@glupi-kot: 14 lipca 1854r. urodził się Jacek Malczewski - polski malarz, jeden z głównych przedstawicieli symbolizmu przełomu XIX i XX wieku.

Przedstawiał głównie sceny z życia prostych ludzi. Te obrazy, podobnie jak sceny martyrologiczne obrazujące działania powstańców, należą do nurtu realistycznego. Dość wcześnie zwrócił się w stronę symbolizmu – wówczas często sięgał po fantastyczne postaci faunów, aniołów, centaurów. Jego prace przepełnione są smutkiem i melancholią. Czerpał głównie z polskich tradycji romantycznych i folkloru, które chętnie wzbogacał o motywy mitologiczne. Tematyka dzieł malarza oscylowała wokół kilku zasadniczych motywów wielokrotnie ujmowanych na rożne sposoby. Jedną z obsesji artysty była śmierć, inną – męka tworzenia.

Wiele dzieł poświecił także tematyce historyczno-patriotycznej. Inspirował go mistycyzm, mesjanizm oraz egzystencjalizm. W jego pracach znajdziemy wiele wątków erotycznych i autobiograficznych.

Zobaczcie także 5 współczesnych, polskich artystów, których możecie nie znać, a zna ich cały świat

#malarznadzis #ciekawostki #zainteresowania #gruparatowaniapoziomu #sztuka #kultura pokaż całość

źródło: malczewski.png

Najbardziej kontrowersyjne książki w historii:

- Charles Baudelaire – Kwiaty zła
- Markiz de Sade – Sto dwadzieścia dni Sodomy
- Comte de Lautreamont – Pieśni Maldorora
- Emil Zola – Germinal
- Louis-Ferdinand Céline – Podróż do kresu nocy
- Niccolò Machiavelli – Książę
- Salman Rushdie – Szatańskie wersety
- Joseph Conrad – Jądro ciemności
- Henry Miller – Zwrotnik Raka
- Kurt Vonnegut – Rzeźnia numer pięć
- Anthony Burgess – Mechaniczna pomarańcza
- George Orwell – Rok 1984
- Vladimir Nabokov – Lolita
- Truman Capote – Z zimną krwią
- Nikołaj Gogol – Martwe dusze
- Fiodor Dostojewski – Zbrodnia i kara
- Michel Houellebecq – Uległość

Więcej informacji na temat powyższych książek znajdziecie w naszym artykule: Najbardziej kontrowersyjne książki w historii

#ebook #czytajzwykopem #ksiazki #kultura #literatura #czytniki

#naczytniku <= tag do obserwowania/czarnolistowania pokaż całość

Impresjoniści to dopiero byli goście.

Bo wyobarźcie sobie, że chcecie wejść na salony, a salony mówią wam, nie, wasza sztuka jest do kitu, więc postanawiacie założyć swoje własne.

Wszystko zaczęło się 150 lat temu, gdzieś w paryżu. Grupka ziomków spotykała się w Café Guerbois, aby pić kawę i rozmawiać o sztuce. Kasy nie mieli nic, nie starczało kasy na jedzenie. Jednemu się lepiej wiodło ze sprzedażą sztuki, to pomagał drugiemu. Jak to ziomek ziomkowi.

Do tej grupy należeli Edouard Manet, Edgar Degas, Paul Cezanne, Claude Monet, Camille Pissarro i kilku innych.

Jak ktoś uważał na lekcjach Polskiego, malarstwa, czy co tam teraz się w szkołach wykłada, to wiecie, że byli to wielcy malarze impresjoniści i ich sztuka warta jest w dzisiejszych czasach milardy dolarów.

No ale impresjonizm nie zawsze tak był widziany. Na przełomie 19 i XX wieku impresjonizm przez salony był uważany za gniot. Słaba sztuka, która wygląda jakby ktoś naładowanym pistoletem z farbą strzelał w płótno.

Kiedyś na propsie były salony. Czym były salony?

Były to wielkie prestiżowe wystawy z setką obrazów organizowane raz w roku w Paryżu. Od salonów zależało, czy wasza sztuka zostałaby sprzedana. To od nich zaleożało być, albo nie być. Z tego też względu zawód malarza w tamtych czasach był taki ekskluzywny i porównywalny pod względem prestiżu z takimi zawodwami jak prawnik, czy lekarz.

No ale nie byle jacy malarze byli propsowani. Trzeba było się dostosować pod pewne reguły.

