[pod_sloncem_szatana]

Powiadam wam, „The People Who Own the Dark” (1976) Leóna Klimovskiego, oryginalnie Último deseo, to film bardzo ciekawy, a do tego uniwersalny, zadowoli bowiem i tych, którzy zastanawiają się, jak mogłaby wyglądać apokalipsa niewidomych ludzi, i tych, którym nie daje spokoju, jak wyglądały piersi matki Conana. Mówię „wyglądały”, bo mimo że Nadiuska nadal żyje, jej biust od lat 70. i 80. musiał się trochę zmienić.

Dobrze, a jak w ogóle do tego doszło, że w jednym filmie zmieszczono i piersi Nadiuski, i apokalipsę niewidomych ludzi, zapytacie. To proste. Grupa bogaczy spotyka się z kobietami w rezydencji na prowincji, by w piwnicznych komnatach obżerać się i oddawać uciechom cielesnym im. markiza de Sade'a (co anonsuje przybyłym i widzom przed ekranem burdelmama i organizatorka przedsięwzięcia). Żeby było bardziej sprośnie, tajemniczo i dekadencko, nie mogło zabraknąć typowego rekwizytu w takich sytuacjach, czyli masek. No i już Clara, czyli wcielająca się w nią Nadiuska, zrzuca tunikę, już stojący przed nią mężczyzna wita się z gąską, a widz wraz z nim, niestety, wyobraźcie sobie, zaczyna się wojna atomowa. Bomby spadają, słoiki z ogórkami trzęsą się w piwnicy, no i po orgii. Towarzystwo udaje się do niedalekiej mieściny po prowiant, ale okazuje się, że ludzie oślepli i atakują naszych bohaterów. A potem przeprowadzają nocny szturm na rezydencję.

Na przecięciu dwóch konwencji (erotycznej, która nie miała szansy się rozwinąć, i postapokaliptycznej, która z kolei rozwinęła się dość osobliwie) znajduje się grubas w masce świni, któremu odbija, w konsekwencji czego zaczyna chodzić na czworakach. W tym miejscu film osiąga szczytowy punkt dziwności – człowiek-świnia musiał być prototypem człowieka-psa robiącego fellatio facetowi w „Lśnieniu”. Potem są jeszcze wielce niepokojące sceny śmierci, chociaż bez gore.

Na YT w dobrej jakościowo angielskiej wersji, ale krótszej od tej hiszpańskiej o ok. 12 minut.

#film #filmy #filmnawieczor #filmoweimpresje #horror #postapo #kinoklasyb