[pan_kleks8]

1955 + 1 = 1956

Tytuł: Pięć lat kacetu
Autor: Stanisław Grzesiuk
Gatunek: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ocena: ★★★★★★★★★★
ISBN: 9788381231060
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Liczba stron: 616
Forma książki: książka
Ze wszystkich książek-wspomnień o pobytach w obozach koncentracyjnych/łagrach/innych podobnych miejscach ta należy do tych które najlepiej oceniam.

Stanisław Grzesiuk, warszawski pieśniarz-gawędziarz w 1940 roku trafił do Dachau, a w 1941 roku do Mauthausen-Gusen, gdzie przebywał do początku maja 1945 roku. W książce cenię szczególnie jedną rzecz - koncentruje się ona na opisie "zwykłego" życia w obozie, a śmierć i cierpienie są niejako na drugim, czasami bezosobowym planie, jednako towarzyszą narratorowi przez cały czas. Moim zdaniem, taki zabieg pokazuje jak "straszne" i "złe" były to miejsca - w innych tego rodzaju publikacjach często autorzy koncentrują się na opisie cierpień czy śmierci. Mam jednak wrażenie, że powoduje to, że myślimy o takich miejscach jako o czymś nadzwyczajnym czy nieprawdopodobnym. Tymczasem były to "zwykłe" miejsca w których "zwykli" ludzie sprawiali innym śmierć i cierpienie. Zwykli, normalni ludzie, których przed wojną można było spotkać na ulicach miast, którzy mieli rodziny, dzieci, żony.

Autor opisał życie obozowe bez cenzury, łącznie z walką o jedzenie, zmaganiami z innymi więźniami czy strażnikami, konfliktami między więźniami, aż po prostytucję czy wykorzystywanie seksualne. W tym wydaniu ujęte zostały dodatkowo fragmenty (są one "przekreślone" ale można je swobodnie przeczytać) usunięte przez autora w związku z wytoczonym mu procesem (opisał, jak jeden z więźniów wykorzystywał seksualnie innych).

Wpis dodany za pomocą tego skryptu

#bookmeter #historia #wojna #biografiabookmeter #autobiografiabookmeter #pamietnikbookmeter

[FormalinK]

pozostałe 2 książki Grzesiuka też są spoko

@fruity: raczej jedna, na marginesie życia jest bardzo słaba w tym towarzystwie.