[Kopyto96]

Murad IV - Siedemnasty Sułtan Imperium Osmańskiego.

Okres jego panowania przypadł na czas tak zwanego "Sułtanatu Kobiet", w którym matki i babki sprawowały realną władzę za małoletnich lub chorych psychicznie sułtanów jako regentki imperium. Po latach pałacowych intryg, młody Murad został wzniesiony na tron po zdetronizowaniu jego chorego psychicznie wuja, Sułtana Mustafy II, jako zaledwie 11 letnie dziecko. Uniezależnił się w wieku 20 lat. Nakazał ściąć wielkiego wezyra Topala Paszę (odpowiednik szefa rządu/rady państwa) oraz zakończył regencję swojej matki. Mianował przy tym nowego wielkiego wezyra - Mehmeda Paszę.

Rządy młodego Sułtana to powrót do czasów świetności Imperium Osmańskiego. Podczas swojego panowania zdobył Erywań, Bagdad, a także dowodził wyprawą na Półwysep Arabski, w wyniku czego Osmanowie otrzymali ziemie dawnej Mezopotamii. Jego stosunki z Polską był napięte, efektem czego były przygotowania do wypraw celem ataku Rzeczypospolitej, do czego jednak nie doszło.

Ustanowiona przez jego ojca Ahmeda I zasada senioratu spowodowała, że Murad wstępując na tron nie mógł stracić swoich braci, wysyłając do nich katów. Miał kilkoro rodzeństwa: Książę Bayezid, Książę Sulejman, Książę Kasim oraz Książę Ibrahim. Murad IV zmienił prawo które nakazywało przekazanie władzy jedynie synom panującego sułtana, co znacznie potęgowało szanse powrotu do prawa bratobójstwa. (Prawo senioratu natychmiast wróciło po śmierci Murada)

Niestety, władca nie miał szczęścia do dzieci. Czwórka jego synów - Sulejman, Selim, Mehmed i Aladdin zmarła bardzo młodo. Można podejrzewać tu udział pałacowych intryg, w obawie przed straceniem synów Sułtanki matki Kosem, która dalej miała spore wpływy w pałacu i osmańskiej polityce.

Zanurzający się w odchłań despotii Sułtan, nakazał egzekucję dwóch ze swoich braci - Sulejamana oraz Bayezida w 1635, podczas świętowania zdobycia miasta Erywań. Prawdopodobnie obawiał się on o spisek i próbę detronizacji. Trzy lata potem, w 1638 przed wyprawą na Bagdad nakazał egzekucję swojego trzeciego brata - Kasima, który choć był księciem koronnym, ze strachu przed swoim bratem nie wiązał żadnych nadziei z objęciem tronu.

Ciekawostką jest, że w Imperium Osmańskim bracia/wujowie wchodzących na tron władców, byli duszeni jedwabnym materiałem przez głuchoniemych katów, a następnie chowani z pełnymi honorami. Jeśli jednak któryś zdradził sułtana, duszony był cięciwą od łuku również przez kilku rosłych i silnych głucho-niemych i zamaskowanych katów, a ciało trafiało od razu do mauzoleum, bez państwowych honorów.

Władca był znany ze swojego okrucieństwa, despotycznego sprawowania włądzy oraz zakazu picia alkoholu, kawy czy zażywania tytoniu. Mimo to sam był alkoholikiem, oddając się swoim pokusom w czasie wolnym od rządzenia. W ostatnich latach swojego życia ciężko chorował. Choć był sprawnym wojownikiem i strategiem wojennym, wieczorami oddawał się zabawie i piciu wina. W efekcie czego zachorował na marskość wątroby.

Na łożu śmierci, prawdopodobnie już nie do końca świadomy, nakazał egzekucję swojego brata, księcia Ibrahima. Rozkazu jednak nie wykonano, gdyż Sułtanka Matka w obawie przed wygaśnięciem dynastii przekupiła katów, by darowali życie Ibrahimowi, a swojemu synowi-władcy powiedziałą, że został stracony.

Sułtan Murad IV zmarł w 1640 roku w wieku zaledwie 28 lat. Był ostatnim sułtanem, który osobiście dowodził wojskiem w polu i prawdopodobnie jednym z najlepszych w historii. Po jego śmierci tron osmański przypadł jego najmłodszemu bratu, Sułtanowi Ibrahimowi I, który władcą był beznadziejnym, ale zabezpieczył osmański ród, płodząc 3 synów.

#ciekawostkihistoryczne #historia #monarchia #turcja #ciekawostki