Wpis z mikrobloga

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 52/???

Rockwell XFV-12

W 1972r. US Navy wystosowała zapytania ofertowe dotyczące nadźwiękowego samolotu myśliwskiego pionowego startu nowej generacji. Pomimo wątpliwości, że koncepcja XFV-12 jest dużo bardziej ryzykowna w porównaniu do Harriera podjęto decyzję o rozpoczęciu projektu.

W celu obniżenia kosztów wykorzystano część dziobową z A-4 Skyhawk oraz wloty powietrza z F-4 Phantom II. Testy przeprowadzone przez NASA w tunelu aerodynamicznym na pełnoskalowym modelu wykazały, że założenia projektowe były dalece optymistyczne i że samolot naprawdopodobniej nie byłby w stanie wykonywać lotów pionowych przy obecnym ciągu. Sama konstrukcja płatowca nadawała się jednak do lotów konwencjonalnych.

XFV-12 wykorzystywał tzw. „skrzydła wspomagane ciągiem” (thrust augmented wing), w których gazy wylotowe odpowiedzialne za wytwarzanie ciągu były kierowane przez otwierane żaluzje znajdujące się na skrzydłach. Rolę steru wysokości pełniły dwa canardy w przedniej części kadłuba. Były one tak duże, że stanowiły niemal 50% całkowitej powierzchni nośnej, co w praktyce czyniło z ów samolotu dwupłat. Jako napęd zastosowano zmodyfikowany dwuprzepływowy silnik turboodrzutowy z dopalaczem generujący 130kN ciągu. Modyfikacje obejmowały m.in. zamykanie tylnego wylotu i przekierowanie gazów kanałami do dysz w skrzydłach w celu uzyskania pionowego ciągu.

Początkowo planowano budowę dwóch egzemplarzy, lecz ze względu na stale rosnące koszty pomysł zaniechano. Testy naziemne rozpoczęły się w lipcu 1977r. a już w 1978r. odbyły się próby lotu pionowego w kontrolowanych warunkach, gdzie maszyna była odpowiednio zabezpieczona. W ciągu sześciu mięsięcy ustalono, że XFV-12 posiada poważne braki w zakresie lotu pionowego, zwłaszcza niedobór ciągu. Testy laboratoryjne wykazały konieczność zwiększenia mocy o co najmniej 55%. Samo skrzydło wspomagane ciągiem działało zgodnie z założeniami, lecz skomplikowany system kanałów do przekierowania gazów wylotowych znacząco degradował generowany ciąg, co powodowało, że silnik był w stanie unieść jedynie 75% masy samolotu.

Po niezadowalających wynikach testów oraz przekroczeniu kosztów programu US Navy zdecydowało, że XFV-12 nie jest wart dalszych badań i rozwoju. Projekt zamknięto w 1981r., samolot został rozmontowany i jedynie sam kokpit trafił do magazynów NASA.

Podstawowe dane techniczne (XFV-12):

Załoga: 1
Długość: 13.39m
Rozpiętość skrzydeł: 8.69m
Powierzchnia nośna: 27.2m^2
Wysokość: 3.15m
Masa własna (pusty): 6260kg
MTOW: 11000kg
Napęd: 1x Pratt & Whitney F401-PW-400 130kn (13256kgf) ciągu – dwuprzepływowy silnik turboodrzutowy z dopalaczem
Vmax: Mach 2.2-2.4 (2716-2963km/h | 1466-1600kts)

#lotnictwo #samoloty #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny
MajsterZeStoczni - Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym...

źródło: dgc5p5o-0d9b9e44-dbda-4706-9506-0e78f3492ce1

Pobierz
  • 15
  • Odpowiedz