Trzeba było malować tematy wzniosłe, mitologiczne, bądź historyczne. Warsztat artystyczny stał na pierwszym miejscu.
Anatomia, perspektywa, forma. To wszystko musiało być na własnym miejscu.

Impresjoniści uważali to za głupotę, i woleli malować to na co właśnie mają ochotę, a nie to co jest w dobrym smaku.
Nie chcieli podporządkowywać się pod status quo.

Z tego względu postanowili zorganizować własną wystawę i własne stowarzyszenie pod nazwą "Société anonyme des artistes peintres, sculpteurs et graveurs".

I tak jak obrazy które miały być wystawione przez salony najpierw musiały przejść przez tak zwany "casting", gdzie jury wybierało najlepsze obrazy, tak wystawa impresjonistów nie miała zasad jako takich. Każdy mógł wystawić co chciał.

Może nie byli wtedy tak wielcy jak salony, ale udało im się od czegoś zacząć.

Ich sztuka była kontrowersyjna, ale to własnie ta kontroweryjność spowodowała, że stawali się coraz popularniejsi.

Dziś jednak mniej mówi się o akademiźmie, ale impresjonizm? Był przełomem w dziedzinie sztuki.

A to wszystko dlatego bo kilku ziomkom się nie podobało, że ich sztuka nie była akceptowana przez salony.

#malarstwo #sztuka #kultura #ciekawostki pokaż całość

Jakoś umknęła mi ta informacja, ale Pressje czyli społeczno-kulturalno-polityczny kwartalnik tworzony przez Klub Jagielloński ukazuje się teraz za darmo w wersji cyfrowej i to w dodatku w e-bookowych formatach - miło (｡◕‿‿◕｡) Szkoda, że na przykład taka Kultura Liberalna jest wydawana w formie artykułów na stronie, a nie w jakimś zgrabnym EPUB-ie czy MOBI. Można oczywiście się bawić w Send to Kindle, ale mało to wygodne.
#ebook #ebooki #zadarmo #kindle #kultura #polska pokaż całość

źródło: klubjagiellonski.pl

Swantewit Woliński - święta drewniana figurka odkryta w 1974 roku na wyspie Wolin.

Odkryto cztery egzemplarze figurki, datowane na IX/X wiek. Figurki zostały starannie wykonane w drewnie zgodnie z miejscową tradycją przez mieszkańów Wolina. Wszystkie są niewielkich rozmiarów ok. 6 cm i pełniły funkcje kieszonkowych amuletów (talizmanów) odzwierciedlających słowiańskiego boga Swantewita. Obecnie figurki Swantewita można oglądać w Muzeum Regionalnym w Wolinie.
#rodzimowierstwo #slowianie #sztuka #polska #sztukaslowianska #rzezba #pomorze #wolin #swantewit #archeologia #historiapolski #kultura #artefaktnadzis #starszezwoje #epokavilka #ciekawostkihistoryczne pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: 4536E00F-7678-41F7-8595-1C0393948279.jpeg

Thornton Dial - Assamblage
Thornton Dial, artysta-samouk, którego obrazy i asamblaże wykonane z materiałów zmiatanych opowiadały historię czarnej walki na południu
Więcej prac artysty:
http://milenaolesinska.blogspot.com/2019/07/thornton-dial-assamblage-sculpture.html

#sztuka #art #gruparatowaniapoziomu #rzezba #kultura #zainteresowania #blog #sztukawspolczesna pokaż całość

źródło: thornton-dial-freedom-cloth-2005.jpg

Thornton Dial - Assamblage
Thornton Dial, artysta-samouk, którego obrazy i asamblaże wykonane z materiałów zmiatanych opowiadały historię czarnej walki na południu, trafiły do stałych kolekcji największych muzeów w USA.
Więcej prac artysty:
http://milenaolesinska.blogspot.com/2019/07/thornton-dial-assamblage-sculpture.html

#sztuka #art #gruparatowaniapoziomu #rzezba #kultura #zainteresowania #blog #sztukawspolczesna pokaż całość

źródło: TD_Pig's_Life_3189.jpg

Jacques Lipchitz - Kubizm
Więcej prac artysty:
http://milenaolesinska.blogspot.com/2019/07/jacques-lipchitz-crystal-cubism.html

#sztuka #art #rzezba #gruparatowaniapoziomu #kultura #zainteresowania #kubizm #blog pokaż całość

źródło: AD00516_0.jpg

@glupi-kot: Dziś swoje urodziny obchodzi angielski malarz, rysownik, grafik, fotograf oraz scenograf David Hockney! W jego przeważa tematyka autobiograficzna - najwięcej jest portretów, autoportretów i pogodnych scen kameralnych, których bohaterami są jego przyjaciele i znajome wnętrza. Cechuje je oszczędność techniki, zainteresowanie zagadnieniem światła w obrazie i zaczerpnięty z pop-artu i fotografii realizm w ukazywaniu zwyczajnych, prozaicznych tematów.

