Odkryta w maju 2017 (wtedy była za orbitą Saturna, 2.4 miliarda kilometrów od Ziemi) kometa była już rekordowa, ponieważ staje się aktywna już z tak dużej odległości. Tylko kometa Hale-Bopp dała taki pokaz z tej odległości przy podobnym jądrze. Jednak kometa ta nie będzie tak widoczna jak Hale-Bopp w 1997 roku, choć osiągnie widoczność gołym okiem w peryhelium.
Kometa ta przylatuje z Obłoku Oorta - obszaru znajdującego się w odległości od 300 do 100 tysięcy jednostek astronomicznych od Słońca - który jest niezwykle ważny dla astronomów, gdyż uważa się go za pozostałość po formującym się Układzie Słonecznym. Ze względu na odległość (sonda Voyager 1 pokonująca ponad pół miliarda kilometrów rocznie doleciałaby tam za kilkanaście tysięcy lat, a energii jej wystarczy zapewne na jeszcze kilkadziesiąt lat lotu) tak naprawdę jedyną możliwością bezpośredniego badania tego obszaru jest obserwacja obiektów, które z niego wylatują, takich jak właśnie komety.
Większość komet udaje nam się dostrzec dużo dalej, w okolicach Jowisza, a więc w miejscu gdzie promieniowanie słoneczne daje już wystarczająco dużo ciepła, by zewnętrzna warstwa zamarzniętego jądra wyparowała i utworzyła wokół niej komę, dlatego K2 da astronomom niezwykłą możliwość obserwacji komety we wczesnym stadium.
A będzie trochę czasu na obserwację, bo kometa będzie śledzona przez cały czas, gdy w okolicach roku 2022 wykona nawrót w okolicy orbity Marsa i zacznie oddalać się w kierunku zimnych rubieży Układu Słonecznego.
Kometa C/2017 K2
Odkryta w maju 2017 (wtedy była za orbitą Saturna, 2.4 miliarda kilometrów od Ziemi) kometa była już rekordowa, ponieważ staje się aktywna już z tak dużej odległości. Tylko kometa Hale-Bopp dała taki pokaz z tej odległości przy podobnym jądrze. Jednak kometa ta nie będzie tak widoczna jak Hale-Bopp w 1997 roku, choć osiągnie widoczność gołym okiem w peryhelium.
Kometa ta przylatuje z Obłoku Oorta - obszaru znajdującego się w odległości od 300 do 100 tysięcy jednostek astronomicznych od Słońca - który jest niezwykle ważny dla astronomów, gdyż uważa się go za pozostałość po formującym się Układzie Słonecznym. Ze względu na odległość (sonda Voyager 1 pokonująca ponad pół miliarda kilometrów rocznie doleciałaby tam za kilkanaście tysięcy lat, a energii jej wystarczy zapewne na jeszcze kilkadziesiąt lat lotu) tak naprawdę jedyną możliwością bezpośredniego badania tego obszaru jest obserwacja obiektów, które z niego wylatują, takich jak właśnie komety.
Większość komet udaje nam się dostrzec dużo dalej, w okolicach Jowisza, a więc w miejscu gdzie promieniowanie słoneczne daje już wystarczająco dużo ciepła, by zewnętrzna warstwa zamarzniętego jądra wyparowała i utworzyła wokół niej komę, dlatego K2 da astronomom niezwykłą możliwość obserwacji komety we wczesnym stadium.
A będzie trochę czasu na obserwację, bo kometa będzie śledzona przez cały czas, gdy w okolicach roku 2022 wykona nawrót w okolicy orbity Marsa i zacznie oddalać się w kierunku zimnych rubieży Układu Słonecznego.
źródło:
https://geekweek.interia.pl/geekweek/news-dostrzezono-najdalsza-komete-w-ukladzie-slonecznym,nId,5538476
https://en.wikipedia.org/wiki/C/2017_K2
https://theskylive.com/
https://esahubble.org/
Gdyby ktoś chciał śledzić ( ͡° ͜ʖ ͡°)
https://theskylive.com/c2017k2-tracker
@pekas: tzn gdzie konkretnie?
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Ob%C5%82ok_Oorta