Komentarz o tym jak było z tą kontynuacją Starożytnego Rzymu. O ile dosłowna i pod każdym względem kontynuacji prawna, językowa czy kulturowej starożytnego Rzymu przez Bizancjum, ze stolicą w Nova Roma (Konstantynopol) nie budzi żadnej wątpliwości wśród historyków o tyle w przypadku "niemieckiego" Sacrum Romanum Imperium (SIR) jest to jeszcze ciekawsze.
- Święte Cesarstwo Rzymskie jest w prostej linii spadkobiercą Karolingów, których Bizancjum określało jako Cesarstwo (812 r.), jednak teoretycznie nie Rzymskie. Wśród znajomych historyków spotykam się z opinią, że SIR ma jeszcze lepsze argumenty jako spadkobierca Rzymu, ponieważ dosłownie kontynuowali cesarską tradycję do bycia akceptowanym przez Rzymski lód. Przez całe średniowiecze (do Fryderyka III) cesarze SIR byli zobowiązani do koronacji dokładnie w Rzymie i musieli być zaakceptowani przez właśnie rzymski lud. Nie zawsze tak jednak było. Zupełnie odwrotna sytuacja była w przypadku Bizancjum, które w pewnym momencie utraciło kontakt ze swoją macierzą. Do wyboru cesarza najważniejsza była wola ludu rzymskiego, wydana przez aklamację. Cesarz ze Wschodu nie miał prawa odebrać miastu prawa do wybory Cesarza, a sam tytuł cesarza nie był dziedziczny, więc jak najbardziej lud rzymski miał prawo wybrać Cesarza. Bizancjum chciało Rzym z powodów symbolicznych mimo, że ten już w III w. stracił znaczenie gospodarcze i każde inne.
- Renovatio imperii Romanorum przez całe średniowiecze
- Po problematycznych relacjach za Karola jakby odnowiła się formuła cesarza dla wschodu i zachodu. Cesarz zachodni był nawet krytyczny wobec awantury z 1204 roku i nie uznał cesarstwa łacińskiego za jemu równe. Henryk II oficjalnie głosił równość między SIR a Bizancjum.
- Mieszko czy Bolesław Chrobry nie mogli ogłosić się królem. To musiał zrobić Cesarz SIR i to mimo, że Polska nie była w SIR w przeciwieństwie do "Czech". Podobnie Prusy uzyskały od Cesarza z Wiednia tytuł królestwa za udział w wojnie o sukcesję hiszpańską. Francuzi nie mogli i nie ogłaszali się cesarstwem nawet jak chcieli, mimo że byli też związani z Karolingami. To było możliwe dopiero za Napoleona. Zresztą dla niemców Renovatio regni Francorum było ważne.
- Jeśli chodzi o sztukę, odejście od idealizacji było wyraźne już w późnym antyku (grupa tetrarchów) a sztuka była zaadoptowana w Bizancjum bardziej pod cesarza a później bardziej Boga.
O ile dosłowna i pod każdym względem kontynuacji prawna, językowa czy kulturowej starożytnego Rzymu przez Bizancjum, ze stolicą w Nova Roma (Konstantynopol) nie budzi żadnej wątpliwości wśród historyków o tyle w przypadku "niemieckiego" Sacrum Romanum Imperium (SIR) jest to jeszcze ciekawsze.
- Święte Cesarstwo Rzymskie jest w prostej linii spadkobiercą Karolingów, których Bizancjum określało jako Cesarstwo (812 r.), jednak teoretycznie nie Rzymskie. Wśród znajomych historyków spotykam się z opinią, że SIR ma jeszcze lepsze argumenty jako spadkobierca Rzymu, ponieważ dosłownie kontynuowali cesarską tradycję do bycia akceptowanym przez Rzymski lód. Przez całe średniowiecze (do Fryderyka III) cesarze SIR byli zobowiązani do koronacji dokładnie w Rzymie i musieli być zaakceptowani przez właśnie rzymski lud. Nie zawsze tak jednak było. Zupełnie odwrotna sytuacja była w przypadku Bizancjum, które w pewnym momencie utraciło kontakt ze swoją macierzą. Do wyboru cesarza najważniejsza była wola ludu rzymskiego, wydana przez aklamację. Cesarz ze Wschodu nie miał prawa odebrać miastu prawa do wybory Cesarza, a sam tytuł cesarza nie był dziedziczny, więc jak najbardziej lud rzymski miał prawo wybrać Cesarza. Bizancjum chciało Rzym z powodów symbolicznych mimo, że ten już w III w. stracił znaczenie gospodarcze i każde inne.
- Renovatio imperii Romanorum przez całe średniowiecze
- Po problematycznych relacjach za Karola jakby odnowiła się formuła cesarza dla wschodu i zachodu. Cesarz zachodni był nawet krytyczny wobec awantury z 1204 roku i nie uznał cesarstwa łacińskiego za jemu równe. Henryk II oficjalnie głosił równość między SIR a Bizancjum.
- Mieszko czy Bolesław Chrobry nie mogli ogłosić się królem. To musiał zrobić Cesarz SIR i to mimo, że Polska nie była w SIR w przeciwieństwie do "Czech". Podobnie Prusy uzyskały od Cesarza z Wiednia tytuł królestwa za udział w wojnie o sukcesję hiszpańską. Francuzi nie mogli i nie ogłaszali się cesarstwem nawet jak chcieli, mimo że byli też związani z Karolingami. To było możliwe dopiero za Napoleona. Zresztą dla niemców Renovatio regni Francorum było ważne.
- Jeśli chodzi o sztukę, odejście od idealizacji było wyraźne już w późnym antyku (grupa tetrarchów) a sztuka była zaadoptowana w Bizancjum bardziej pod cesarza a później bardziej Boga.
itd.
#historia #rzym #bizancjum