[Treant]

Castell Astorian, astralista
Wszechojcze, który przemierzasz bezkresne głębiny, przemień mnie.
Tak jak przemieszczasz gwiazdy na firmamencie, porusz mnie.

- KRA!

Castell Astorian nie widział dla siebie miejsca w akademii magów, w odróżnieniu od nich był utalentowany. To zwykle za mało żeby skierować ucznia na drogę wilka morskiego, jednak w tym przypadku wydarzyło się coś jeszcze. Dobrze pamiętał tę noc kiedy pierwszy raz usłyszał wezwanie księżyca. Uspokajające światło wlało się do przez jego powieki i odbiło się echem w jego snach. Jego miejsce było tam gdzie nieskończone niebo spotyka się z nieskończoną głębią.

- KRA! DUPA!

Kiedy raz zawitasz w to tajemne miejsce, będziesz szukał każdej drogi żeby znaleźć się tam z powrotem. Ostatniego dnia nauki sprzedał swoje rzeczy, napisał list do rodziców i zaciągnął się na najbrzydszy bryg jaki zobaczył w porcie, pełen żeglarzy o najbrzydszych mordach. Dwa lata i trzy załogi później, los zastał go w roli nawigatora na statku Perełka należącego do bandy Pijanych Kruków. To było dobre życie, pełne przygód i podróży. Może miejsce którego szukał to tak naprawdę kamraci których spotkał po drodze…

- KRAAA KRAAA, - głośny wrzask kruka wyrwał go ze snu. Ptaszysko skakało po podłodze kajuty i pukało dziobem w drzwi. - ŻREĆ, ŻREĆ!
Na zewnątrz rozpoczynał się kolejny piekielnie głośny dzień portowy. Czas wstać, nakarmić kruka i zarobić trochę grosza. Usadził wielkie (i ostatnimi czasy, zdaje się, grube) ptaszysko na ramieniu i wyszedł na pokład. Bosman pokazywał nowemu członkowi załogi statek.

- Łajba jest mocna, sztorm się jej nie ima, ale tak naprawdę to załoga tworzy silny statek - bosman splunął - No i Boreasz, nie wiem młody w jakich bogów wierzysz ale nami rządzi Boreasz. Od teraz to twoja matka, ojciec i kochanka.
- Popieprzyło się bosmanowi, łajba to kochanka, kapitan jak ojciec, a morze to matka! - krzyknął ktoś z ładowni.
- Może to twoja matka już wiesz co. Widzisz ten maszt, wspinaj się na ten maszt młody, no ruchy, myślałeś że będziesz czekał na kapitana siedząc na dupie?

- DUPIE! - wrzasnęło ptaszysko - DUPA!
Castell szybko zabrał ptaszysko pod pokład, wiedział głodny i zestresowany kruk będzie cały czas wrzeszczał niecenzuralne słowa których nauczyli go kamraci. A kiedy będzie nakarmiony i spokojny będzie udzielał mu dobrych rad…

#lacunafabularniefantasy #lacunafabularnie #lacunafabularnieczarnolisto