[beQuick]

@beQuick: 13.06.1900 r. w Nochowie urodził się Władysław Bartkowiak, sierż. pil. WP. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego w grudniu 1918 r. wstąpił w szeregi oddziałów powstańczych. Został przydzielony do 3 Eskadry Wielkopolskiej, następnie zgłosił się do Szkoły Pilotów w Ławicy. Był jednym z pierwszych dyplomowanych pilotów wojskowych w odradzającym się Wojsku Polskim. Został również wyróżniony jako najlepszy uczeń i pilot Ławickiej szkoły (za co otrzymał od gen. Dowbor-Muśnickiego złoty zegarek podczas uroczystości wręczenia dyplomu pilota). W połowie 1919 r. Władysław Bartkowiak w składzie 14 EW (przemianowana z 3 EWlkp.) wyruszył na Front Litewsko–Białoruski. W trakcie wojny polsko – bolszewickiej Bartkowiak wyspecjalizował się w lotach szturmowych na niskich pułapach, podczas których skutecznie zwalczał piechotę bolszewicką. Podczas lotów bojowych wykonywał fotografie nieprzyjacielskich pozycji, będące cennym źródłem informacji. Wraz z ppor. obs. Józefem Klicze stanowili zgrany duet i wykonywali najbardziej niebezpieczne zadania operacyjne. Dwukrotnie zdarzyło się, że musiał lądować przymusowo z powodu awarii za linią frontu. Za każdym razem, pomimo ostrzału i grożącego niebezpieczeństwa, udawało mu się dokonać niezbędnych napraw, poderwać samolot do lotu i wrócić do eskadry. W trakcie służby Władysław Bartkowiak wykonał ponad 100 lotów bojowych.

W dniu 8.05.1920 r. do lotu bojowego wystartowały dwa rozpoznawcze samoloty typu DFW C V. Załogę jednego z nich stanowił plut. pil. Władysław Bartkowiak oraz sierż. obs. Kazimierz Szczepański. Rozpoznawcze płatowce z 14 EW otrzymały osłonę w postaci dwóch myśliwskich SPAD-ów VII z 19 EM. Podczas lotu lotnicy pogubili się w gęstych chmurach, w wyniku czego rozpoznawcze DFW pozostały bez wsparcia myśliwców. W trakcie powrotu z misji samolot Bartkowiaka i Szczepańskiego został zaatakowany przez dwa bolszewickie Nieuporty. Pomimo zdecydowanej przewagi przeciwnika, polskiej załodze udało się powrócić szczęśliwie na lotnisko.

Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych L. 2145 z 1922 r. przyznano mu pośmiertnie tytuł i odznakę pilota za czas służby w Wojskach Lotniczych. Za działalność i okazane na froncie męstwo został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8129 oraz Polową Odznaką Pilota.

~Encyklopedia Lotnictwa Polskiego 1918-1920 w ramach skynet-project.com
#100lecielotnictwawojskowego #historia #ciekawostki #lotnictwo #samoloty #wojsko #lotnictwoiirp #gruparatowaniapoziomu #rocznicanadzisiaj #wielkopolska #lawica #virtutimilitari