Jego obraz „Portret artysty (Basen z dwiema figurami)” został sprzedany w zeszłym roku za 90,3 mln dolarów. Możecie go zobaczyć w jednym z odcinków BoJacka Horsemana

#malarznadzis #ciekawostki #sztuka #kultura pokaż całość

źródło: David Hockney.png

Za MistycyzmPopkulturowy

W sumie zastanawia mnie, jak współczesna publiczność odbiorze nową ekranizację Diuny. Ostatecznie puentą sagi jest fakt, iż status quo oparte na władzy jest inherentnie wadliwe, że możesz posadzić na szczycie odpowiednią osobę - inteligentną, empatyczną, mającą dobre intencje i możliwości wcielenia ich w życie - ale sama struktura relacji władzy sprawi, że ta osoba będzie postępowała w sposób niemoralny i niegodziwy, bo system działa w taki sposób, że inne sposoby postępowania będą przynosiły jeszcze więcej zła i niegodziwości.

Diuna jako saga nie jest opowieścią o złym władcy, którego trzeba zdetronizować i potem posadzić na tronie młodego księcia, by wszyscy żyli długo i szczęśliwie. Diuna jako saga jest opowieścią o tym, że nieważne, kto siedzi na tronie - dopóki istnieje tron, dopóty rezultatem będzie cykl przemocy, nieszczęść i katastrof niszczących życia jednostek i całych cywilizacji.

Przy założeniu, że Denis Villeneuve rozumie to przesłanie i zdecyduje się je włączyć do swojej kinowej adaptacji - szalenie ciekawi mnie, jak wpłynie to na odbiór filmu u publiczności, której dziesięć tysięcy filmów Marvela wbiło w umysły ideę, że statu quo jest czymś bezdyskusyjnie dobrym i należy go bronić za wszelką cenę.

