[piecnadziesiec]

Zastanawiam się jak wiele osób ma podobnie jak ja. Otóż kompletnie nie mam potrzeby tworzenia trwałej relacji z kobietą, nie odczuwam potrzeby miłości, bliskości, a tymbardziej dzielenia się z kimś swoim życiem. Nie jestem totalnym samotnikiem, mam kilku przyjaciół, dobre relacje z rodziną, przez moje zycie przewinelo sie troche osób a wiec nie mozna mnie nazwac odludkiem. Mam jednak typowo introwertyczna nature, potrzebuje duzej autonomii, sam duzo lepiej sie organizuje niz gdy musze to zrobic z kims.

Co do relacji z kobietami to praktycznie wszystkie to były jednorazowe akcje, które zdarzały mi sie jednak bardzo sporadycznie, zazwyczaj totalnie przypadkiem. Nigdy jednak nie poczułem czegoś więcej do zadnej, mimo tego ze probowalem. Byłem nawet raz, jako 19-latek, w związku z mlodsza rok laską, która była we mnie zakochana, chciałem się przełamać ale nie wyszło. Przez to, że czuła ze nie znaczy ona dla mnie tyle co ja dla niej to nawet przez ten czas ze mna nie sypiala (choc tak naprawde to do konca nie wiem o co jej chodzilo). Zakończyłem to z braku sensu. Od tamtej pory juz zadnej proby nie podjalem.

Jedyna tak naprawde motywacja do zwiazku byłby dla mnie stały seks, nie umiałbym jednak przed nikim udawać uczuć. Z kolei szukanie kogokolwiek kto chciałby tego samego jest szalenie cięzkie. Obecnie swoich sił próbuje na tinderze ale tam powodzenie mam takie sobie (od poczatku roku 4 randki, z jedna tylko były seksy ale tylko raz) i trafiam tylko na takie, które szukają jednak stałej relacji. Niestety wychodzi na to, ze dziewczyny które szukają partnerow tyko do seksu, znajduja sobie znacznie przystojnieszych facetow niz ja. Ciezko mi jest pogodzić swój aromantyzm z checia uprawiania seksu. W dodatku im bede starszy (obecnie 26lvl) tym bedzie zapewne o to trudniej, pewnie zostanie mi tylko roksa o ile jeszcze za 5-10 kobiety dalej beda sie prostytuowac.

Zastanawiam sie na ile jest to kwestia mojej osobowosci, a na ile jakas powiedzmy choroba XXI wieku. Może to kwestia jakiejs niecheci do wspolczesnych kobiet, kojarzenie zwiazku raczej z wyrzeczeniami, wymaganiami i poswieceniem, na ktore coraz mniej mlodsze pokolenie sie decyduje, zwiazek jakby kłóci się u mnie z pojęciem wolności wyboru, który sobie w zyciu bardzo cenie. Jest to u mnie też o tyle dziwne, że moi rodzice byli i są szczesliwym malzenstwem, choc moze to tez chec do zycia inaczej niż oni

Jak to jest zatem u was? Macie parcie na stałe relacje, czy macie podobne odczucie do moich? Czy może też jesteście w związku, ale z innych pobudek niż miłość (rozsadek, pieniadze, wpadka) ? Zapraszam do głosowania w ankiecie i do dyskusji w komentarzach

[piecnadziesiec]

też dbam o siebie i też raczej jestem normalny, ciekawe o co może chodzić że jestem niewidzialny dla kobiet bo z pewnością nie o posiadanie 1,74m

Przestańcie utrwalać mit "dbającego o siebie" gościa bo to jest obrazliwe dla ludzi którym po prostu los dał 10 cm za mało.

@ehhcokolwiek:
no ja mam 177 i rucham raz albo dwa na rok, takze moze wlasnie tych 3cm brakuje ci do tak dalej nedznego

[Z.....r]

Zastanawiam sie na ile jest to kwestia mojej osobowosci, a na ile jakas powiedzmy choroba XXI wieku.

@piecnadziesiec: Nie martw się, jesteś po prostu inteligentny i spostrzegawczy, więc potrafisz przewidzieć czym by to się ostatecznie dla Ciebie skończyło. Gdybyś spotkał tą, która w Twoich oczach na Ciebie zasługuje, to nie byłbyś sam, ale za to z czasem przegrał swoją wolność, dorobek i pozycję, a z czasem także zdrowie psychiczne.