[poorepsilon]

Chcę zasnąć, ale nie umiem. Spałam w ciągu dnia, by nie czuć smutku i teraz muszę go czuć, bo spać już nie potrafię.

[szyderczy_szczur]

@poorepsilon: jprd a ja w pracbazie

[poorepsilon]

@szyderczy_szczur: ja pracuje z domu. Kończysz zaraz cxy zaczynasz szczurku?

[R.....k]

@poorepsilon: dziś to chyba wszyscy mieli problemy ze snem

[atteint]

@poorepsilon: choćby przerwać mi spanko w środku nocy, to od ręki wymienię 5 rzeczy, które niwelują poczucie smutku lepiej, niż owy sen. i to takich, które nie wymagają udziału drugiej osoby. a takich z kimś, to już w ogóle.

[poorepsilon]

@atteint: to co niweluje poczucie smutku?

[atteint]

@poorepsilon: mam wymienić 5?


nie no, żartuję. wystarczy delikatna medytacja, czy tam inne mindfulness.

[atteint]

@poorepsilon: a jeśli masz kogoś obok i ktoś ten nie jest półgłówkiem, to rozmowa.

[szyderczy_szczur]

@poorepsilon: zaczynam

[poorepsilon]

@atteint: medytowałam przez miesiąc trochę pomogło, ale nie bardziej niż sen.
Używek nie chcę. Obiecałam sobie, że wezmę je raz dla kurażu by nie cofnąć się przed samobójstwem.

[poorepsilon]

@atteint: niebieski nie jest obok, ale prawie codziennie rozmawiamy. Problem w tym, że trudno mi wyjść ze smutku. Jak każdy mam depresję i jak każdy chcę się przez nią zabić.

[atteint]

@poorepsilon: nie polecam opcji samobójstwa, bo potem rodzinie i znajomym jest zajebiście smutno i ogólnie generuje to całą gamę negatywnych zjawisk, które ciągną się latami i się #!$%@? nie chcą skończyć. pomijam już kwestię, że w życiu bywa na tyle różnie, że wczorajsza chęć, by się z żalu #!$%@?ć, to dzisiejszy absurd i niedorzeczność.

[poorepsilon]

@atteint: nigdy nie mam pewności względem swej decyzji. Cierpię z powodu lęku przed śmiercią i lęku egzystencjalnego. Śmierć i tak nadejdzie, a czekanie na nią jest zbyt stresujące.
Nie jestem jak Rzymianie, nie popełnienie samobójstwa w pełni świadoma. Ludzie nie zabijają się bo rodzicom będzie przykro, problem w tym, że ich nie mam. A niebieski pewnie znajdzie po jakimś czasie kogoś innego.

[atteint]

@poorepsilon: rozumiem lęk przed życiem, ale właściwie czego obawiasz się w śmierci?

[poorepsilon]

@atteint: to chyba oczywiste. Braku mnie, świadomości i wspomnień, czyli tego co mnie tworzy. Nie znam życia poza tym, które doświadczam i analizuję. Nicość mnie przeraża. Ale wiem, że I tak nadejdzie. Wolę mieć to za sobą tym bardziej, że średnio mi w życiu wyszło.

[atteint]

@poorepsilon: masz pewność, że śmierć jest ostateczna, finalna i nic już po niej nie następuje?

być może wbrew pozorom, ale jak dla mnie to dość optymistyczne założenie, moja droga.

[poorepsilon]

@atteint: nie mam pewności. Śmierć jest nieznana i niemożliwa do pozonsnis za życia dlatego się jej tak bardzo boję

[atteint]

@poorepsilon: ty to chyba nie przepadasz za niespodziankami. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

najlepsza rada, jaką w życiu dostałem brzmiała: nie myśl o tym.

niewiadomą jest co nastąpi jutro. niewiadomą jest co nastąpi po śmierci.
natomiast wiadomo, że jedno i drugie się wydarzy, niezależnie od twojej, czy mojej opinii w temacie. nie ma najmniejszego sensu się tego bać.
przetrwałaś wszystkie jutra, które do tej pory nadeszły, jak i

[Jakwarszawa]

@poorepsilon: zacznij ufać w Bogu, że jest On po drugiej stronie