#diuna #marvel #antykapitalizm #film #kultura pokaż całość

POBÓR
Sławomir Mrożek

W dużym pokoju o jasnych oknach znajdował się naprzeciw drzwi podłużny wąski stół, za którym zasiadła komisja poborowa. Pośrodku stołu – przewodniczący w randze kapitana, po każdej stronie mając jednego porucznika, na skrajach zaś sierżantów, schylonych nad rejestrami. Dwaj lekarze ze słuchawkami w uszach czekali nieco na uboczu, obok wagi. Uchyliły się drzwi i wszedł kolejny poborowy. Był to silnie zbudowany, młody człowiek, którego ciało pokrywał gęsty tatuaż. Zbliżył się do stołu i – według pouczenia – stanął naprzeciw przewodniczącego. Oczy wszystkich skierowały się na rysunki na jego ramionach, piersi, a także brzuchu i nogach, aż do kostek. Nie były to jednak wizerunki kobiet, jak tego oczekiwali oficerowie, dzięki surowemu trybowi życia spragnieni kobiecości. Były to dokładnie wykonane i zawiłe wizerunki ludzi pracy z młotami i sierpami w dłoniach, a także sceny grupowe, które przez zagęszczenie i obfitość szczegółów sprawiały na pierwszy rzut oka wrażenie nieregularnych deseni.
– Co to jest? – zapytał przewodniczący. Chłopiec wyprężył się, a przy tym ruchu na jego szerokiej piersi zagrała panorama dużego zakładu przemysłowego.
– Po prawej stronie: żniwa i przemysł rolny, wyżej przepony – przemysł ciężki, na przeponie: życie społeczne i naukowe, od mostku do obojczyków – handel i przemysł lekki, na nogach sport i rozrywki – odrzekł z odcieniem źle ukrywanej dumy.
– No tak – powiedział przewodniczący, opanowywując zaskoczenie. – No tak. Dobrze – skupił się, marszcząc czoło. – No, a dajmy na to, na przykład... – tu potarł potylicę, przez chwilę natężając myśl – dajmy na to kursy wieczorowe, dla dorosłych, słowem: wychowanie – jest? Bo wychowanie to ważna rzecz i wielka zdobycz! – dorzucił surowo.
– Jest! Pod pachą.
– Podejdźcie bliżej, bo nie widzę. Co to tam macie, co to przedstawia?
– Przewodniczący pracy grają po szychcie w ping-ponga – objaśnił młodzieniec – pan kapitan nie dostrzega, bo musi być małe, żeby się zmieściło.
Za stołem zapanowało ożywienie. Członkowie komisji wymieniali półgłosem uwagi. Młody człowiek zjednał sobie ogólną przychylność swym wyrobieniem społecznym i widocznym na całym ciele patriotyzmem. Stał przed komisją na baczność i czując, że wywarł dodatnie wrażenie, ośmielił się zaproponować:
– Jeżeli pan kapitan pozwoli, to jeszcze coś pokażę.
Przewodniczący zgodził się. Uzyskawszy jego zezwolenie, młodzieniec zmienił postawę i nabrawszy powietrza w płuca zaczął misternie naprężać i rozluźniać rozmaite mięśnie, na skutek czego pojedyncze figury, a nawet całe grupy poruszyły się i jakby ożyły. Oczom komisji ukazała się, dzięki umięśnieniu przepony – przedszkolanka prowadząca grupkę dzieci na spacer. Umiejętnie manewrując posłusznymi częściami swego wspaniale wyćwiczonego ciała – młodzieniec uzyskiwał maksimum wyrazu i prawdopodobieństwa. Oto na przykład zręcznie zginając prawe przedramię i operując grą bicepsu i tricepsu, uzyskiwał sceny zwózki zboża przez chłopów do państwowego punktu skupu. Oficerowie nie posiadali się ze zdumienia nad jego pomysłowością i biegłością. Nikt nie miał wątpliwości, że lojalność, jaką tchnęła cała jego krzepka postać, uczyni zeń żołnierza, z którego państwo będzie miało pożytek.
– No, a z tyłu też coś macie? – zapytał kapitan, uświadamiając sobie, że przecież mogą zobaczyć co najmniej jeszcze drugi raz tyle, ile z przodu.
– Tak jest – odpowiedział młodzieniec i posłusznie odwrócił się tyłem do komisji.
Wtedy obecni nagle zerwali się i pośpiesznie stanąwszy na baczność w osłupieniu, ze wzrokiem natychmiast napełnionym przez uczucia należnego oddania i szacunku – zasalutowali w milczeniu.

Pierwodruk: „Przegląd Kulturalny”, 1957 („Kultura”, 11/1982)
#mrozek #gruparatowaniapoziomu #kultura #filozofia #literatura #ksiazki #socjalizm

Ku pamięci @pani_doktor_od_arszeniku pokaż całość

@glupi-kot: 7 lipca 1887r. urodził się Marc Chagall - czołowy przedstawiciel kubizmu i internacjonalizmu, "malarz aniołów".

W swojej twórczości chętnie wracał do sielankowego okresu dzieciństwa, kiedy pomimo biedy dobrze czuł się w domu rodzinnym – stąd także łatwo zauważalne są wpływy judaizmu. Motywy żydowskie często stanowią tło dla jego artystycznej wypowiedzi. Chociaż trudno jednoznacznie mówić o religijności dojrzałego Chagalla, nie bał się on nigdy przedstawiać w swych obrazach elementów chasydzkiego świata.

Jeden z jego obrazów pojawił się w serialu BoJack Horseman

#gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #malarstwo #sztuka #kultura pokaż całość

źródło: chagall.png

Ciężko znaleźć drugi film który tak w pełni zasługuje na określenie "kultowy", jak produkcja którą dziś przypomnę w cyklu "Zapomniane lub mało znane filmy ze Złotej Ery VHS".
To mieszanka akcji, romansu, musicalu i odrobiny... utopijnej fantastyki...

