hektarów lasów. Jego syn, dr Georg Busse, wśród polskich i niemieckich mieszkańców tych ziem zyskał duży autorytet. W styczniu 1945 r. w odróżnieniu od innych niemieckich właścicieli wsi nie uciekł przed nadchodzącym frontem wschodnim. Zginął rozstrzelany przez żołnierzy radzieckich.
@Xizor: Według Wikipedii w Polsce jest 6 miejscowości o tej nazwie, ale jak zawsze w takim przypadku wybieram spośród nich tą, o której mogę jak najwięcej napisać (づ•﹏•)づ
@MechanicznyTurek: Te pod Inowrocławiem też mają ciekawą historię. Podobno "tu padły" wojska Jana Kazimierza po bitwie pod Mątwami w ramach rokoszy Lubomirskiego.
SEZON 2
Dzień 6/100
Padłeś? Powstań!
Tupadły – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia
Trochę #historia #ciekawostki
Nazwa Tupadły została utworzona za pomocą przyrostka „adła”, najprawdopodobniej od staropolskiego wyrazu tupać, tępać lub tąpać. Słowo to zaczerpnięte zostało z procesu przerobu lnu, profesji jakże popularnej w średniowieczu, również w regionie nadnoteckim.
Miejscowość wzmiankowana była po raz pierwszy w źródłach już w XIV wieku. Bliskość Kcyni (2 km) powodowała, że niekiedy traktowana była jako jej przedmieście.
Ze wsią związane jest pojawienie się jeszcze w XV w. rodziny szlacheckiej Tupadlskich. Byli oni właścicielami Tupadł tzw. Dalszych (lub Mniejszych) i Wielkich, co świadczy o istnieniu dwóch części wsi, podobnie jak w pobliskich Samoklęskach. Szybko majątek ten znalazł się w posiadaniu pochodzącej z pobliskich Siernik rodziny Siernickich. Dobrami tymi władali około 50 lat. Następnie ziemie te na krótko przeszły na własność wojewody poznańskiego i starosty inowrocławskiego Janusza Latalskiego z Łabiszyna, a później posiadł je sędzia generalny ziemi kaliskiej Mikołaj Łącki.
W XVII w. wieś należała do takich znacznych rodów wielkopolskich, jak Grocholscy, Baranowscy, wojewoda kaliski Zygmunt Grudziński czy Mieszkowscy. W XVIII w. byli to ponownie Baranowscy, Piekarscy i Krystian Ewald de Manteuffel-Kiełpiński z Dębogóry. W 1771 r. wieś posiadł podkomorzy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego - Maksymilian Mielżyński. Mielżyńscy wsią władali około 40 lat. Potem wieś na ponad pół wieku ponownie wróciła do Kiełpińskich z Dębogóry.
Jeszcze przed 1869 r. folwark z okazałym dworem i 567 ha gruntów zakupił Niemiec Theodor Busse. Oprócz uprawy ziemi, specjalizował się również w hodowli bydła, trzody chlewnej, a w szczególności owiec. Miał też ponad 200 hektarów lasów. Jego syn, dr Georg Busse, wśród polskich i niemieckich mieszkańców tych ziem zyskał duży autorytet. W styczniu 1945 r. w odróżnieniu od innych niemieckich właścicieli wsi nie uciekł przed nadchodzącym frontem wschodnim. Zginął rozstrzelany przez żołnierzy radzieckich.
#kujawskopomorskie