Wpis z mikrobloga

#wiersz #polska #wiersze
Jakie macie uczucia po przeczytaniu tego ?

Wielka pustka w skomplikowanym życiu.
Łzy same cisną się do oczu.
Dlaczego ja, ty ? musimy cierpieć.
Na to nie ma odpowiedzi.
Jesteśmy zbyt bardzo skomplikowani.
Ja pomimo wielu dusz, zawsze pusty, osamotniony.
Wnętrze serca najcenniejsza rzecz, oddana bezpowrotnie.
Głód nie istnieje.
Pragnienie nie istnieje.
Sen nie istnieje.
Słowa: broń przeciw duszy.
Czynny gwoździem.
Każda dusza według napisanego scenariusza przemija.
Czy coś z tym zrobimy ? …
Nie istnieje żywot idealny, jedynie z pozoru.
Nieuchronnie wypalający się ogień w ognisku.
Pośród całego pola jedno ziarenko rozwiązania.
Tylko jedno jest pewne, wszyscy zgaśniemy w ten sam sposób.

Autor nieznany
  • 2
@jbielik:
Czuję empatię w stosunku do autora, bo przypomina mi moją potrzebę pisania autotematycznego, aby w ten sposób dowiedzieć się czegoś o sobie. Jaka by nie była, twórczość jest w pewnej mierze ukojeniem.

Tylko, że kurde przed znakiem zapytania nie stawiamy spacji i trochę widać brak obejścia w literaturze, ale czuć dobre chęci :)