[batgirl]

Cześć Mirki. Znamy się lepiej bądź gorzej, krócej bądź dłużej, ale jestem z wami prawie od zawsze. Nigdy nie byłam okazem zdrowia, często chorowałam, jako dziecko spędziłam dużo czasu w szpitalach. Dorastanie stało się dla mnie łaskawsze, bo choroby stały się rzadkością, życie stało się normalne.

Aż do teraz. Mam 26 lat, za 4 miesiące wychodzę za mąż. Mam spoko pracę, spoko życie. Plany i marzenia. I zdiagnozowane stwardnienie rozsiane.

Zaczęło się od pozagałkowego zapalenia nerwu wzrokowego. Nagle, z dnia na dzień, pole widzenia w prawym oku zmniejszyło się do 37%. Nigdy nie nosiłam okularów. Nigdy nie miałam kłopotów ze wzrokiem. Budzę się i nie widzę. Szok. Oczywiście, trafiłam na dobrego okulistę - od razu skierował mnie na neurologię. Wylądowałam w szpitalu. Tam przeprowadzono szeroką diagnostykę SM, jednocześnie lecząc moje oko. Wzrok wrócił, po 6 dniach mnie wypisano. Dalsze leczenie ambulatoryjnie - wraz ze zmniejszeniem dawki sterydów, widziałam coraz gorzej. Zapalenie wróciło.

8 marca odebrałam wszystkie wyniki badań. Jasna diagnoza - zmiany w mózgu, obecność białek w płynie rdzeniowym - pierwszy rzut SM. I brutalna prawda o polskiej służbie zdrowia.

'Jest Pani zbyt zdrowa, by trafić do programu leczenia. Ma Pani za mało punktów w skali McDonalda. Wzrok nie wróci do pełni sprawności, ale po pół roku mózg nauczy się patrzeć na nowo. Proszę powtarzać rezonans co dwa miesiące i obserwować swoje ciało i mózg. Gdyby coś się działo, zapraszam na oddział.' To samo usłyszałam od dwóch innych lekarzy.

Co teraz? Czekam. Bo na razie jestem przerażona. Codziennie widzę inaczej. Dzisiaj - prawe oko nie wyłapuje świecenia latarką prosto w moje oczy. I nie wiem co robić.

Dania, Niemcy, Anglia leczą mój etap choroby, leczą od razu, bez nakładania życia pacjenta na matrycę i czekania. Pewnie wyjadę, jak tylko stanie się to możliwe. Pewnie znów wywrócę swoje życie do góry nogami. Ale nie wyobrażam sobie, że się poddam. I że przegram.

Trzymajcie kciuki i nie bagatelizujcie swojego zdrowia. Dbajcie o siebie i cieszcie się życiem. Bo bywa bardzo przewrotne.

Wiem, że długie, ale musiałam się z wami tym podzielić.


#choroba #tintachoruje #mirkowyznania #trzymajciekciuki

[vandalizmo]

Pozdro od współSMka ;] Ja już mam 10lvl w SM, więc trochę już przeszedłem. Jakby co to wal śmiało. Trzymaj się! :)

[amator_kwasnych_zelek]

no to robudowane. A pasozyty robilas?? Hmm z jakiej czesc PL jestes? Edit: z Łodzi. Ok. Masz dobrego lekarza w Wwie niejakiego Ozimka. Gwiazdorzy ale wie co robi.

@agnea: @batgirl: Uważaj bo wyczuwam tutaj jakieś szarlataństwo mocno. Chorych ludzi łatwo zmanipulować sprzedając nadzieję i sporo "ludzi" to wykorzystuje.

[Pienio69]

@batgirl: czy zapalenie nerwu jest bolesne?

[batgirl]

@Pienio69 pierwszy rzut był, bo bardzo bolała mnie gałka oczna - przy każdym spojrzeniu w bok, musiałam zamykać oczy i obracać głowę, dopiero mogłam zmienić kierunek wzroku. Przy drugim już mnie nie bolało, ale z kolei doszła slepota barw, która powoli ustępuje. :)

[sponge]

@batgirl: Walcz Tinta :)

[batgirl]

@sponge o matko, to ty?

[sponge]

@batgirl: o córko, to ja ;)

[batgirl]

@sponge <3

[sponge]

@batgirl: long time no see