"Ulice w ogniu" (Streets of Fire, 1984)

Brudnoszare, nienazwane amerykańskie miasto lat 80-tych, skąpane w świetle neonów w którym wciąż widać świat lat 50-tych...
Ellen Aim (Diane Lane), słynna gwiazda rockowa, zostaje porwana podczas występu w klubie przez gang motocyklowy zwany Bombersami, z bezwzględnym Ravenem (Willem Dafoe) na czele.
Agent artystki, a równocześnie jej obecny narzeczony oferuje byłemu chłopakowi Ellen, Tomowi Cody'emu (Michael Pare) 10 tys. dolarów za odszukanie i uratowanie piosenkarki. Cody, weteran wojny wietnamskiej który po latach powrócił do miasta, pomimo niechęci do swojej ex postanawia przyjąć intratne zlecenie.
Zaczyna działać od razu i wraz z przypadkowo poznaną byłą komandoską, atrakcyjną McCoy (Amy Madigan) dostaje się do obozu Bombersów...

"Historia rozwija się szybko.
Wygląda to mniej więcej tak, jakbyśmy skakali wzrokiem od okienka do okienka w komiksie, a same dialogi to nic innego jak te wyciągnięte z komiksowych dymków. Krótkie, treściwe często jednozdaniowe wypowiedzi, po których nie ma już co komentować. One-linery wypełniają "Ulice w Ogniu" po brzegi.
Od przytyków, po wyznania miłosne. Od prawd na miarę Paulo Coelho, po szybkie puenty.
A wszystko to z powagą sapera na moment przed wybraniem kabelka odpowiedniego koloru."

"Ta trochę kiczowata historia jak z komiksu okraszona została ryzykowną, chociaż zdającą celująco egzamin muzyką.
Otóż, to co słyszymy to lata 80-te. Muzyka, którą gra zespół Ellen to zgrabne i nośne rockowe dźwięki prosto z listy Billboard 84′.
Co ciekawe, ten najbardziej energiczny kawałek na otwarcie filmu dosłownie porywa swoim dynamizmem, który kojarzy się z punkową witalnością."
"Reszta zaś, czyli bohaterowie, samochody i tytułowe ulice w ogniu to już lata 50-te.
Na ulicach zobaczymy masę pereł amerykańskiej motoryzacji, jak chociażby Chevroleta Impala, czy Mercury Convertible, na którego tylnych siedzeniach niejedna para z lat 50-tych poznawała arkana seksu.
Osobny akapit należy poświęcić plastyce kadrów.
Odważna gra kolorowymi światłami neonów w zderzeniu z brudnoszarą, mokrą ulicą robi wrażanie.
Sceny knajpiane to już poważny kandydat na wydruk i powieszenie w antyramie w każdym pokoju pełnym tęsknoty za ejtisami”.

Zwiastun.
Strona Filmweb.

Cały film on-line - (napisy,720p) lub (lektor,1080p).

Poprzednie filmy które prezentowałem (wkrótce będzie ich już z setka), a także kolejne pozycje znajdziecie pod moim tagiem autorskim ⇨ #zlotaeravhs...

#filmnawieczor #lata80 #kultowe #nostalgia #gruparatowaniapoziomu
#wykopplus30club #gimbynieznajo

pokaż spoiler #film #filmy #neony #lata50 #50s #vhs #samochody #klasyka #fantastyka #motocykle #kino #retro #video #zlotaeravha #kasety #filmnadzis #ogladajzwykopem #80s #akcja #80sforever #kinoklasyb #filmyonline #kinocebulowe #motory #dawnegwiazdy #dawnepieknosci #utopia #starealedobre #starealejare #kinofilia #poscig #kultura #rozrywka #musical #muzyka #muzykafilmowa #komiks #cyberpunk #kinomatografia #komiksy #wypozyczalnia #kinomaniak #gangi #kultura #noir #thriller #disco #ejtis #ejtisy #noire #scifi #kinoman #kino


pokaż spoiler @Mega_Smieszek - dzięki za podrzucenie pomysłu na ten film ;)
pokaż całość

źródło: zcamera-20190707_102648.jpg

Bardziej kultowo się nie da. #piwo #kult #kultura

źródło: 1562437418171.jpg

Zao Wou-Ki - Abstrakcja Liryczna
Zao Wou-Ki - Zao Wou-Ki urodził się 13 lutego 1920 roku w Pekinie. Studiował kaligrafię, a w latach 1935-1941 malarstwo w szkole dzieł sztuki w Hangzhou. . Jego wystawy we Francji spotkały się z uznaniem Joana Miró i Pabla Picasso.
Więcej prac artysty:
http://milenaolesinska.blogspot.com/2019/07/zao-wou-ki.html

#sztuka #art #malarstwo #gruparatowaniapoziomu #zainteresowania #kultura #obrazy #blog pokaż całość

źródło: CR4bH0fXAAABLBb.jpg

Zao Wou-Ki - Abstrakcja Liryczna
Zao Wou-Ki - Zao Wou-Ki urodził się 13 lutego 1920 roku w Pekinie. Studiował kaligrafię, a w latach 1935-1941 malarstwo w szkole dzieł sztuki w Hangzhou. W 1948 roku wyjechał wraz z żoną Lan-Lan do Paryża, gdzie zamieszkali w bloku w dzielnicy Montparnasse. Jego wystawy we Francji spotkały się z uznaniem Joana Miró i Pabla Picasso.
Więcej prac artysty:
http://milenaolesinska.blogspot.com/2019/07/zao-wou-ki.html

#sztuka #art #malarstwo #gruparatowaniapoziomu #zainteresowania #kultura #obrazy #blog pokaż całość

źródło: 2018_HGK_13275_0023_000(zao_wou-ki_141259).jpg

Dziś w cyklu "Przeboje ze Złotej Ery VHS" przypomnę film (choć pewnie ze świecą można szukać osoby która go nie zna) który może śmiało stawać na podium razem z "Matrix'em" w kategorii kreacji tajemniczego, zmiennego świata, gdzie ludzie są tylko pionkami w rękach nieznanych sił...

"Mroczne miasto" (Dark City, 1998)

Niezwykły film który oglądany po raz drugi czy nawet trzeci, nadal budzi emocje jak przy pierwszym seansie, a widz może odkrywać kolejne niuanse ten historii.
Świetny klimat i rewelacyjna scenografia, kostiumy, dobre efekty i znana obsada, plus nietuzinkowa fabuła - tego nie można nie znać - kto jakimś cudem przegapił, niech żałuje i nadrabia zaległość ;)

John Murdoch (Rufus Sewell) budzi się w pokoju hotelowym. Nie pamięta, kim jest i co robił poprzedniego dnia. Na podłodze leży zamordowana dziewczyna. Z dokumentów, które przy sobie znajduje dowiaduje się, że nazywa się John Murdoch.
Ucieka z obcego sobie miejsca, a jego tropem podąża policja i dziwni ludzie w czarnych ubraniach o bladych twarzach.
Wkrótce wpada na trop tajemniczej organizacji manipulującej wspomnieniami mieszkańców, a także wyglądem całego miasta...
W rozwikłaniu tej mrocznej historii jego sprzymierzeńcem staje się tajemniczy doktor Schreber (Kiefer Sutherland).

"Hey, you happen to know the way to Shell Beach?"

Zwiastun.
Strona Filmweb.
Cały film z lektorem on-line (fili, 720p).

Resztę prezentowanych przeze mnie filmów (jak również kolejne) możecie zobaczyć pod tagiem ⇨ #zlotaeravhs.

#filmnawieczor #gruparatowaniapoziomu #kultowe
#nostalgia #gimbynieznajo #klasyka

pokaż spoiler #film #filmy #lata90 #vhs #90s #scifi #thriller #sciencefiction #noir #fantastyka #kino #retro #video #zlotaeravha #kasety #filmnadzis #ogladajzwykopem #filmyonline #starealedobre #starealejare trochę #cyberpunk #kinofilia #obcy #sf #wypozyczalnia #kosmici #rozrywka #matrix #kinematografia #kultura #noire
pokaż całość

źródło: zcamera-20190705_211242.jpg

12 września 1926 roku w połabskiej miejscowości Parchim odbyła się uroczysta procesja poświęcona 700-leciu miasta, na której słowiańscy rdzenni mieszkańcy w uroczystej procesji nosili wizerunek boga Peruna. Parchim jest miastem powiatowym w Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie. Nazwa miasta jest pochodzenia słowiańskiego i przetrwała do dzisiaj. Jest poświadczona w źródłach i wywodzi się od połabskiego imienia „Parchom”.
#slowianie #pomorze #polabie #fotohistoria #starezdjecia #starszezwoje #historiajednejfotografii #rodzimowierstwo #kultura #historiaslowian #niemcy #epokavilka #ciekawostkihistoryczne #perun #religia #ciekawostki #imperiumlechitow #patriotyzm pokaż całość

źródło: 77C3CEB7-593B-4E3D-9638-BBF9DD9CDA52.jpeg